God plaatst de wereld in de tijd
die deelbaar ons wordt toegemeten,
waar liefde als het licht zich spreidt,
spontane lach van zorg bevrijdt,
waar tranen vloeien wereldwijd,
verdriet het hart in stukken snijdt,
God plaatst de wereld in de tijd
die deelbaar ons wordt toegemeten,
wie hier nog vraagt zal eenmaal weten
't waarom van de verborgenheid,
Gods trouw omvat de eeuwigheid,
Hij plaatst de wereld in de tijd.
die deelbaar ons wordt toegemeten,
waar liefde als het licht zich spreidt,
spontane lach van zorg bevrijdt,
waar tranen vloeien wereldwijd,
verdriet het hart in stukken snijdt,
God plaatst de wereld in de tijd
die deelbaar ons wordt toegemeten,
wie hier nog vraagt zal eenmaal weten
't waarom van de verborgenheid,
Gods trouw omvat de eeuwigheid,
Hij plaatst de wereld in de tijd.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 6955
van leegte, vol herinneringen,
omdat je bij mij bent, maar er niet bent,
omdat je bij mij hoort, maar mij niet kent,
om het verlies van delend sentiment,
omdat dit machteloze nimmer went,
vaak huil ik om jou in een stil moment
van leegte, vol herinneringen,
zoveel waarin we samen gingen
en nu: welhaast een levend monument
door stille afbraak van jouw aardse tent,
vaak huil ik om jou in een stil moment.
- Details
- Geschreven door: Belt, Mieke
- Categorie: Verdriet
- Hits: 6229
Wie hoort mijn geroep?
dat verdwijnt in de duisternis.
Wie begrijpt mijn verdriet?
dat verdwijnt in vergetelheid.
Wie verstaat mijn eenzaamheid?
die verdwijnt in ontwetendheid.
Wie luistert naar mijn verhaal?
zonder oordeel of een preek.
Wie ziet mijn angst en pijn?
zonder medelijden te hebben.
Wie heeft een beetje begrip?
dat is wat ik bedoel,
God, bent U dat misschien?
en mijn zielsverwanten hier op aarde?
Zoals de bloemen aan de zon zich warmen,
zo mogen wij ons voelen in uw huis,
U sluit ons altijd in uw open armen,
waar is het beter dan bij Vader thuis?
Hier willen wij met U de reis beginnen,
voor ons ligt het nog onbekende land,
wie op U ziet brengt U er veilig binnen,
geen hand is vaster dan uw Vaderhand.
*******************************
Heer zegen hen, uw goedheid kleurt de morgen,
U bent de vaste grond waarop zij staan,
laten ze aan uw hand in angst en zorgen,
hun weg onder uw open hemel gaan.
Heer, laat ze bloeien in uw licht en leven,
vruchtdragen als de wijnrank aan de stam,
wil hier 't begin van al uw vreugde geven,
dat uitloopt op de bruiloft van het Lam.
De eerste twee coupletten kunnen door het bruidspaar - of een solist of koor namens hen - worden gezongen. De laatste twee coupletten kunnen door de gemeente het bruidspaar worden toegezongen.
zo mogen wij ons voelen in uw huis,
U sluit ons altijd in uw open armen,
waar is het beter dan bij Vader thuis?
Hier willen wij met U de reis beginnen,
voor ons ligt het nog onbekende land,
wie op U ziet brengt U er veilig binnen,
geen hand is vaster dan uw Vaderhand.
*******************************
Heer zegen hen, uw goedheid kleurt de morgen,
U bent de vaste grond waarop zij staan,
laten ze aan uw hand in angst en zorgen,
hun weg onder uw open hemel gaan.
Heer, laat ze bloeien in uw licht en leven,
vruchtdragen als de wijnrank aan de stam,
wil hier 't begin van al uw vreugde geven,
dat uitloopt op de bruiloft van het Lam.
De eerste twee coupletten kunnen door het bruidspaar - of een solist of koor namens hen - worden gezongen. De laatste twee coupletten kunnen door de gemeente het bruidspaar worden toegezongen.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 4089
maar liefdevol
heeft hij gezwoegd
om anderen te geven,
nu zijn ze zacht
en beven,
de akker is geploegd,
de oogst weet hij
in Vaders vaste handen.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 10086
Uiterlijk zenuwachtig,
Maar innerlijk heel rustig
Stond ik daar in een mooi pak.
