- Details
- Geschreven door: Kom, Nelleke de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2288
mijn hart was geboeid
vol van dragen
mijn ogen vermoeid
hol van vragen
de enige weg
liep dood voor mij…
maar uw hart dat huilde
om mij te omarmen
en uw ogen die smeekten
om mij te verwarmen
de enige weg
ging dood voor mij…
door mijn hart,
door mijn ogen
de enige weg
ging dood door mij
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2487
De mens dwaalt door de dag,
Heer, door U gegeven.
Licht dat hij genieten mag,
licht, waarin hij mag leven.
En voor ‘t slapen Heer,
als 't licht weer vervaagt,
plaats maakt voor ‘t duister,
is ‘t of ons hart U vraagt:
"Heer, toon ons door Uw Licht,
ons weer Uw macht en luister.
Leidt ons met dat Licht,
door iedere dag en nacht,
‘t rechte pad, dat U ons wijst.
Ook door de moeilijkheden,
schijnt U met Uw Licht ons bij
verlicht ons onze schreden,
dat wij op dat smalle pad,
in Uw voetsporen treden !
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Overlijden
- Hits: 3890
er is een lach verschenen.
Vredig ligt zij daar in de kist
nu gaat zij naar haar dierbaren
die zij altijd zo heeft gemist.
Zij is gestorven met de gedachte
naar God te gaan en naar de mensen
die haar staan op te wachten.
Wij hebben dierbare herinneringen
aan een mens waarvan wij houden.
God, zorg goed voor deze vrouw
zij wilde zo graag, hen weer zien
die al leven in het Hemels Paradijs
zoals zij de hemel liefelijk noemde.
Een goed persoon heeft ons verlaten.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Afscheid
- Hits: 4434
scheen eventjes de zon.
't Was of Hij -die ons kruishout droeg
en 't graf eens overwon-
ons zomaar wilde troosten
in diepe droefenis.
't Was of Hij wilde zeggen
dat dood geen afscheid is.
De zon scheen met haar stralen
heel even op jouw kist.
Mijn hart lichtte van binnen op,
God had zich niet vergist.
Achter het grijze wolkendek
scheen eventjes de zon.
Ik dankte zacht, een stil gebed
tot Hem die overwon.
- Details
- Geschreven door: Blaak, Henny
- Categorie: Lijden
- Hits: 2595
Van ver voorbij de pijngrens
is een gerucht vernomen.
In schier onmogelijke taal
gaat het gerucht
dat wat verbroken,
of gebroken is,
een grote waarde heeft
en niet verloren is.
Dat staat vast,
onomstotelijk,
zegt het gerucht.
Psalm 34:19 Gebroken mensen is de HEER nabij,
hij redt wie zwaar wordt getroffen.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1789
Er is een geloof dat veel omvat.
Daarin blijft God altijd God.
Iedereen kan met Hem spreken.
Ja, Hij is altijd aanwezig.
God blijft altijd God.
Dat is het mooie aan geloof.
Je gelooft in God de Here.
Maakt niet uit op welke wijze.
Of je nu de handen vouwt.
Een kruisje slaat op het lichaam.
Gewoon de handen tegen elkaar:
God weet dat je Hem aanvaardt.
Uw God, jouw God, mijn God.
Er is er maar één voor deze aarde.
Stop met ruzie maken over geloof.
God houdt ook van u, jou en mij.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1711
Door bossen vluchtend edel hert
dat jagers nader komen hoort
tussen bomen over rotsen, barrières,
versnellend steeds voor lijfsbehoud
zijn grote sprong behendig en soepel
ijlend, uren gejaagd door angst
maar weet uiteindelijk te ontkomen.
Zo staat hij hijgend om rust en genot
dat slechts water hem kan schenken
daar even roerloos bij die waterkant
te zekeren alvorens hij gaat drenken
hij zoekt zijn rust naar zekerheid
dat geen jager hem nog zal belagen
heeft daar gevonden rust in welbehagen.
Zo moeten ook wij rusten van druk
van vele onrustig jagende gedachten
die drijven over hoge bergen heen
en ons op vreemde plaatsen brachten
waar vinden wij helderder water dan
waar hemelse beken stromen en in
Zijn armen tot rust weer zullen komen.
