- Details
- Geschreven door: Werven-Tempelman, Gerda van
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 874
{jcomments off}
Het is alsof de duivel ermee speelt,
en hij zich op het moment stierlijk verveelt.
Hij zwerft over deze aarde rond,
en zoekt de kinderen van het verbond.
Hij kan niet uitstaan dat zij ver weg van hem blijven,
maar Jezus blijven zoeken in hun lijden.
Hij geeft niet op en zal blijven slaan
in de hoop dat wij ten onder gaan.
Maar de satan mag dan listig zijn en sluw
echt waar, zijn ideeën en verzinsels zijn niet nieuw.
De satan kan alleen maar liegen, bedriegen en imiteren
lees trouw Gods Woord dan ga je ook satans wegen herkennen en leren.
Ik spreek geen loze woorden en strooi maar wat in het rond,
ik ben een kind van God en een kind van het verbond.
De duivel wil wel dat ik Jezus en zijn verbond verlaat,
maar ik verzeker je, dat hem dat niet lukken gaat.
Ik ben een kind van God, ik houd vast aan Zijn onfeilbaar Woord,
dan weet ik zeker, ik val nooit over boord.
Al woeden stormen in mijn leven om mij heen,
ik vind mijn rust en vrede bij Jezus alleen.
De ziekte kanker komt telkens weer terug,
Nu bij mijn geliefde kind, onzekerheid en weer het besef, het leven is een zucht.
Wij zijn als bloemen op het veld, het leven is in Gods Hand,
maar ik hou vast aan Hem, zo blijf ik staande en hou toch stand.
Dat maakt niet dat ik niet bang ben of erg ongerust,
en dat mijn hart niet zwaar is en vaak diep, diep zucht.
Maar ik weet mij geborgen bij de grote Heer,
Hij helpt mij dag aan dag telkens weer.
En wat de toekomst, hoe onzeker ook, brengen mag,
er is Eén die het weet en het al vermag.
Ik leg het leven van mijn kinderen in zijn Hand,
vertrouwend, hopend, biddend, Zijn liefde houdt voor eeuwig stand.
01-02-2021
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 941
vol deskundigheid
van zaken klein en groot
schrander of niet
kan nooit bevatten
Gods almacht en zijn luister
in woorden
nauwelijks te omschrijven
te wonderbaarlijk
maar dagelijks zichtbaar
als filmbeelden die mij
multi-dimensionaal omgeven
van invloed
op seizoenen
van het jaar
en menselijk leven
ja alles
wat voorbijtrekt
aan mijn oog en oor
mijn hart
uitsluit of binnenlaat
op trektocht
door het landschap
van woestijn en bergen
in mijn leven
ja elk facet van U
hoe klein of groot
passeert mijn leven
indrukwekkend groots
met een bescheiden
klop op de deur
van een hectisch leven
fluistert een stem
zacht noemende mijn naam
uitnodigend
voor een diepgaande relatie
met U
Job 28,Psalm 111, Spreuken 2;1-5
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 763
tinten
binder
toch
weer eens
even mogen wij
van boven verhoord
Scheppers ongerepte
prille wit verwoorden mee
beleven. in verscheidenheid
kan het zich weids uiteen spreiden.
heel de hogerop regenboog van ‘t ooit
verbond met mens en dier, met iedere
ziel, met alle kleuren evenwichtig
doorgelicht zij aan zij, aan ons
‘s werelds wonderlijk bont
gebeuren, o mocht dat
maar even beeldig
als het spreken
wezen, eens,
komt er uit
voort.
