Wiens hart blijft er nog onbewogen
wanneer het zoveel lijden ziet.
Dit kan geen mensenhart gedogen
aan rampspoed en het groot verdriet
Geen mens laat zoveel medemensen
alleen met zoveel moeiten staan.
Want niemand zal aan mensen wensen
de brute kracht van een orkaan.
Nu vraagt God dat wij zullen tonen
een hart dat met ruimhartigheid
de medemens in zorg belonen
en gaande weg steeds minder lijdt.
Met geld en goede materialen
moet hen een nieuwe weg gebaand
die wij met elkander betalen
voor hen geraakt wiens oog betraand.
Laat ons hen een nieuw leven bieden
dat weer van angst en zorg bevrijdt.
Voor aller ogen zal geschieden
hen dankbaar stemt en hen bevrijdt.
Een ramp als deze te ervaren
slaat diepe wonden in de geest.
Wij mogen namens God verklaren
dat Hij zeker wonden geneest.
De toekomst blijkt velen onzeker
er is behoefte aan zoveel.
Miljoenen drinken uit de beker
hel van verwoesting is hun deel.
De beelden die onze ogen zagen
tonen aan ons de kwetsbaarheid
welke een mens kunnen belagen
wanneer zo'n ramp levens afsnijdt.
Laat ons de armoede verlichten
in de Filipijnen ontstaan.
Om daar een teken op te richten
dat wij met allen zijn begaan.
De opbouw zal nog jaren duren
vergt inspanning en veel geduld.
Maar God die harten aan wil vuren
heeft met erbarmen ons vervuld.
Een storm met onvermoedde krachten
verwoeste materieel zoveel.
De dood liet niet lang op zich wachten
en nam aan de verwoesting deel.
Als eens de chaos overwonnen
is met de hulp die men hen bood.
Dan is de nieuwe tijd begonnen
na de verwoesting en de nood.
Een nieuwe toekomst wordt geboren
door onze gift mogelijk gemaakt.
Waardoor voor 't volk het licht zal gloren
door ons meeleven aangeraakt.
Wiens hart blijft er nog onbewogen
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 761