Rozen verwelken, blaadjes vergaan

In vroeg, warm voorjaar toont zich een eerste roos
soms al eind maart, nog vaker begin april.

Is de zomer een beetje kil
gaan ze rijkbloeiend lang mee,
tijden achtereen deint een rozenzee.

Wil de herfst veel zachte dagen geven
dan blijven vele rozen lang leven,
wel tot in de novembermaand
aan struiken staand.

In de winter zie je ze nog lange tijd
aan levengevende bron, niet gesnoeid.
De klimroos die voor de mens te hoog groeit
om bij bladeren en takken te kunnen
blijft ons een enkele roos gunnen,
besneeuwd nog frisogend gedijt.

Alle varianten passen bij elk kleurpalet.
Rozen zijn stuk voor stuk een wonder,
niet eentje is gewoon of ongewoon.
Dicht bijeen in tuin of in boeket
valt er niet één uit de toon.
Dat is gewoon bijzonder.

Als ik een bloem zijn kon
dan zou ik me wensen
te hebben gekozen
voor rode rozen,
bemind door de zon,
kleine diertjes en regen.
Voor kortere of langere tijd
vooral tot vreugde van mensen,
stil sprekend van liefde en zegen.

2015{jcomments on}