tintel
vinder
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 843
en wil vooral onzichtbaar zijn;
we waren er eens, met ons vijven,
we wilden het volle domein:
ik was op de berg der goden
bekleed met heerlijkheid en macht,
dat terrein is mij nu verboden
er is een oordeel dat mij wacht
maar tot die tijd toe zal ik strijden,
daartoe voer ik mijn legers aan:
Zijn schepping zal ik laten lijden
en niets zal mij opzij doen gaan ,
Eva heb ik kunnen verleiden,
zoals ik wou is ’t niet gegaan:
’t werd voor hen niet het eind der tijden,
wél moesten ze die Hof uit gaan
“ ge zult als God zijn “, was mijn lokaas;
dat lukte toen, het lukt nog steeds:
en zo misleid ik nog steeds massa's,
in Eden’s Hof werkte dat reeds;
en dan kan ik ze aan gaan klagen,
dat doe ik bij mijn vijand, God,
dan heeft Hij leed op alle dagen,
ik vraag de dood voor hen als lot
verleiden, aanklagen; nu verder:
‘k laat ze hun eigen wegen gaan
en zo verlaten ze hun herder
en raken ver van Hem vandaan,
en wie daarvan terug zou keren:
hen schilder ik God als despoot
Die omgaand hen de les zal leren
en hen verwijzen zal ter dood.
Bij Hem blijven zij dan wel vandaan,
daar is mijn streven op gericht,
maar ik wil daarbij veel verder gaan:
God houdt voor mij de deuren dicht,
'k wil die voor mij open hebben staan!
ik wil Sion gaan betreden,
niet Zijn Zoon wil ik daarheen zien gaan:
ik wil ‘r zijn, in eeuwigheden
ik wil zijn op de berg der goden,
bekleed met heerlijkheid en macht,
dan geef ik regels en geboden;
ik wil Zijn dag, Hem zij Mijn nacht;
'k wil hen Jerusalem afnemen,
mijn legers komen er al aan
ik wil de hoogste plaats innemen
al moet ik strijdend ondergaan.
bij 2 Corinthe 2 : 11; Ezechiël 28 : 12 – 16;
Openbaring 12 : 10, en 20 : 8 en 9
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Algemeen Vieringen
- Hits: 992
Vandaag ben je jarig,
dat weten we allemaal
maar dat je .. wordt
is toch wel speciaal,
al is het nog geen kroonjaar
noem het een mijlenpaal.
Van harte wens ik jou geluk
in je eigen moedertaal.
Het is weer bijna lente,
de bomen zijn nog kaal,
toch zingen vele vogels,
hoor je die Wielewaal?
Hij zingt voor jou een lentelied
in Koninklijke taal:
Jij bent niet enkel Koningskind,
je wordt ooit Prins gemaal!
- Details
- Geschreven door: Kijzer, Annet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 841
geloof verflauwd
liefde verlept
mens verschrompeld
GOD verdreven
(h)eden
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Lof en Aanbidding
- Hits: 725
de jongste zoon was weggegaan,
die wilde thuis niet langer wonen
hij wilde daar juist ver vandaan;
dat had vader wel verdriet gedaan:
zou ’t met hem dan wel goedkomen?
want ook hij komt straks voor God te staan,
dan houdt ’t op met eigen dromen
maar als hij alles heeft verloren
en dan hier, voor mij, komt te staan
en vraagt of hij weer thuis mag komen:
laat ik hem dan verloren gaan?
vader ging toen op de uitkijk staan
of zijn zoon terug zou komen,
om toch weer de weg met God te gaan
als hij Zijn stem had vernomen
de vader zag zijn zoon aankomen,
en de vader liep hem tegemoet;
dat had de zoon niet durven dromen:
een kus van vader was diens groet;
ik ben niet waard uw zoon te heten,
dat zei de zoon, wat waarheid is,
daar wilde vader niet van weten
want hij gaf hem vergiffenis
geef hem een ring, doe hem ’t feestkleed aan,
want God wist zijn hart te raken;
hij die dood was, mag hier levend staan,
laten wij een feestmaal maken;
hij was verloren, is gevonden,
dat zei vader toentertijd;
de zoon was aan zijn hart gebonden,
en hij was hem niet langer kwijt
maar zo wil ook De Vader wezen,
Hij, Die in de hemelen is;
zo staat het in de Schrift te lezen:
Hij gaat voor de behoudenis,
met ontferming is Hij bewogen,
Hij wacht op ons, ziet Hem daar staan:
