Zij heeft gebeden
met stuwende kracht
boven haar werd ijzig gezwegen
een rauwe kreet verdrinkt in de nacht.
Haar tranen als passiebloemen
purper en zwart
die alle licht op aarde verdoemen
als elke hoop op leven ontkracht.
Onkruid dat te snel gaat kiemen
hoe vaak en hoe vlug men 't ook wiedt
steeds gaat het zich veelvuldig vernieuwen
nooit wetend hoe en waar 't ook vliedt.
Maar dat de freelste bloemen het eerst worden verstikt
als goede harten die door kommer ontwricht
door ziekte of stormen worden geveld
en voor ze sterven Heer: hebt gij toch hun nieuw leven besteld?
