- Details
- Geschreven door: Wagenaar, Elsien
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2523
het volk bijeen vergaard
afwachtend op het plein
De zondebok ten toon gesteld
voor blikken vol venijn
en Petrus, achteraf
door angst en pijn verscheurd
wordt door de menigte gespot
en kil door hen gekeurd
“Jij hoort toch ook bij Hem? ”
‘t “ik niet” weerklinkt vol vrees
de schaamte giert hem door zijn lijf
nu hij zijn Vriend afwees
dan volgt een déjà vu
als hem, Die Vriend aan kijkt
na ‘t kraaien van de schelle haan
dat uit zijn hoofd niet wijkt
het spiest hem door zijn ziel
als ook voor al zíjn schuld
die Jezus, Rabbi, Zoon van God
de Schrift aan ‘t kruis vervult
de pijn van zulk verraad
brandt in als bruut verwijt
helaas ik weet, als Petrus toen
verloochening, het snijdt
- Details
- Geschreven door: Fokkema, Arma
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 2358
met twee kamers en twee boezems.
Zo heet dat volgens de biologie.
Toen de Here Jezus in mijn kinderhart wilde wonen,
zei ik dat Hij beide kamers kon betrekken,
dat wilde ik natuurlijk graag;
Hij was buitengewoon welkom!
“Nee, Arma”, zei Hij,
”Ik neem alleen de linkerkamer
omdat Ik jouw zuurstofrijke bloed wil vullen
met Mijn levenskracht;
de rechter is voor de mensen,
zeker voor hen die jou ontvallen”.
Dat begreep ik toen niet.
Ik moest Hem toch liefhebben boven alles?
Dat kostte me geen enkele moeite.
Hij gaf Zijn leven voor mij
en in de Bijbel stond toch ook
dat ik mijn hele hart aan Hem moest geven?
Later in mijn leven begreep ik
hoe belangrijk het is
om ruimte in je hart te hebben
voor dierbare mensen,
zeker als ze gestorven zijn.
Dan kunnen ze op die plek voor jou voortleven.
Zoals Marian.
Dat werkt voor mij veel beter dan mooie foto’s,
hoe prachtig die van Marian
op de rouwkaart ook is.
Omdat ik heel optisch ben ingesteld,
geeft de Heer me er gelukkig
bewegende beelden bij
op mijn netvlies.
Marian staat het Yerushalahim te zingen
op het podium van de Blesewic
in de Hollandse woorden die ik vol passie
voor de Heer maakte.
Zij zong het met nog meer passie.
Dat dat kon vervulde me
met een heerlijke jaloezie.
Die ontroering bracht me
heel dicht bij de Heer.
Ongelofelijk maar zó waar…
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2265
Een stille schepping werd tot leven,
je bent de vrouw die toekomst baart.
De moederschoot mocht jij ons geven,
jouw liefde heeft ook ons gebaard.
Je was de moeder van het leven,
je werd de moeder die de dood
haar plaats en rust niet wilde geven,
jouw hartstocht baarde ook de dood.
‘Ben ik mijn broeders hoeder’ zei je zoon,
Maar hij brak stuk wat leven was,
Verbitterd en verloren.
Jij rust nu en van bitt’re zonden schoon,
bloeit op deez’ aard’ een nieuw gewas:
God zelf heeft Hem verkoren.
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 2613
bedankt voor het leven,
want U vergeet mij niet,
en wilt mij steeds weer kracht geven.
Als U niet in mijn leven was gekomen,
was het voor mij een zinloos bestaan,
ik had toch niet durven dromen,
dat U altijd met mij mee wil gaan.
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 2079
het leed ging nu haar eigen gang.
Al zongen vogels in de bomen,
voor Hem was het al 'levenslang.'
'Hosanna voor de grote koning,
zo klonk het het nog, maar o de pijn.
Zijn vaders huis was niet de woning
waar vrede, stilte, rust mocht zijn.
Het feest had nu haar eigen vragen.
Haar taal en teken sprak van leed.
Hoewel Het Woord het licht mocht dragen
is het de mens die snel vergeet.
De duisternis gaf Hem een woning.
De pijn werden de rode druppels bloed.
Daar ging Hij dan als 'Jodenkoning.'
Zijn kroon en kruisdood tegemoet.
De dag was eindelijk gekomen
na uren van de lange bange strijd.
Toen zwegen alle mensendromen;
dit was een stilte in de tijd.
Maar in de tempel drong het licht naar binnen.
De dikke duisternis werd al een nieuwe gloed.
"t Gordijn gescheurd, opnieuwe beginnen,
de grote feestdag strijdend tegemoet.
Zijn vaders huis was niet de woning
waar vrede, stilte, rust mocht zijn.
Het feest had nu haar eigen vragen.
Haar taal en teken sprak van leed.
Hoewel Het Woord het licht mocht dragen
is het de mens die snel vergeet.
De duisternis gaf Hem een woning.
De pijn werden de rode druppels bloed.
Daar ging Hij dan als 'Jodenkoning.'