Geïnspireerd naar Ps. 42
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 2624
Ik loop regelmatig stampend
als een olifant voorbij
boos om alles in het leven
ja een leeuw brult diep in mij.
Ik kan brommen als een brombeer
en zelfs loeien als een koe
als het eventjes teveel wordt
en het maakt mij soms zo moe.
Altijd wil ik alles weten
want het gaat niet naar mijn zin
ik blijf grommen, stampen, brullen
hopend dat ik daarmee win.
En dan toon ik weer mijn tanden
als een grote krokodil
iedereen moet naar mij luisteren
dat is wat ik altijd wil.
Dat ze net als makke schapen
volgzaam doen wat ik hen zeg
tja dat is niet altijd mogelijk
het is niet de beste weg.
Ik moet leren te begrijpen
dat een ieder anders is
maar ik sla de plank echt dagelijks
wel een keertje mis.
Het gebed is zo belangrijk
even tot de Vader gaan
zelfs grommend, stampend, brullend
laat de Vader mij begaan.
Hij kent al mijn dwarse buien
en ik vind het best wel knap
dat ik door Zijn hulp verander
ook al gaat het stap voor stap.
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2511
Er wordt veel gepraat
maar weinig gezegd.
Zo wordt de leegte van de mens
omstandig uitgelegd.
't Blijkt alles ijdelheid.
Uit de serie: Dag aan dag.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2064
doen zo'n pijn,
omdat zij stoelen
op gemis,
van wat
niet meer zal zijn,
herinneringen
zijn zo goed,
omdat ik daarin
God ontmoet,
Hij wil mijn
donker leven,
zoals voorheen,
met kracht en licht
omgeven,
herinneringen,
druppels uit
de tijd
van het verleden,
troost in
het ritme
van het heden,
ik ga mijn weg,
in het besef,
te weten
wat Hij deed,
zodat ik
nooit vergeet.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3004
Here, wij eten
terwijl anderen
honger lijden.
Wij drinken
waar anderen
van dorst omkomen.
Wij lachen, terwijl anderen
niets meer te lachen hebben.
Here, leer ons nederig zijn,
en een voorbeeld nemen
aan de medemens die
zoveel moet ontberen,
maar toch altijd weer
de handen vouwt
om U te danken voor
de dag die komen gaat.
Here, laat ons
dankbaar zijn
voor het leven
dat wij leiden,
en leer ons delen
met anderen die
niets meer hebben
dan het geloof in U.
AMEN.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2096
Ze staan voor het raam,
ernstig de tuin in kijkend,
buiten vraag ik me af
welk onderwerp passeert.
'k Krijg er geen hoogte van,
hun blik geenszins ontwijkend,
misschien is er iets
in de kerk geëscaleerd
of men kan geen
mensen vinden
voor de functies
die te verdelen zijn.
Die met de snor
is vast van mening:
‘t verenigingsgebouw
wordt veel te klein.
Inspirerend
zijn ze zeker,
de bronzen bustes,
steeds valt op hen
een ander licht
dat wordt weerspiegeld
in de zilveren beker,
een fascinerend gezicht.
- Details
- Geschreven door: Jepkes, Michael C. M.
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 6830
Hij die komt in de geest en de kracht van Elia,
makende Zijn paden recht.
Om voor onze Heer de mensen voor te bereiden.
Dat heeft onze God aan Maleachi gezegd.
Om de harten van de vaderen
terug te voeren tot de kinderen
en het hart der kinderen tot hun vaderen.
En om onze Verlosser in geloof te naderen.
De apostelen vroegen nu aan Jezus
wie Elia was, die zou komen.
Waar het Joodse volk naar uitzag
op deze grote en geduchte dag.
Jezus nu noemde Johannes de Doper Elia.
Maar het ontkennen van Johannes
dat hij Elia was,
maakte Jezus tot een leugenaar
en kwam de positie van Jezus zowel als
Johannes in gevaar.
Het blokkeerde de weg voor velen
om tot Jezus te komen.
Het was Gods bedoeling Hem te aanvaarden
met Zijn werken dat Hij deed.
Gezegend is hij die aan Hem geen aanstoot neemt.
Johannes die was voorbereid
gaf aan Jezus veel strijd.
Ondanks het dopen van Jezus in de Jordaan
heeft hij de tekenen niet goed verstaan.
