Je mag huilen, boos, woedend, wanhopig zijn,
je hulpeloos en hopeloos voelen,
het uitschreeuwen van pijn,
erger pijn diep van binnen
dan waar pijnstillers
voor bestaan.

Je mag wensen dood te zijn,
wachten op het op willen geven,
maar met iedere zware ademteug
bevecht je uiteindelijk je overwinning.

Ondanks alles dóórgaan
en ook niet anders kunnen!
Al ben je klein, oud en zwak:
men zal je dapper en moedig vinden.
Dat zul je ook ZIJN, in je stille, stille rust!
Goede reis naar je echte thuis en slaap zacht.
 
2002, voor de echtgenoot aan het sterfbed van de terminaal zieke zus van een vriendin.
 
-

Reacties mogelijk gemaakt door CComment