voorbij jouw rustig leven
de uitslag is bekend
men heeft jou opgegeven
de schok is ongekend

je kijkt nog naar de toekomst  
je werk is niet ten eind
je roept tot God om uitkomst
dat houd je overeind

toch nadert nu het einde
het komt wel heel dichtbij
je wereldje wordt kleiner
je kunt vanwege pijn

je bed niet meer verlaten
ook praten gaat niet meer
en niets kan nu nog baten
dan vertrouwen op de Heer

op Hem die eens Zijn leven
gaf voor jou aan ’t kruis
zal Hij geen uitkomst geven
in nacht en stormgebruis?

Hij heeft op al jouw wegen
in alles bijgestaan
en zal jou nooit verlaten
neemt jou in liefde aan

dat is een zeker weten
dat geeft jouw leven rust
jij hebt een pracht vooruitzicht
daar aan die gindse kust