Hij heeft het met zijn leven moeten bekopen.
Waar kon Jezus nu zonder Zijn wegbereider op hopen?
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Ziekte
- Hits: 3841
'Het nu' dat niet door wil dringen,
tranen die ze wil bedwingen,
flarden van herinneringen
en de grip op 't leven kwijt.
Met een lichaam vol gebreken
onder een verpleeghuisdeken,
blijft ze in haar woorden steken,
niet bewust van plaats en tijd.
Leven vol barsten en scheuren,
liggend in urinegeuren,
starend naar de witte deuren.
Wanneer komt de zuster nou?
Nat zijn haar pyjamajassen.
Hoe laat wordt ze nou gewassen?
en ze moet weer nodig plassen.
Lieve zuster; 'Kom toch gauw.'
Ligt zo jaren dementerend,
niet aanspreekbaar, vegeterend,
Alzheimer zo mensonterend,
ze wacht op haar eindstation.
Maar zolang haar hart blijft kloppen,
zal haar levenstrein niet stoppen,
zoekt ze troost bij babypoppen.
Tot ze terug mag naar haar Bron.
Zijn haar aardse levenssporen
in vergetelheid verloren
en verloor ze haar decorum,
haar geloof gaf ze nooit prijs.
Want ze neuriede gezangen,
daaruit sprak een groot verlangen,
dat de Heer haar zal ontvangen
in Zijn Hemels Paradijs.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 2891
Zo graag had ik gelopen daar naast Judas
gepraat met hem over Romeinen en politiek
en over zijn grote Meester die mensen genas
wat volgens hem oplossing was in zijn optiek.
Zo graag had ik gesproken met Judas
over zijn vele zorgen voor zijn volk en land
om te begrijpen wat voor mens hij echt was
waarom hij zo aan zijn vrijheid was verpand.
Zo graag had ik aangelegen naast Judas
om diep in zijn ogen zijn verdriet te zien
dat zijn Meester niet die machtige Koning was
die het volk Israël zou verlossen misschien.
Zo graag was ik met Judas mee gegaan
had met hem gesproken en bij de hand gevat
om hem te smeken niet verder te gaan
gezegd; "Judas, wat je ook doet, doe niet dat!".
Ik geloof niet dat Judas naar mij had geluisterd
misschien was ik wél met hem mee gegaan
wie-weet had hij mij in het oor gefluisterd
ook niet meer verder met die Rabbi mee te gaan.
Nooit zullen wij weten wat Judas heeft bezield
maar laten wij ons nooit beter dan hem prijzen
ook niet als u vandaag nog voor God knielt
hoe ver u van Judas staat kan alleen God bewijzen.
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 3798
Toen Mozes werd geboren
waren het bizarre tijden.
Hij groeide op aan Farao's hof
het volk van Israël moest lijden.
God sprak tot Mozes:
Ik zal Egypte met gerichten slaan
breng mijn volk naar het beloofde land
Ik de Heer, zal met u gaan.
Mozes was getrouw in Gods huis.
Hij was huisbaas, deelde Israëls lot.
Hij sprak van aangezicht tot aangezicht
met Israëls God.
Mozes was geen architect
van Gods bouwwerk hier op aarde.
Hij was wel de trouwe huisknecht
die Gods huis bewaarde.
Mozes bracht zijn volk
door Gods hand geleid
tot aan de grenzen van het nieuwe vaderland
na een lange strijd.
***************
Jezus is de grote architect
van Gods bouwwerk hier op aard.
Hij bracht voor ons een eeuwigdurend offer
dat nimmermeer verjaart.
Hij was hogepriester van de allerhoogste God.
Hij was bekleed met macht.
Jezus gaf ons een nieuw verbond
dat God en mens weer samenbracht.
Hij is de weg, de waarheid en het leven.
Hij brengt ons voor altijd thuis
naar een eeuwigdurend vaderland
naar Gods eigen huis.
Gedicht: zie Hebreeën.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 2414
Jona, Jona! Luister toch eens
heb je Mij niet goed verstaan?
Zei Ik niet dat jij heel spoedig
naar die grote stad moest gaan?
Jona, Jona! Schuif je onwil
nu eens van de lange baan
en vertrouw eens op je Vader
weet toch dat we samen gaan!
