Troost en hoop

Als "koning dood" weer eens zijn passie preekt,
En in jouw wereld vele harten breekt;
Als "koning dood" hier weer eens rondwaart,
Het volle leven in kille leegt' ontaardt;
Als "koning dood" weer eens zijn akker maait
Met zijn zeis, verdriet en wanhoop zaait,
Dan schokt de aarde, dan huilt de wind.
Zoek dan een schuilplaats, en vind
Een oase voor je ontwrichte ziel,
Verwond, door wat haar steeds ontviel.
Er op vertrouwend in die veilge haven,
Je treurend hart te kunnen laven,
Aan nectar als balsem van troost en hoop
Op terugkeer in je daagse levensloop.
Die oase is de schoot van Jezus Heer,
Waar de storm luwt, na het ruwe weer.
Hij is Koning van het "echte Leven",
Ver boven "koning dood" verheven.