Ik zoek de wortels van een leeg verleden.
Jij bent de kroon van deze nieuwe tijd.
En op het pad, door mij vertreden
wil ik aan jou 't verhaal graag kwijt.

Je bent de voortgang, onze nieuwe kracht,
de tijd vooruit van niet vergeten.
'k Vertel van velen, zomaar afgeslacht,
van mensen die dit niet meer willen weten.

't Verhaal moet je toch steeds weer horen.
Voor jou allang verleden tijd.
Van mensen die ik heb verloren,
zo raakte ik mijn levenswortels kwijt.

Ik zal het steeds maar weer  vertellen.
Misschien wel tot het je verveelt.
De boze woorden moet ik voor je spellen
omdat de tijd niet alle wonden heelt.

Daarom mijn kind, ben je 't segment
van nieuwe hoop,ondanks de oude pijn.
Want jij mag zijn omdat je bent
en voor mij kroon van mijn verleden zijn.

De voortgang van ons oud geslacht.
De wortel Davids, jij mijn sterrenkind.
En wat de mens aan boosheid had bedacht,
door jou, voor mij weer wortel vindt.