In de wereld van het 'haasten'

In de wereld van het ‘haasten’
zijn agenda’s goed gevuld.
Daar gelden alleen prestaties,
wordt geen tegenspraak geduld.
Stappen mensen in hun auto’s
en dan geven ze ‘plankgas’.
Harder, sneller, groter, beter
naar nog mooier, groener gras

In de wereld van het ‘haasten’
wordt de aarde opgewarmd.
Worden mensen alsmaar rijker,
maar het leven dat verarmt.
Daar is ‘t bijna vijf voor twaalf,
toch zijn mensen ziende blind.
Het staat niet in hun agenda’s
dat de echte tijd flink dringt.

In de wereld van het ‘haasten’
draait het om het ‘eigen ik’.
Maakt men zich om luxe zaken,
geld en aanzien reuze dik.
En het gras wordt juist niet groener,
maar van dioxide  zwart.
Het ligt altijd aan de ander,
in een wereld zonder hart.

In de wereld van het ‘haasten’
is voor ‘anders zijn’ geen plek
Ieder dopt zijn eigen boontjes
wie dat niet doet, die is gek.
Wat de anderen mankeren,
dat is wat geen mens daar boeit.
Tot ze zelf het lootje leggen
en het gras zelfs niet meer groeit.

In de wereld van het ‘haasten’
zie ik tot mijn eigen schrik
in de spiegel van die wereld
niet die ander. Daar sta ik.