De dood, zo wreed en onwaarachtig
Zo diep door die hem vreest gehaat
Met zijn greep op ons zo machtig
Die ons slechts kwelling achterlaat

Die dood heeft weer eens toegeslagen
Een geliefde weggehaald
Een mens dood, niet te verdragen
En elders schudt de Richterschaal

Duizenden zijn weggevaagd
Haast op datzelfde schokmoment
Waarop in wanhoop werd gevraagd
Of God dit moegestreden mens ook kent

Een mens waarvan veel werd gehouden
En heel veel met zo'n zelfde lot
Waarvoor veel tranen vloeien zouden
Elk van hen, een kind van God

De dood die mag niet overwinnen
In zijn duistere gewaad
Haalt hij slechts diegenen binnen
Die reeds geboren zijn in haat

Ons rest als levenden te hopen
Op de onsterfelijke ziel
Het mysterie dat zich opent
Waar zelfs de kille dood voor viel
Marian van der Veen-Niemeijer


6 februari 2001


U bent niet geauthoriseerd om reacties te posten.

Reacties mogelijk gemaakt door CComment