De bloemen staan weer in bloei.
Je weet wel die zo lekker geuren.
Jij hield zo van ze in de groei.
Nog meer hield je van de kleuren.
Door de schoonheid in eenvoud
Liep jij door tuinen en parken
Ik krijg het nu nog steeds koud
Als ik onze tuin sta aan te harken.

Het is al weer jaren geleden.
Dat God jou kwam halen.
Wij hebben samen een verleden.
Met heel veel mooie verhalen.
Ik heb jou toen vluchtig gekust.
Daarna ging de kist dicht.
Mijn leven leek toen uitgeblust.
Gelukkig gaf jij mij veel zicht.

De tijd laat veel sporen na.
Rimpels zijn niet meer te tellen
Als ik even naar je toe ga.
Om over mijn dag te vertellen.
Voel ik jou naast mij op de bank.
Dat maakt mij rustig en tevree.
Mijn hart stroomt vol met dank.
In gedachten ga jij met mij mee.
Klaas van Eijbergen