Het is lang geleden toen ik als kind
In alle stilte vredig zat te luisteren
Naar het zachte ruisen van de wind
Hij wilde iets in m´n oortje fluisteren:

"Ik ben als wind gekomen van verre
Daar waar de zon is en ook de maan
Waar ´t wemelt van miljoenen sterren
Bij al dat mooie, daar kom ik vandaan

Ik kwam ook aan de hemelpoort voorbij
Als storm heb ik toen heel hard geblazen
Met een ferme zwaai week de deur opzij
Toen viel ik plotseling stil van verbazen

Ik beleefde de mooiste van mijn dromen
Nog nooit gezien in mijn leven als wind
Ooit, als jouw tijd van geluk is gekomen
Mag je "het" zelf aanschouwen, mijn kind"

Hubke


13 oktober 2005