Jona:
Ik? Mijn Heer, moet ik gaan reizen
naar die goddeloze stad?
'k Zie het echt niet zitten, weet U
'k neem een breed, gemakkelijk pad.
'k Zoek het water en ga varen
naar een vrederijker oord.
Niemand ziet mij hier vertrekken,
niemand die zich aan mij stoort.
God:
Jona, Jona! Wees toch wijzer
'k zie je echt wel gaan Mijn kind!
Denk je heus door zelf te kiezen
dat je ware vrede vindt?
'k Zend je zware wervelstormen
en je wordt van boord gegooid!
'k Zal niet rusten voor jouw opdracht
van je Vader is voltooid!
Spreker:
Maar... de eigenwijze Jona
ging gewoon zijn eigen gang.
Dacht, het zal zo'n vaart niet lopen,
ging fijn slapen, was niet bang.
Maar God, die zich aan Zijn woord hield
heeft hem in zijn slaap gestoord.
Grote ruwe schippershanden
gooiden Jona overboord.
God:
Zie, daar ga je met je onwil,
smeek toch om vergiffenis!
'k Zal je uitkomst, redding geven,
zie! Ik zend een grote vis.
'k Laat hier immers nimmer varen
wat Mijn sterke hand begon!
'k Moest jouw leven eerst beproeven
voor jij mij begrijpen kon.
Jona:
God, wat bent u toch genadig,
'k zit nu al drie dagen lang
in de ruime ingewanden
van een vis, maar 'k ben niet bang.
'k zal daarstraks, wanneer ik vrij kom
vlug vertrekken naar dat oord.
Ninevé zal van u horen
'k zal vertrouwen op Uw woord!
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2729
maar God zag in genade op hem neer
hij kreeg genoeg van al het aards geheibel
nu werkt hij voor zijn Redder, voor zijn Heer.
Hij roemt zijn God voor ieder die 't wil horen
vertelt hoe Jezus hem heeft liefgehad
hoe in zijn hart iets vredigs werd geboren
hoe hij geleid werd op het rechte pad.
Zijn strafblad is nog daag'lijks te aanschouwen
maar hij kreeg vrijspraak, 't telt voor hem niet meer
't wordt slechts gebruikt om aan iets nieuws te bouwen
omdat hij werkt aan 't rijk van God, zijn Heer!
N.a.v. een krantenartikel.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1793
Stilte van de ochtend wordt zacht verstoord
door het zachte beieren van bronzen klokken
en iedere klokslag wordt als een roep gehoord
die mensen weer naar Gods huis wil lokken.
Kom mensen luister naar het oude woord
dat in Gods huis aan u zal worden verkondigd
een boodschap ook voor nu dat u aanspoort
steun voor wie gelooft troost voor wie zondigt.
Hoor naar de stem die u roept om te komen
het woord is telkens nieuw voor alle tijden
wacht niet en ga zonder dralen of schromen
zo u de weg niet weet, uw God zal u leiden.
- Details
- Geschreven door: Huybregts, Luc
- Categorie: Verdriet
- Hits: 2891
Gedachten drijven als wolken
Sneller dan alle gebeden
Hij houdt zich staande
Ondanks dit woelig bestaan
Hij houdt van zijn geliefde
Eerder als een plicht
Want zoveel onbeantwoorde kussen
Doet zijn liefde blussen
De hemel is ver weg
Zo denkt hij wel meer
Hij hoopt dat God
Hem genadig zal zijn
Gebroken dromen
Niet te lijmen
Behoren niet langer als de zijnen
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2633
zolang de trein dit leven rijdt
als een sneltrein of een boemel
zie je vreugde, liefde, pijn
elk station zijn eigen noemer
soms stopt je trein een poosje
stap je uit en geniet van 't zicht
aan de oever van 'n vredig stroompje
is het leven liefdevol en licht
er zijn ook van die stations
waar de trein tot stilstand knarst
op kille, sombere perrons
waar hevig noodweer losbarst
maar de trein rolt voort
je kunt niet blijven staan
rails trekken geen recht spoor
je wisselt steeds van baan
over alle rails en op elk perron
waar je trein een halte maakt
daar zal onze Heer en God
altijd aan je zijde gaan
in de trein die leven heet
heb je een begin- en eindperron
maar als je kind van God heet
is het eindperron je zalige beginstation
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 2722
Mij werd gezegd dat ik over moest stappen,
ik moest naar het andere spoor.
