De winter voorbij

gekeerd 't wintertij
in 't lengen van de dagen
vorst en sneeuw voorbij
verlangt d' aarde zonnedagen

verdronken weiland
waarlangs geknotte wilgen
naakt staan en triest
al zingt er d' eerste merel
hij brengt nog de lente niet
het tuinpad ligt verlaten
geknipte buxushaagjes
houden het fris groen
heesters die uitgebloeide
dode takken dragen
wachten op De Tuinman
die 't wonderwerk gaat doen

wolkenmassa's hangen zwaar
van sneeuw en hagelvlagen
die de paaszon uit gaan dagen
en stilaan wint het licht
't warme licht waardoor
elk verlangen sterker wordt
en bloeien wil in 'n nieuw leven

alleen de grootste Tuinman
kent het plan en opent de poort
naar voor ons ondoorgrondelijke wegen...