Kopenhagen, en dan...?

Niet zo dikwijls auto rijden,
want 't milieu heeft zo te lijden.
En de kranten, die we sparen,
bij het oud papier vergaren.
Plastic in d'oranje bak,
in die speciale zak.
O, wat doen we keurig mee
tegen uitstoot C O 2.

En dan zien we hoge heren
met elkander confereren
op 't congres in Kopenhagen.
Zien ze daar het licht al dagen?
d'Afspraak, die er is gemaakt,
wordt door velen al gekraakt.
O, we doen zo keurig mee
tegen uitstoot C O 2.

Dan die vele vliegtuiguren,
die de schaarse lucht verzuren.
Slechte heersers in de landen
zien hun eigen weelde stranden.
Heerste daar eenparigheid,
of nog veel meer narigheid?
O, we doen zo keurig mee
tegen uitstoot C O 2.

't Klinkt wat cynisch, ja ik weet het.
"Kopenhagen", ik vergeet het.
Vroeger heerste, in de grijsheid,
echt een onvervalste ijstijd.
Nee, dat is heus geen bedrog
want de sporen zien we nog.
Niemand wist van C O 2,
dus daar tobde men niet mee.
                   ******

God, de Schepper van de aarde,
schiep de mens als Hofbewaarder.
Maar de mens koos eigen wegen,
waarmee ook verdween de zegen.
Wanbeleid door eigen schuld?
Ja! Maar God heeft veel geduld.
Hij, de Heer van zee en land,
houdt de wereld in zijn hand.

Hij roept op om zorg te dragen,
tot het Grote Licht zal dagen
en een vorstelijke woning
voor ons klaar staat bij de Koning.
Tot die Dag dus: stap voor stap
naar een goed rentmeesterschap.
Tot die Dag: Helpt allen mee
tegen uitstoot C O 2.