Voetwassing

 
Het was hun laatste avondmaal, 
Op tafel stond ’t geslachte lam                                                   
Droogdoek en water in een schaal.
maar ieder die naar binnen kwam,
dacht:   moet ik  nu de minste zijn,
ik ben niet minder, ik ben meer,
nou ja, dan blijf ik maar onrein.
en legde zich op de rustbank neer.
 
De meester, die wist wat ze dachten,
nam kom en doek, bij het begroeten
deed wat niemand van Hem verwachte,
knielde neer en waste hen de voeten.
Hij onderwees door dienstbaarheid,
maar, niet door hen de les te lezen.
En zó, door Zijn volkomen nederigheid.
heeft Hij zijn kerk een dienst bewezen.