Ik was nergens meer

Mij werd genadig dit leven gegeven
Opdat ik bewust mijn weg kon kiezen
Door mij hierin de vrije hand te geven
Kon ik winnen of vergaand verliezen

Het leven bleek niet altijd een feest
Ik moest vaak zelf de slingers ophangen
Maar hoe beneveld ik ook ben geweest
U stond immer klaar om me op te vangen

Bij iedere stap die ik heb gedaan
Voelde ik me veilig in Uw armen
Ik hoefde nooit lang in de kou te staan
Bij U kon ik me steevast verwarmen

Ook heb ik voor hete vuren gestaan
Dan kwam U om mij te verlichten
En al bracht de vijand mij tot staan
U deed me heldendaden verrichten

U heeft voor mij de weg geplaveid
Opdat ik niet stuurloos zou raken
U heeft me door stevige stormen geleid
Op de woelige baren was U mijn baken

Uw licht kon ik niet uit het oog verliezen
U was als een vuurtoren bij mistig weer
Zou ik nu dan een andere weg kiezen
Zonder U was ik immers nergens meer