open armen, vol mededogen;
komt, laten wij naar Hem toegaan
Ik zal Mijn gratie aan u geven,
want Ik zoek wat verloren is;
wie tot Mij komt, krijgt eeuwig leven,
bij Mij is uw behoudenis:
komt dan tot Mij, Ik zal u dragen
en brengen naar Jerusalem,
u zult bij Mij zijn, alle dagen,
dat is waartoe Ik u bestem
bij Lukas 15 : 20 – 24
- Details
- Geschreven door: Kijzer, Annet
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 840
mijn thuiskomen
Zijn verlies
mijn winst
Zijn neergang
mijn opstanding
Zijn heengaan
mijn worteling
Zijn terugkomst
mijn toekomst
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 847
weerkaatst de sneeuw
het gouden zonlicht
van de vroege morgen
onderstrepend
de grootsheid
van de natuur rondom
in ongekende stilte
fluisterend
de naam van
de Schepper
in alle toonaarden
schrijvend
in zijn handschrift
van ragfijne sneeuw
op boom en struik
vertellend
van zijn grootsheid
en eindeloze liefde
waarin Hij naar je kijkt
buitenaardse boodschap
begrijpelijk gemaakt
in sneeuw en ijs
zichtbaar en voelbaar
uiting van zijn liefde
fluisterend jouw naam
Ik heb je lief
meer dan je denkt
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela
- Categorie: Saamhorigheid
- Hits: 802
schitterende
straling,
skiën,
sleeën,
zwieren,
zwaaien,
schaatsen,
samen
sporten,
speuren,
signaleren,
zielsgelukkig.
zo
samen
Scheppings
zovele schatten
zodanig waarderen
dat we God in al die
ijspret alleen maar eren.
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 671
Winterwitte
poedersneeuw,
met kracht allerlei sneeuwvrij.
Weer avond.
Opnieuw nacht met
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Sonnet
- Hits: 701
binnen de school der hoge wetenschappen.
vol sissend sop glijden natte lappen
om zich somtijds luidruchtig te roeren.
De schoonmaakster wil haar gedachten voeren
met diepe ernst én luidruchtige grappen:
"Wat zou Onze Lieve Heer mij boodschappen?
Laat de toekomst uitdagend op je loeren?"
Voldaan blijft de professor bij haar staan.
Zijn schoenen hebben voorzichtige ogen,
zien het lichte gespat. Hij geeft te verstaan:
"Jouw handen, door God gezegend, mogen
krachtig reinigend door dit gebouw gaan,
de glans van kunde en vernuft verhogen."
- Details
- Geschreven door: Hengstman-van Olst, Els
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 806
van een sneeuwland in de zon,
daar schieten woorden voor te kort
'k wou dat ik het beschrijven kon!
Het knispert onder je voeten
en het glinstert als diamant,
het lijkt wel op een sprookje
maar 't is gemaakt door een Meesterhand!
Want de hand die ons ooit maakte
en ons met liefde schiep,
vormde elke kleine sneeuwvlok
die Hij tot aanzijn riep.
De zuivere witte kleur
van een sneeuwtapijt
wijst op Jezus' offer
tot het uiterste bereid.
Onze zonden als scharlaken
worden bedekt door Jezus' bloed,
wij zijn witter dan de sneeuw
dát is wat Hij voor ons doet!
Alles wijst ons naar Gods grootheid
naar Zijn majesteit en kracht,
in het schitterende sneeuwland
met zijn schoonheid en zijn pracht!
- Details
- Geschreven door: Verheij, de Peuter
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 877
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 899
van schitterende schoonheid, 's lands habijt
in wit, waarin bevroren schijnt de tijd
en zwart verdwenen is van het toneel.
De geest bevrijd van onvree, gekrakeel,
als vluchtend in iets vluchtigs wat verblijdt,
voor even wegdromend naar Eeuwigheid,
waar stralend wit eens worden zal ons deel.
Serene sfeer, door kinders uitgelaten,
gehinderd, tòch, is blijdschap van een kind
niet prachtig, krachtig, om zorg los te laten ?
Zei Hij niet: "Wie niet zijn kan zo een kind, *
komt 't Koninkrijk van God niet in", dus laten
wij, zorgenvrij, naar Hem gaan..., als een kind.
