Mijn harnas

Ik was zo jong en geheel van streek
voelde pijn bij elke steek
ik werd getergd en geplaagd
ik leek wel opgejaagd

Ik was te zwak om iets te doen
ik vond niemand met fatsoen
zo kon ik niet langer functioneren
en bleef men mij nog meer bezeren

Toen stond er plots Iemand naast mij
Hij zei, 'k ben Jezus en maak je vrij
je hoeft niet langer meer te treuren
niemand kan je nog besmeuren

Een harnas werd mij aangemeten
bij elke slag wankel ‘k nog 'even'
'k val echter nooit meer neer
en ween voor mezelf niet meer

Zie ik 't leed van mensen in volle strijd
overstelpt door smart en wee
dan gaat mijn harnas uit
en ween ik in mijn hart met hen mee

Ook met ongelovigen wil ik gaan
in de hoop dat zij Jezus in mij zien staan
zodat zij leren bidden en hopen
en ook bij hen een harnas wordt aangegoten

Ik voel mij veilig in Zijn armen,
Hij komt steeds mijn hart verwarmen
dat geeft telkens nieuwe moed
Dank, Heer Jezus, Gij zijt oneindig goed