Ik knielde voor het altaar
Boog mijn hoofd voor God,
Mijn Heiland en Schepper.
De voorganger stelde mij op m'n gemak.
Zei zacht: je doet het maar een keer:
Ja zeggen, tegen God, de Heer.
Met mijn hoofd gebogen
Kwam het water over mij heen.
Ze hebben niets teveel gezegd:
Je voelt God daar heel dichtbij.
Een gezang werd ingezet
Buiten zag ik een regenboog.
Na de doop droeg ik een gedicht
Voor over geloof, hoop, liefde.
Tranen druppelden in mijn hart,
Ik ging een nieuw leven bouwen.
Een leven met God als bouwsteen.
Het is nu al weer jaren geleden,
Maar ik bouw nog steeds aan mijn leven.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Angst
- Hits: 5550
van mijn angst en levenspijn?
Moet ik soms het ergste vrezen,
of heeft u een medicijn?
Moet ik naar de apotheker
voor een poeder, prik of pil?
Angst en pijn maken onzeker.
Dat is wat geen mens toch wil."
Ik kreeg een drankje voorgeschreven
tegen onrust en verdriet.
Maar op vragen van het leven
geven drankjes 't antwoord niet.
Drankjes, vast heel knap gebrouwen,
tegen angst en tegen pijn.
Bieden niet een echt vertrouwen
voor de langere termijn.
Drankjes, poeders, pillen, prikken,
maar geen plaats voor het geloof,
maakt de mensen die ze slikken
ziende blind en horend doof.
Ja, een arts en medicijnen,
die verlichten soms de pijn.
Maar wil levenspijn verdwijnen,
moet je bij een Ander zijn.
Ga met al je levensvragen
naar de Goede Vader toe.
Als je valt zal Hij je dragen
ook al ben je nog zo moe.
Hij geneest de levenspijnen,
angst, paniek en wat niet deugt.
En je ziet de zon weer schijnen,
levensangst wordt levensvreugd.
Hans Cieremans
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Afscheid
- Hits: 8433
zie
hier>>>>>>
- Details
- Geschreven door: Muermans, Erna
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3674
straalt uit en wenkt
het verdriet laat ze
achter haar liggen
zij kijkt vooruit
maakt zelf haar gewaad
zij staat omringd
met rood fluweel
de rug gekeerd naar dat
waarin zij zichzelf niet herkent
Erna Muermans
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Afscheid
- Hits: 13815
alleen jouw mooiste foto aan de wand
jouw bloemen zijn gedroogd en verflenst
met weemoed vervulde ik je laatste wens.
Ik heb veel geschreid en veel gebeden
mijn verdriet is lang nog niet geleden.
Je was te uitgeblust om iets te vragen,
te ziek,om over pijn te klagen.
Doch de angel die mij het meeste stak
was toen jouw minieme hoop op leven brak
alleen jouw hand die rustte in mijn hand.
Zo eens begon- zo brak weer- onze liefdesband.
'k weet niet, mijn liefste als je mij nu hoort
als je daar blijft wachten aan de hemelpoort.
Maar onze liefde zal wel verder reiken
dan hemel en aarde die ons van elkander scheiden.
Greta Casier
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 25257
een dag van vreugde en feest
Jullie wilden samen trouwen
al jarenlang een stel geweest
Nu geen vriendje en vriendin meer
jullie zijn nu man en vrouw
Want vandaag klonk jullie jawoord
"Ja mijn lief, ik hou van jou".
In goede en in slechte tijden
aan elkaar je trouw beloofd
Samen geknield om Zijn zegen
Om Zijn Licht dat nimmer dooft.
Van harte bid ik jullie toe
Heer dat Uw zegen op hen daal
Dat zij Heer, U mogen loven
Heer, dat Uw gunst ook hen bestraal!
Lineke Huisman
De witte tafel roept tot leven,
komt, zondaars in scharlakenrood,
wie zich aan Christus overgeven,
wast Hij hier sneeuwwit in zijn dood,
het brood dat wij hier zichtbaar breken.....
kom, neem en eet, er is genoeg,
proef blij met hart en mond het teken
van 't lichaam dat de zonden droeg,
de wijn die wij bloedrood zien vloeien.....
kom, neem en drink uit overvloed,
wat zwak is mag hier krachtig groeien
door 't eens voorgoed vergoten bloed,
het Woord dat wij hier mogen horen,
de tekenen van brood en wijn......