* Marcus 10:15, Lucas 18:17
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 831
beste
Verrekenner
de verte
zal wel zijn
gedempt. slechts
wanneer je de wereld
voort beweegt, tijd geleidt,
druk je daar jouw stempel in
het witte dek. je merkt je weg,
zegt het je ten voeten uit. waarom
voelt het welkom, dit betreden moment?
alsof zonder jouw tred het ongerepte nietig
niemand riep. met niets wat er echt toe doet.
wat vereffent het reliëf? de voortzetting ervan?
vormt het ook jou om, gewenste mens, treft het
ontzag voor wat je in het voorbij gaan komen
zo waar hebt genomen aan? betrekt het je?
in een aangewaaid gezaaid werkelijk
zijn bestemd? als een lichtgericht
reeds bloesemend vertoeven
om naartoe te bewegen? je
behoeden te beheren. stil
maar als het zelf zacht
een inmiddels leger
hemel ontvallen
is, geeft het
met je mee
tot ergens
verre weg
dan van
ja wees
ik ben
je zal
zijn.
Wender
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 1223
wat vuil, besmeurd is en bevlekt,
zo is het met ons leven.
In alles schieten wij tekort,
we weten goed waaraan het schort,
ten dode opgeschreven.
In onze plaats droeg Hij de straf,
die door Zijn dood ons 't leven gaf,
en alles kon vergeven.
Hij wast ons smetteloos en rein,
wij mogen altijd bij Hem zijn,
van straf geheel ontheven.
Door Hem wordt alles mooier mooi,
als witte sneeuw is onze tooi,
omkleed, met Hem omgeven.
Psalm 51:4,9 - Jesaja 1:18
1 Johannes 1:7
- Details
- Geschreven door: Walraven, Angela
- Categorie: Blijdschap
- Hits: 871
In
tijd
van
winter
licht
en
gevallen wit,
sneeuwtapijt.
- Details
- Geschreven door: Jacobsen, Thomas
- Categorie: Bezinning
- Hits: 722
want ik wilde mijn eigen wegen gaan;
maar ik heb daarbij niet nagelaten
om te vragen, en daar ook op te staan,
om een deel van ’t familievermogen
mee te krijgen en ook mee te nemen,
en daarmee ben ik weggetogen
want al dat geld wilde ik wel claimen
ik ging het leven in voor ’t eigen ik,
ik ging mijn eigen wegen, maar ’t liep mis:
het geld ging op, zo zag ik tot mijn schrik,
geen feesten meer, maar wel bekommernis:
vroegere vrienden gaven niet meer thuis,
uit armoe werd het varkens hoeden,
zo maakte ik mijn leven tot een kruis,
er was niks om mij er mee te voeden
toen kwam ik tot mijzelf, daar, in dat land,
en ik kon zeggen: ’t is mijn eigen schuld,
het ging niet goed, het deugde van geen kant,
en in dit land word ik niet meer geduld;
mijn vermogen, dat heb ik zelf verspild,
tot werken zal het wel niet meer komen,
eigenlijk heeft men mij hier nooit gewild,
‘k ben niet meer welkom, dat heb ‘k vernomen
ik heb waarlijk niets meer in te brengen,
ik kan mijzelf hier niet rechtvaardigen,
en heb ook niets om mijn schuld te verengen,
ook behoor ‘k geenszins tot de eerwaardigen;
aanspraak op iets kan ik niet meer maken,
zou men mij afwijzen, dat is terecht;
zo ligt het, voor wie van De Weg af raken,
het staat duidelijk in de Schrift gezegd
als ik kies om eigen wegen te gaan,
andere dan de paden van de Heer,
zal ik bedrogen uit komen te staan,
waar ik de behoudenis zelf royeer;
het ligt niet aan God, ‘t ligt aan mij alleen:
Hij zegt: komt naar Mij en wordt behouden,
maar mijn hart lijkt wel van louter steen,
aan Zijn Woord heb ik me niet gehouden
dat zie ik nu in, mij blijft niets over,
nu ik zie hoe mis ik zelf ben gegaan,
dat ‘k mezelf niet langer betover
maar het Woord van de Heere ga verstaan:
om naar Hem te gaan, gratie te vragen,
moge Hij mij de scepter toereiken:
de Heer handelt naar Zijn welbehagen,
Heer, wil dat ook aan mij doen blijken
bij Lukas 15 : 12 – 21
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 811
dag
hoog
vlakker
de bomen
in hun heen
en weer ontberen,
op winden in ‘t oosters
tintel temperament hedendaags
in deze streken toch al een weinig
ongekend, werden snel op desolaat appèl
deerlijk ontdaan van ‘s heerlijk op ‘t hemelse
af dracht kaal geraamt. maar die meer wingerds
beraamd hier dichter voor het vensterscherm
kameraards tophoog terps vergaard
fijnbesnaard minder wilde trillers
te zingen vingen, bleven aan
gekleed als buitenom
binnen betoonde
bruid.
