Hoe droevig is het zien van het gesloten graf
van de Heer waarop de hoop was gevestigd
Die hier als misdadiger nu gekruisigd ligt
Hij, eeuwig voor ons gegeven Levensstaf
Verdriet dat wij op aard nooit zelf kunnen keren
door de eigen daden, oorzaken en schuld
zo wij niet erkennen, geheim in woord onthuld
niet van gena en lijden willen leren
Wat onverwachte vreugd moet ons dat dan geven
wanneer wij staan bij dat geopende graf
waarin wij geen dood meer vinden maar het leven
Daar is opgestaan Die ons de schuld vergaf
Hier staan wij dan juichend, zingend zonder vrezen
onze Vriend en Heiland is nu verrezen.