Goddank, wij zijn opnieuw geboren
om levend voor de Heer te zijn.
komt, zondaars in scharlakenrood,
wie zich aan Christus overgeven,
wast Hij hier sneeuwwit in zijn dood,
het brood dat wij hier zichtbaar breken.....
kom, neem en eet, er is genoeg,
proef blij met hart en mond het teken
van 't lichaam dat de zonden droeg,
de wijn die wij bloedrood zien vloeien.....
kom, neem en drink uit overvloed,
wat zwak is mag hier krachtig groeien
door 't eens voorgoed vergoten bloed,
het Woord dat wij hier mogen horen,
de tekenen van brood en wijn......
Goddank, wij zijn opnieuw geboren
om levend voor de Heer te zijn.
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 5037
en open de deur van het heden
demp de sloot met al die oude koeien
en creëer een solide brug die je naar
de overkant zal brengen waar de
toekomst leeft en woont en op je wacht.
Gooi de oude sleutel van het verleden weg
en ontvang de nieuwe glimmende sleutel
van de toekomst en open zonder aarzeling
de pas geschilderde deur van het heden
daarachter schijnt de eeuwige zon
die speciaal voor jou in kracht is toegenomen.
Het leven lacht je toe en je tranen worden
gedroogd, de pijn slaat op de vlucht en
de regen in je hart en ziel verdwijnen
en de zon zal weer voor jou gaan schijnen.
Kijk niet meer om, het verleden is afgesloten
stap met opgeheven hoofd het heden binnen
de toekomst ontvangt jou met open armen
de zon zal je steunen en kracht en warmte geven
want je bent van harte welkom in je nieuwe leven.
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 5491
en in de hoeken van zijn geest
hielden illusie, verslaving en
ontgoocheling zich schuil.
Hij bezat een eenzaam hart
leefde in een mistige wereld
van eenzaamheid, angst en
pijn en verdriet.
Hij liep door donkere straten
en de najaars storm gierde
langs de hoeken van zijn geest.
De lichtjes die werden aangereikt
werden door hem gedoofd
de handen die werden aangeboden
sloeg hij fel van zich af.
Er was niemand die hem kon bereiken
hij was stuurloos en dreef af naar
de onderstroom van de eenzaamheid
al zijn dromen waren vervlogen
en zweefden als demonen aan hem voorbij.
Zijn verloren eenzame hart ging
ten onder in zijn zoektocht naar
heling en een w
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 20673
worden twee ringen in elkaar geweven.
In de liefde waarvan je hart zo zingt,
ontdek je de gouden kleur van leven.
Maar de liefde in je hart ontloken
is soms zo kwetsbaar, gaat zo kapot
wanneer het niet nog ongebroken
zijn schuilplaats vindt in 't hart van God.
Met handen nog zo open voor het leven
raak je de ander aan in een teer gebaar.
De kracht van liefde ligt in het geven.
In Gods handen is de Liefde waar.
Maar 't verlangen dat in je hart mag groeien
heeft bescherming nodig van Zijn wil.
Opdat je in de Liefde die dan zal bloeien
het hart van Gods verwachting deelt.
Ronald Lammers
Een verlovingsgedicht
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 5019
zodat ik mijn hart en ziel
weer open kan stellen voor zijn
eeuwige onbaatzuchtige liefde
zodat mijn leven gebalsemd en
beschermd wordt tegen alle pijn.
Wijs mij de weg naar de Heer
en laat mij de bescherming
voelen van zijn warme handen
die hij geruisloos op mijn vermoeide
schouders laat neerdalen en hoe
hij mij omringt met het licht.
Wijs mij de weg naar de Hemelvader
zodat ik als een verloren dochter
het gevoel heb dat ik thuis ben
gekomen en dat ik niet ten onder ben
gegaan in de hectiek van het leven.
De eenzaamheid had mij ingehaald
en ik voelde me een volslagen vreemde
zwervend van stad naar stad
niet wetende waar ik thuis hoorde
maar dat alles is nu voorbij
het vertrouwen dat God mij heeft
gegeven, heeft mij gesterkt
en voor het eerst in mijn leven
voel ik mij gewenst en vrij.
