Verlies nooit de hoop,
de moed in je leven.
Al blijkt dat met moeiten,
vol vragen omgeven.
Wanneer voor je ogen,
een muur weer oprijst.
Die hoog, onbewogen,
zijn starheid bewijst.
Want muren zij vallen,
zij zijn te doorbreken.
Wanneer wij ze slechten,
door innig gebed.

Wat is ook de last,
wat de moeiten, de zorgen.
Houd moed en houd hoop,
met het uitzicht naar morgen.
Al zijn er soms tijden,
van lijden en smart.
En angst en vertwijf’ling,
zich slaan om je hart.
Weet God strekt Zijn handen,
in liefde steeds uit.
Volvoerend de dingen,
naar Zijn wijs besluit.

Al blijkt er zoveel vaak,
dat wij niet begrijpen.
Dan gunt Hij ons tijd,
om tot inzicht te rijpen.
Als wij Hem bestormen,
met vragen, Waarom?
Dan komt eens het  antwoord,
’t waartoe en daarom!
Want God schenkt ons krachten,
waar die ons ontbreken.
En altijd de wijste,
vol liefde gebleken.

Verlies nooit de hoop
en de moed in het leven.
Al blijkt dat met moeiten,
vol vragen omgeven.
Wanneer voor je ogen,
een muur weer oprijst.
Die hoog, onbewogen,
zijn starheid bewijst.
Want muren zij vallen,
zij zijn te doorbreken.
Door volhardend gebed,
is die waarheid gebleken.