Altijd komt er een dag
in een mensenleven
soms vroeg, soms laat
dat er een geliefde
voorgoed van ons weggaat.

Je leven voelt dan leeg
maar het hart is gevuld
met mooie, lieve herinneringen
die altijd weer gaan leven
als je aan hem of haar denkt.

Sterft een partner, kind of ouder
voel je een leegte die niemand
kan opvullen, ook al willen
ze dat zo graag want het
verdriet is te groot voor woorden.

Nooit meer zie jij je geliefde
- in dit leven tenminste - meer.
Een tijdperk is afgesloten,
voorgoed verleden tijd terwijl
jij in het heden verder moet gaan.
Toch komt er een moment
in je leven dat ook dat verdriet
een plaats heeft gekregen
in je hart, in je ziel, in je geest
en jij verder gaat naar je
toekomst toe en je verleden
mee leeft in het heden en
deel uitmaakt van je toekomst
zonder een vervelend, naar gevoel.

Klaas van Eijbergen

16 augustus 2005