een laatste groet

winter . . .
de tuin
waar jij soms stil
over het hek heen
van genieten kon
ligt nog verborgen
onder restanten
van een voorbij seizoen
wachtend
op een nieuwe zomer

alleen de bloemen
van de helleborus
steken hun witte koppen
boven de grond
jij hebt ze niet meer
kunnen zien

vandaag hebben wij je
toevertrouwd aan deze aarde
gezaaid
als zaad
voor een nieuw leven

en bij de aanvang
van het plechtig afscheid
in de aula
vertolkt muziek
en zang
verlangen naar
een land van hoop

ook de begraafplaats
ligt er winters bij
in afwachting
van een nieuw seizoen
dat komen zal

als we in stilte
rondom het graf staan
gaan in een flits
de vele jaren
dat we buren zijn geweest
voorbij
rest slechts de stilte
van een mistig landschap

een laatste groet nog buurman
adieu