Ik vroeg me af: 'Wat zijn dit voor grappen,
waarom rijdt mijn trein hier niet door?'
Was de trein stuk of was er een stremming,
waar is dan dat and're perron?
Hoe kom ik nu op mijn plaats van bestemming?
Wat is de naam van 't station?
Ik zag een bord: 'Station Levenseinde',
mijn verbazing was groot.
Ik zag dit nooit eerder, hoe vaak ik ook treinde.
Het spoor van mijn trein liep plots dood.
Ik liep naar een bord waar men mij kon verwijzen,
hoe ik weer verder moest gaan.
Er bleek maar één trein om mee verder te reizen,
't stond klaar op een andere baan.
Ik liep naar spoor tien, waar die trein op me wachtte,
een stem klonk: 'Stap in voor uw reis.
Een reis naar Het Licht, ver van donkere nachten.
Bestemming is: Het Paradijs.'
Ik stapte in, 'k kon immers niet kiezen,
ik zette mijn reis maar weer voort.
De trein zou nu verder geen tijd meer verliezen
tot aan de plaats: 'De Hemelpoort.'
Ik stapte uit, ik moest hier dus wezen.
'k Zag waat'ren van rust om me heen.
Ik voelde gelijk:'Ik hoef niks te vrezen.'
De zon die aangenaam scheen.
Mensen die liepen op grazige weide
in een vredige sfeer.
Een Vaderfiguur, die niet week van mijn zijde
stelde zich voor als: De Heer.
Ik was in een rijk van melk en honing.
Ik was overdonderd, verrast.
De Heer zei tot mij: 'Dit is de beloning,
als het aards spoor niet meer past.'
Een andere stem klonk: 'Lig niet te dromen,
mag ik uw plaatsbewijs zien.
U moet er uit, u bent aangekomen.'
Ik stond weer gewoon op spoor tien.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4412
tussen het gele riet
Het zette mij aan 't denken
al sprak het zelf niet.
't Stond zomaar aan het water
en in mij rees een lied
van zuivere akkoorden
al zong het zelf niet.
't Stond zomaar aan het water
tussen het gele riet
't was of het wilde zeggen,
vergeet, vergeet Mij niet.
't Stond zomaar aan het water
'k zag daar vol liefde aan
hoe God mij door zo'n bloempje
Zijn woorden liet verstaan.
Toen, zomaar aan het water
-'k werd door Hem zelf geleid-
heb ik daar in de stilte
een lied aan God gewijd.
Want, zomaar aan het water
zong heel mijn hart verblijd:
Ik zal U nooit vergeten
tot in de eeuwigheid.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1919
's Morgens in alle vroegte en schemering
van schuchter licht boven gezichtseinder
rode gloed uit ochtendgloren in eindeloos lijnenspel
door wolken als donkere strepen onderbroken
ontwaakt uit dromen van nachtelijk duister.
Zacht klinken zangen van vogels uit kruinen
in groene massa's der bossen of over velden
waar sluiers van nevels in flarden aarde bedekken
en dieren naar hun dagverblijf weer gaan
langs bermen en hagen door vlaktes of struiken.
Rust kent deze dag nog in vredige ochtend
voor zonlicht aan firmament temperatuur doet stijgen
rumoer weer wereld vult met haasten en jagen
door afgunst en hebzucht tot waarden verheven
blijft deze ochtend Gods maagdelijke schepping vervuld.
- Details
- Geschreven door: Saers, Theresia
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 3947
Niet als een teleurgestelde
terugkeren naar de oude woonst,
naar oude banden en verbonden,
maar verder dragen de liefde
van mijn man voor zijn moeder
en - God weet -
vrucht in mijn schoot.
Ik ben een vrouw.
Met liefde en met trouw
kan ik toekomst zaaien,
ik vrouw zal leven wekken.
We zien wel.
ik ben niet dood.
Naomi zal opbloeien,
we zullen samen gaan
naar het Huis van Brood.
Het zal op de weg liggen,
ik zal het eten,
toekomst schenken aan Naomi,
haar een nageslacht geven
van liefde en trouw,
van verlossing.
Wereld Vrouwendag 2008