Ik zal die nacht  nooit meer vergeten
die zoveel anders was dan ooit daarvoor.
Hoe klinkt steeds weer de stem van mijn geweten,
als ik bedenk hoe ik  mijn moed verloor.

De Pesach was door ons goed voorbereid,
de charoset, 't gebroken brood, de wijn,
de kruiden, teken van de bitterheid,
het zoet omdat we niet meer slaven zijn.

Het bloed, eens aan de deurposten gestreken,
toonden het lam dat schuldloos was geslacht.
bevrijding uit de slavernij, een teken
dat God nog steeds aan Israël dacht.

O, had ik toen de tekenen van 't feest verstaan.
Geweten dat de Heer toen zelf het lam zou zijn.
Ik was tot aan het einde met Hem meegegaan,
maar nu verliet ik hem en deed hem pijn.

Hij was opeens mijn vriend niet meer.
Ik wilde niets meer van die Jezus weten.
Ja, ik verloochende hem keer op keer.
Zijn woorden wilde ik voorgoed vergeten.

Een haan kraaide in 't nieuwe morgenlicht:
'Ontwaak, een nieuwe dag breekt aan.'
Ik schrok, Ik zag opeens Zijn droef gezicht
en schreiend ben ik naar het kruis gegaan.

'k Herkende 't lam voor ons geslacht.
De bitterheid, 't gebroken brood, de wijn.
Mijn Heer is opgestaan en nooit gedacht
dat Hij mij liefheeft en nog vriend wil zijn.

Hij riep mijn naam bij 't grote meer:
'Petrus, heb jij mij lief, al kost het strijd?
Ik antwoordde Hem wel menig keer:
Ík heb U lief, ben tot Uw dienst bereid.

Ik mag nu als apostel door de wereld gaan.
vertellen van Zijn offer ook voor mij gebracht.
ik heb de tekenen van Pesach nu verstaan:
'Het is weer morgen na een lange nacht.