Een cirkel heeft begin noch eind,
het een komt vaak reeds op
terwijl het andere verdwijnt.
Langer lengende schaduw
gaat vooraf aan vallende nacht,
waar, aan het andere eind der wereld,
zon rijst, weer tot dag verwacht.
Aan zwiepende najaarstwijgen,
met stille wintersneeuw omhuld,
zwellen zwijgend lenteknoppen
in een cirkelgang vol geduld.
In de cyclus van het leven
wordt het een soms afgerond
terwijl onvermoed en ongeweten
de toekomst ons al iets anders zond.
Toekomst, heden of verleden,
wanneer diepste put of hoogste top?
Vraag het niet: wees dankbaar en tevreden.
December 2007, eerste publicatie
(in twee lokale blaadjes voor senioren en twee websites)