Alice Lanting.
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Algemeen Liefde
- Hits: 5015
leef je in een geheime wereld
staar je wezenloos naar de muur
jouw leven is rijk aan lege uren
vol nutteloze woorden en zinnen.
Het leven heeft zich als een monster
aan jou geopenbaard en heeft vele
dierbaren op brute wijze weggerukt
en dat heeft jouw ziel en hart
doormidden gescheurd en het lijkt
alsof niets jou meer kan raken.
Je kijkt me aan met lege ogen
en probeert angstvallig om mij
gevangen te houden in mijn jeugd
jouw geest leeft in het verleden
en weigert om mij te zien in 't heden.
Jouw woorden van frustratie en pijn
raken mij in m'n diepste gevoel
en telkens vraag ik me af,waarom
je mij wegjaagt,ver bij jou vandaan.
Lang geleden was ik jouw prinses
je hebt me gedragen en gevoed
de jaren zijn voorbij gegleden
zie mij staan als een volwassen vrouw
en niet langer als het kind uit 't verleden.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3171
wanneer niet eerst de bladeren gaan vallen,
de winden stormend door de kruinen gaan,
de takken kalen boven aarden wallen,
nooit ruisen winden door het golvend graan
wanneer niet eerst de korrels zijn gevallen,
de kiem uit stervend zaad dat zal vergaan
rijpt tot de oogst van gouden duizendtallen,
nooit leeft voor God wat groeit in eigen kracht
om vrucht te dragen in de nieuwe dag,
omdat het in zichzelf te gronde gaat,
maar bloeien zal voor Hem bij dag en nacht
wat in Zijn vruchtbaar land geborgen lag
en groeien ging uit eens gevallen zaad.
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4616
naar het einde van de wereld
waar de tijd oneindig lijkt
en waar de dagen wegebben en
geruisloos overgaan in het niets.
Aan de rand van het aardse leven
blijven wij ineen gestrengeld staan
kijken elkaar doordringend aan
en fluisteren lieve zoete woorden.
De schittering van het diamanten
licht dat door de hemel wordt
verspreid, vertroebelt ons blik
met tranen in mijn ogen laat ik je los
de tijd die wij samen hebben doorleefd
is ten einde en verdwijnt samen met jou.
Voorzichtig word je opgetild door
de engelen van het diamanten licht
dit afscheid valt me heel zwaar
maar ik prijs me gelukkig dat ik
jou de weg mocht wijzen naar het
begin van je nieuwe leven.
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 5830
Hoe lief is mij de najaarstilte
het vakantierumoer is uitgedruist
de morgenmist, de avondkilte
en regen die langs de ramen druipt.
Hoe lief is mij die bleke middagzon
op late rozen in de tuin
een kikker in de regenton
tussen 't lover goud en bruin.
Hoe lief is mij 't vroege avonduur
tussen kaars en schemerlicht
de warmte van een knetterend vuur
en mijn boeken en mijn schrift.
Hoe lief wordt mij 't herfstelijke dromen
als zorg en werk zich in zalige rust vergeet,
de dagen die als goud doordrongen komen
en waarvan de Heer, mij het rijke plukken geeft!
het vakantierumoer is uitgedruist
de morgenmist, de avondkilte
en regen die langs de ramen druipt.
Hoe lief is mij die bleke middagzon
op late rozen in de tuin
een kikker in de regenton
tussen 't lover goud en bruin.
Hoe lief is mij 't vroege avonduur
tussen kaars en schemerlicht
de warmte van een knetterend vuur
en mijn boeken en mijn schrift.
Hoe lief wordt mij 't herfstelijke dromen
als zorg en werk zich in zalige rust vergeet,
de dagen die als goud doordrongen komen
en waarvan de Heer, mij het rijke plukken geeft!
Greta Casier
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den - Gebeden
- Categorie: Gebeden bij Psalmen en Erediensten
- Hits: 7504
Hij vergeeft.
Hij geneest.
Hij verlost.
Hij legt zijn arm
om ons heen
opdat wij
juichend leven.
De Heer is God, ontfermend Koning.
