Chaos in vele werelddelen.
Ziekte, oorlog, sterfte overal.
Egoïsme, niet meer te verhelen,
bang dat men verliezen zal.

Kranten vol met vele nare dingen.
Televisie; beelden vol geweld.
Vijanden die binnendringen,
leven waar een mens niet telt.

En de kilte wordt maar kouder.
Het geweld gaat toch steeds voort.
De aarde vervuilt en wordt maar ouder.
Wanneer klinkt hier het goede woord?

Door de kieren van het duister leven
schijnt toch soms nog de hoop, wat licht
van de liefde en van om ons geven,
en af en toe een vriendelijk gezicht.

Hoor van het Woord, dat vleesgeworden is.
Aan ons voorspeld in oude verhalen.
God zond Zijn zoon in onze duisternis.
En met zijn leven wilde hij voor ons betalen.

Zijn opstanding heeft 't duister overwonnen.
De nacht wacht smachtend op de dag.
De vrede is toen al voor ons begonnen
met licht waarin ik nu al leven mag.

De duisternis zal nog wel even duren.
Maar 't licht wacht op de grote morgen.
Door Jezus bloed, zijn bange uren
mogen we toch leven zonder zorgen.