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 904
Heer, schijn met Uw verlichtend licht
in elk hart, dat 't weer gaat stralen,
want angst heeft veel harten ontwricht,
Heer ! Schijn met Uw verlichtend licht,
opdat hun geest zich op Ù richt,
Uw troost in hen zal neerdalen.
Heer, schijn met Uw verlichtend licht
in elk hart. Dat 't weer gaat stralen !
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Hoop
- Hits: 1434
want zie de sneeuw die zachtjes daalt.
Het witte kleed wordt voor ons uitgespreid
en het zonlicht dat ons tegenstraalt.
Het zal niet altijd eenzaam lijken;
Een vogel zingt al zacht een lied.
Hij zal trots met zijn veren prijken
omdat hij al iets van de lente ziet.
Het kan niet altijd donker voor ons zijn,
de maan geeft 's nachts ook licht.
En overdag steeds langer zonneschijn
als goud op ieder droef gezicht.
Het licht zal altijd overwinnen
door kleur en klank en lentelied.
We mogen elke dag opnieuw beginnen
door 's Heren trouw die alles ziet.
Steeds weer een glimlach in ons leven.
Soms als je het echt niet verwacht.
Het zal ons moed en krachten geven;
Gods licht schijnt dag en nacht.
- Details
- Geschreven door: Hengstman-van Olst, Els
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1021
volmaakt en zonder falen,
als kroon op heel Zijn schepping
zodat wij zouden stralen.
Ja, Hij schiep ons zó volkomen
haast aan engelen gelijk,
zuiver, puur en heilig
dát lag binnen ons bereik.
Maar wij ruilden onze kronen
voor boosaardigheid en kwaad
en de schittering verdween
maar toen was het te laat.
Niets bleef over van de pracht
en van een stralend leven,
wij kozen voor een eigen wil
de kroon werd weggegegeven!
Tóch had God een beter plan
en een volmaakte kroon,
Jezus zondeloos Lam van God
ontving Hem als Dé Zoon!
En opnieuw in Jezus
zijn wij door Hem gekroond,
als een koninklijk priesterschap
als bruid aan God getoond.
Alleen door het volmaakte offer
van Jezus onze Heer,
leggen wij nu voor Zijn troon
dankbaar onze kronen neer!
Openbaring 4:10
- Details
- Geschreven door: Messie, Han
- Categorie: Algemeen Levensbeschouwelijk
- Hits: 494
krijgt langzaam zijn goede aard,
wachtend in het vat...
Mocht men vaak hieraan denken
bij menselijk streven!
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 1542
ben heel blij met zoveel dingen
Mijn hart kan huilen van droefenis
maar kan ook van vreugde zingen
Ondanks veel ellende en verdriet
dat duurde al mijn levensjaren
Weet ik o Heer dat U alles ziet
en mij in Uw genade spaarde.
Ik leef, mag leven tot Uw eer
zie steeds Uw zonlicht schijnen
Help anderen mee zodat ook zij
niet moedeloos weg kwijnen.
Ik ben een sterretje in hun nacht
zodat zij tot Uw eer leven mogen
Al is er ook die boze macht die
het goede beslist niet kan gedogen.
Ik blink niet uit, maar U wil toch
dat ik mijn talenten niet verstop
En als U terug komt Jezus en mij
vraagt, waar is dat talent gebleven?