Daar waar de aarde kleurde...

Weggezonken in gedachten
roep ik beelden voor mijn geest,
ik denk aan al Zijn smart en lijden
en aan hoe het is geweest;

daar op die heuvel Golgotha
daar waar de aarde kleurde,
door Zijn verzoenend bloed voor ons
ik denk aan hoe 't gebeurde,

bespot door ónze smaad en hoon
heeft Hij Zijn kruis gedragen,
tranen druppelen op de grond;
hoe kon Hij 't ál' verdragen..?

'k Zie nu beelden van Zijn grootheid
van Zijn liefde en Zijn kracht,
dáárdoor kon Hij op die heuvel
voor ons roepen; 'T IS VOLBRACHT...

Uit de bundel, 'Wonderlijk zijn Uw werken'.