Vanuit het diepe water

Overspoeld door hoge golven
in de woeste levenszee
voelt het of je wordt bedolven
want het kwaad, het sleept je mee
trekt je verder naar beneden
waar het licht verdwenen is
keihard onderuit gegleden
worstelend in duisternis.

In de diepte van het leven
dobber je zo vaak alleen
veel te ver weer afgedreven
en je denkt waar voert dit heen
je komt vele diepten tegen
je ontkomt er niet meer aan
moet door stormen, zware regen
door het oog van een orkaan.

En je hoort de mensen praten
niemand die zijn handen strekt
eenzaam en alleen gelaten
zo verwoestend het effect
geef dan toch het roer in handen
van de God die redden wil
Hij legt duisternis aan banden
maakt het woeste water stil.

God is bij je in jouw zorgen
Hij die de vermoeiden leidt
roep Hem aan, je bent geborgen
want Gods trouw reikt wereldwijd
wees niet bang van Hem te spreken
Hij bekrachtigt ieder mens
is nooit van je zij geweken
kent jouw roep, jouw hartenwens.