Dank U, Vader,
dat U ons wilt leren
Uw leiding al te zien
terwijl we nog kreperen
van pijn, in angst en zorgen
bezig met de dag van morgen.

De dood slaat zulke pijnlijke wonden,
maar ook daarin heb ik dank gevonden.

Dank U dat U, vooral in terugkijken,
zicht geeft op al Uw liefdesblijken
die we in ons verdriet niet zagen,
we ons pijnigden met vragen.

Juist voor alle moeite, verdriet en pijn,
wil ik U dankend aan Uw voeten zijn.
In die momenten komt U mij nader,
omdat ik dan, als nooit tevoren,
Uw stem, Uw Woord, Uw Wil wil horen,
mijn hele zijn door U laten bouwen,
enkel nog op U kan vertrouwen,
want U bent vóór alles Vader!

Last wordt minder, vreugde meer
in de Handen van de Heer

2006 Romeinen 8:28 {jcomments on}