Hij leidt zijn volk; de tempel is zijn woning.
hij maakt van schulden, zonden vrij:
Zijn hemelhoog erbarmen maakt ons blij.
Hij weet wel wat Hij van ons kan verwachten,
dat wij in hoogmoed vaak zijn trouw verachten
Toch blijft Hij trouw als wij naar Hem verlangen,
geslachten na ons houdt Hij in liefd' omvangen.
U plantte Heer uw Koninklijke troon op aarde,
de engelen, de machten maakten U van waarde
opdat wij naar Uw roepstem zouden horen.
Loof dan de Heer, loof heel de wereld rond,
de trouw en goedheid die wij horen uit zijn mond.
Zing Hem tot eer, zing alle ziel tot liefelijke koren.
Frans den Harder
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 5349
om 't kind dat in de dood verloren lag.
Als zij de kleren zag die het kind droeg
zag zij het staan. Zij huilde van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat waar 't aan 't spelen was
en als zijn dacht aan 't lege plekje in de klas.
's Nachts droomde zij dat het weer kwam,
zij nam de zeep, het water en de kam
en maakte 't mooiste dat op aarde leefde.
Maar als zij wakker werd, dan huilde ze en beefde
om 't kind dat in de aarde ligt,
de handen toegevouwen en de ogen dicht.
Eens op een nacht stond 't kind weer voor haar bed,
in haar verdriet had zij niet opgelet.
Het sprak haar aan met stille lieve stem:
wees maar gerust ik leef met Hem.
Ik lig in d' aarde maar ik kom niet tot rust
mijn dooshemd is zo nat waarin u mij met tranen kust.
De moeder schrok, werd wakker om de woorden,
vooral om d' angstige akkoorden
die 't kind sprak over haar tranen en haar droevig lied
dat 't kind nog steeds niet in het grafje rusten liet.
Zij droogde haar tranen, werd een mens met droevig lot,
maar legde haar verdriet in handen van haar God.
Toen kwam het kind weer, droeg in de hand een licht,
en zei: 'droog is mijn doodskleed, ik doe mijn ogen dicht,
ik kan nu wachten op de Grote Morgen;
ik kan gerust zijn zonder pijn en zorgen,
het kerkhof is mijn veilig huis,
ik voel mijn God, ben bij Hem thuis.
Als dan de moeder dacht aan 't kind, haar kleine
lieten niet meer de tranen 't hart verkwijnen.
Zij zág het, in de hemel bij de Heer,
gelukkig stralend als weleer.
Zij glimlacht en haar blijvend diep verdriet
verstoort de troost die 't kind bij God vond, niet.
geinsipreerd op een verhaal van Godfried Bomans onder dezelfde titel, (Werken II, pag 21)
Frans den Harder
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3907
de Landman wil met vreugde zijn ontmoet,
wil ons zó uitzicht op de morgen geven,
de oogst rijpt snel het einde tegemoet,
geef Heer, dat ons de beelden niet vervagen,
dat, als de wan zich in uw hand bevindt,
het koren in de schuren wordt gedragen,
maar dat het kaf uiteendrijft op de wind,
geef Heer, dat als wij eens uw roepstem horen
en U ook ons tot garven samenbindt,
wij mogen zijn als aren goudgeel koren,
die ruisend rijpten in de zomerwind.
- Details
- Geschreven door: Welzen, Arie van
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5257
ben ik nog niet
waar jij nu bent
is vreugde geen verdriet
waar jij nu bent
is het warm en licht
waar jij nu bent
gaan deuren niet dicht
waar jij nu bent
wil ik ook komen
waar jij nu bent
wordt niets je ontnomen
waar jij nu bent
is het vredig en fijn
waar jij nu bent
wil ik ook zijn
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2641
de spiegel van de nacht,
dat verkreukelt en vergaat,
ondanks zijn mooie kleurenpracht.
De wind voert het steeds verder mee,
het slijt steeds verder af,
tot het geraamte overblijft,
en de weg vindt naar het graf.
De jaargetijden van het leven,
zijn mooi in de herinnering.
Als de muziek van vroeger tijden,
weg ebt naar een nieuw begin.
De grote God heeft dit gepland,
aan Hem geen gramschap meer.
Dat niet een dienstknecht dat vertoont,
aan zijn Schepper, onze Heer.