heeft bloed en tranen rijk doen vloeien.
In Bethlehem ter dood gebracht,
kind'ren die niet meer op doen groeien.
Hij wilde hierdoor zeker zijn,
om 't koningskind te kunnen doden.
Ja al de baby's die nog klein,
dat had zijn wrede hart geboden.
Geschreeuw en kermen werd gehoord,
maar niemend deed de mensen helpen.
De moeders van wiens kind vermoord,
voor wie 't verdriet niet is te stelpen.
Hier worden tranen niet gestild,
hier blijven wonden altijd open.
Hier echo' t na wat uitgegild,
niet op geluk meer heeft te hopen.
Ik vroeg mij af toen God dit zag,
Hoe Hij dit alles heeft gevonden.
En Hij niet ingreep in 't gedrag,
wat Bethlehem heeft ondervonden.
Want God heeft wel Zijn Zoon beschermd,
die naar Egypteland doen sturen.
Maar Bethlehem werd niet ontfermd,
dat kreeg de slagen te verduren.
Is dit het voetspoor van het heil,
met bloed beginnend en besluitend.
Is dit de Goddelijke stijl.
die zich op deze wijze uitend?
Laat wat in Bethlehem begon,
voor ons het duidelijk teken wezen.
Door 't kruis wat Christus overwon,
elk van zijn pijn eens wordt genezen!