Zoals een boom in de wind staat te zwaaien
van links naar rechts ja heen en weer.
Zo zijn wij als mensen in ’t waaien
gaan twijfel en ongeloof tekeer.

De stormwind laat bladeren vallen
breekt takken en jaagt beiden voort.
Zo verspreidt de windkracht hen allen
hun leven breekt af wordt verstoord.

Zo zien wij ook bomen vaak breken
geveld en gebroken terneer.
Van grootsheid is niets meer gebleken
een boom in de stormwind blijkt teer.

Ons leven kent ook van die tijden
als twijfel en ongeloof knaagt.
Ontworteld als boom door hen beiden
en wisselend door hen belaagd.

Maar wie als een boom in de aarde
verzekerd geworteld daar staat.
Hij weet het geloof houdt zijn waarde
hoe hard of de stormwind ook gaat.

Want hij weet zich steeds op te richten
en buigt met de stormwind zich mee.
Dan werpt hij de zware gewichten
van twijfel en ongeloof in zee.

Zo’n boom zal in stormwind niet breken
die storm en orkaanwind weerstaat.
Wie zo als een mens is gebleken
hij weet dat God nimmer verlaat.