Al zijn de tijden nog zo donker
en ben je zoekend naar het licht.
Naar ergens soms wat stergeflonker
waarop je oog zich mogelijk richt.
Dat is wat ’t hart weer kan bevrijden
van last en druk die wordt gevoeld.
Want licht maakt einde aan het lijden
en daar is ’t licht ook voor bedoeld.

Zo’n kleine ster in ’t nachtelijk duister
richt dan het moede hart weer op.
Zich tonende in al haar luister
slaat dan van vreugd je hartenklop.
Als je dan voor je ziet ontwaken
nog meer door God gezonden licht.
Dat leidende je hart zal raken
waar ’t zich vanuit de ruimt’ op richt.

Als jij je op het licht blijft richten
op dat belangrijk ene punt.
Dan laat God je daardoor bijlichten
zodat je als mens weer verder kunt.
Dan gaan er steeds meer sterren stralen
verschijnend in de donkere nacht.
Gods licht dat je naar huis helpt halen
waar je met vreugde wordt verwacht.

Kijk naar die ster daar aan de hemel
die God speciaal heeft opgericht.
En tussen ’t andere licht gewemel
aan jou dan brengt Gods liefdebericht.
Aan ’t firmament wordt dan beschreven
hoeveel God van je als mens wel houdt.
Je trouw nabij blijft heel je leven
en op Gods ene ster vertrouwt.

 

Nieuw ingezonden gedichten