verloochening...

als kind gedragen door haar God
Hij was steeds om haar heen
ondanks de smarten die zij leed
Hij liet haar nooit alleen
 
volwassen werd zij zeer geliefd
ze trouwde, kreeg een kind
zij gingen samen naar de kerk
door God altoos bemind
 
de zorgen van het pril gezin
bracht frictie bij het stel
zij bleef “kerken” met haar kroost
en hij  geloofd’ het wel
 
een breuk leek onvermijdelijk
hoe zwaar viel het verdriet
en zij was zeker dat haar Heer
haar tobbend achter liet
 
hoe ook de stem van Jezus klonk
zij hield haar hart op slot
vertelde boos aan iedereen
een mythe,  was die God
 
verbitterd kwijnd’ haar liefde weg
maar ondanks ’t protesteren
hield God Zijn woord, ook aan dit kind
dat al Zijn hulp negeerde
 
hoe zij hem ook verloochend had
bij wie 't maar horen wou
de Heer hield immer voet bij stuk
en bleef haar altijd trouw
 
want op een donk’re, trieste dag
verdrinkend in haar nood
bood Hij haar uitkomst,  schonk Zijn Licht
Zijn liefde wonder groot
 
genade bond haar duisternis
als had het nooit bestaan
want zelfs na haar verloochening
bood Hij vergeving aan
 
nu jaren later zij beseft
wat zij zo had gemist    
vertelt zij ieder dat haar “Mythe”
pure waarheid is