Is zij zachtjes weggegleden
Twee oude handen slechts, gevouwen
Verbinden haar nog met ons heden
Handen die van zorgen wisten
Van zorgen voor haar nageslacht
Voor hen was zij een onbetwiste
Bron van bescherming en van kracht
In blind vertrouwen op haar Vader
Bracht zij ook haar kind'ren groot
Haar ouderdom bracht haar steeds nader
Tot Hij haar bij Zich heeft genood
