Nodigende hagioscoop
Een veelkleurig koor
doorzingt de stilte
van een hoge ruimte,
serene klanken paars
mengen gebroken wit
tot lovend zilver.
In ijle hoogten
zeeblauw overstijgend
zweven tinten rust
boven getroost turkoois,
fluisterzacht omarmend
wie in donker zijn gehuld.
Delend, helend,
zuiver samenspelend
beweegt zich
Geestdoorbrekend violet
tot een Licht gevend
Hemelsilhouet.
Een hagioscoop of laag venster is een opening die lager is geplaatst dan de overige vensters in een kerk of kathedraal.
Door de hagioscoop kan licht toetreden, maar het venster kan ook bedoeld zijn om kerkbezoekers zicht te geven op voorwerpen, handelingen of het sacrale binnen de kerk.
De titel "Nodigende hagioscoop" heb ik gekozen om aan te geven dat de kerk vooral nodigend zou moeten zijn.
Het zou mooi zijn als de kerk als het ware als een magneet mensen aantrekt en nieuwsgierig maakt.
Toen ik een lezing hoorde over nissen in kerken sprong de vonk over.
Ik zou een gedicht schrijven over een hagioscoop die uitnodigend was.
Zo ging ik in gedachten voor een hagioscoop staan en beschreef in het gedicht wat ik dacht dat God daar zou willen zien.
Een veelkleurig koor:
wij zijn als gemeente een veelkleurig geheel, ieder van ons heeft zijn/haar unieke geloofsbeleving, inbreng en verwachting.
doorzingt de stilte van een hoge ruimte:
in de kerk wordt veel gezongen. Ons gezang stijgt naar boven, doorbreekt de stilte in de hoge (heilige, het is Gods huis) ruimte.
serene klanken paars:
in de hagioscoop zit gekleurd glas in lood. Degene die naar binnen kijkt ziet in het paars de vredige klanken naar boven stijgen die Zijn aanwezigheid vertolken.
mengen gebroken wit tot lovend zilver:
de vredige klanken gezien door het paarse mengen de gebroken mens door het schoongewassen wit van doop en avondmaal tot lovende mensen die hun blijdschap om het schoonwassen in hun gezangen uiten. Zilver is een woord dat bij mij associaties oproept met iets dat nog net geen goud is maar al wel heel edel. (spreken is zilver, zwijgen is goud) en uit het versje van Kortjakje met een boek vol zilverwerk. Ook door het paars lijkt (gebroken) wit denk ik wel wat op zilver.
In ijle hoogten zeeblauw overstijgend:
weer de kleuren van het glas in lood en de kleurigheid van de mens
zweven tinten rust boven getroost turkoois:
de veelkleurigheid van de mens heb ik hier in rust en troost uitgedrukt. Ik denk dat de Here God het graag ziet als Zijn rust en troost geboden wordt.
fluisterzacht omarmend wie in donker zijn gehuld:
zo kan men elkaar ook troost bieden door een arm om de ander heen te slaan die in donker is gehuld, in rouw is of zich bevindt in het donker van lijden, teleurstelling of verdriet.
delend, helend,
spreekt eigenlijk wel voor zich, het delen van wat je bezighoudt kan helend werken en je kunt ruimte voor het helen scheppen als je je gemoedstoestand deelt met de ander die zich toegankelijk naar je opstelt.
zuiver samenspelend:
is daar eigenlijk het vervolg op, er moet een vertrouwelijkheid, zuiverheid zijn in je omgeving, in de gemeente, dan kan wat je de ruimte inzingt ook echt tot zijn recht komen.
beweegt zich Geestdoorbrekend violet:
dat is de Geest van God die in deze zuiverheid doorbreekt
tot een Licht gevend Hemelsilhout.
Als zich het hier omschrevene binnen in de kerk afspeelt zal de hagioscoop uitnodigend zijn.
Een kerk waar de mens als een magneet naar toe getrokken wordt.
