Thomas heeft de Heer gezien

die eerste zondag was hij er niet bij
Zijn Heer was er niet meer, hij kon 't niet aan
hij wilde alleen zijn met zijn verdriet
en niet naar de discipelenkring gaan

wij hebben de Heer gezien, zei men hem
maar al dat praten kon hem niet baten
alleen als ik het zelf ervaar, zei hij
en mijn handen leg in Zijn wondgaten

de week er na was hij wel gekomen
zou het dan toch waar kunnen zijn misschien
wat hij vanuit de kring had vernomen
en zou hij nu ook Zijn Heere gaan zien?

zie, daar kwam de Heer en Hij groette hen
vrede zei u, zo klonk tot hen Zijn stem
en toen vroeg Hij aan Thomas te komen
naar de wonden in het lichaam van Hem

die heeft dat niet gedaan: daar was zijn Heer
Mijn Heere en mijn God, zo juichte hij
hoe blij is hij naar Jezus toegegaan
voor Thomas waren diens zorgen voorbij

hij wilde de Heere zelf aanschouwen
om Hem te eren en bij Hem te zijn
en met Hem zo door 't leven te reizen
op weg naar God's eeuwige zonneschijn

Thomas die de dingen zelf wil weten
en hunkert naar het horen van God's stem
en naar het gaan door de gouden poorten
naar de Heer in 't hemels Jerusalem