Zijn kroon en kruisdood tegemoet.
De dag was eindelijk gekomen
na uren van de lange bange strijd.
Toen zwegen alle mensendromen;
dit was een stilte in de tijd.
Maar in de tempel drong het licht naar binnen.
De dikke duisternis werd al een nieuwe gloed.
"t Gordijn gescheurd, opnieuwe beginnen,
de grote feestdag strijdend tegemoet.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Bijbelse personen
- Hits: 2015
Ongeletterde vissers sloten zich
vol vertrouwen bij Hem aan.
Hij opende hun verstand
om de schriften te verstaan.
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2139
Ze staan nog ingeschreven
als leden van de kerk
de ouderling komt op bezoek
ze praten over het werk
de kinderen en maatschappij
maar kom niet dichterbij
dichterbij is zo gevoelig
confronteert te zeer
toch nadert deze ouderling
uit liefde voor zijn Heer
zonder te veroordelen
de Geest kan hier helen
helen wat na de belijdenis
aan scheuren is ontstaan
ze kunnen alleen zeggen
dat het geleidelijk is gegaan
geloven zegt hen niets meer
houden ook niet van de leer
van de leer hoe je moet leven
willen dat liever zelf bepalen
de ouderling herkent dat wel
gaat ook geen gelijk halen
slechts liefde kan winnen
dus gaan ze zich bezinnen
bezinnen op die belijdenis
ooit door hen uitgesproken
en oude schatten van weleer
worden samen opgedoken
daar had hij voor gebeden
de kracht van God beleden
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2856
De HEER van Petrus staat terecht
wordt overgelaten aan Zijn lot
het allerbelangrijkste is gezegd:
Ik ben de Zoon van God.
Petrus kijkt op een afstand toe
snijdt de band met Jezus door
de naam van Hem is hier taboe
hij kiest voor zijn eigen comfort.
Maar dan kijkt Jezus hem aan
ogen in een geslagen gezicht
belijdenis voor hem gedaan
het is als een bliksemschicht.
Verdriet en pijn zijn er te lezen
wat heb Ik jou toch aangedaan?
Al ben je vaak terechtgewezen
je hebt zo dicht bij Mij gestaan.
Je vroeg hoe je moest vergeven
wilde je voeten niet laten wassen
zou de dood kiezen voor het leven
maar liet je door de slaap verrassen.
Weet dat Ik voor je heb gebeden
eeuwige liefde huist in Mijn hart
voor wie Mijn Naam niet beleden
lijd Ik nu ondragelijke smart.
Petrus kan niet meer ontkomen
aan de teerheid van Zijn blik
in goedheid en genadestromen
verdrinkt zijn eigenzinnig ik.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1273
door ’t vreselijk bericht dat ik ontving
Dat wijst op 't einde van jouw dagen
het hakt er bij mij heel diep in.
’t Zijn voor jou nu de laatste loodjes
de zwaarste weg die je moet gaan
want nu verklinken droeve nootjes
’t is jouw tijd om straks heen te gaan.
Het lot dat jou als mens moet treffen
de ziekte die je leven sloopt
die laat je bikkelhard beseffen
dat wat nog komt nu anders loopt.
De ziekte zal de tijd bekorten
want jij blijkt ongeneeslijk ziek
misschien valt ’t einde op te schorten
want elk uur winst dat is uniek.
Een ongelijke strijd te strijden
is d ’opgave die je nu wacht
en met geen mogelijkheid te mijden
al kost de strijd nog zoveel kracht.
‘k Hoop dat je nog respijt zult krijgen
met man en kinderen om je heen
om parels aan jouw koord te rijgen
en die nog tellen een voor een.
Je was als arts ook vrouw en moeder
zeer toegewijd in de praktijk
voor wie het nodig had een hoeder
gaf van betrokkenheid vaak blijk.
Ik sta als mens met lege handen
met een gevoel van macht ’loosheid
ik voel het dan ook niet als schande
dat mijn hart diep van binnen schreit.
Je hebt de praktijk nu verlaten
je echtgenoot zet hem nu voort
maar ik kan niet meer met je praten
je ziekte heeft ’t contact verstoord.
Een prachtig mens ben je gebleken
met liefd’ geduld voor iedereen
Daar ben je nooit van afgeweken
niemand zond je verdrietig heen.
Alles was met je te bespreken
’t was ook je lach die nooit ontbrak
Je aandacht is altijd gebleken
je stelde ieder op ’t gemak.
Je inzet die was bovenmate
zo’n arts als jij vind je niet gauw
maar nu je ons toch hebt verlaten
heerst er een stil gevoel van rouw.
De hechte band die wij bezaten
in alle jaren opgebouwd
dat was er een in hoge mate
van wat elkaar is toevertrouwd.
Als artsenechtpaar samenwerken
heeft veel van jullie tijd gevraagd
daardoor het samenzijn beperken
wat beiden heel lang heeft belaagd.
Als team met nauwelijks vrije uren
en tijd met aandacht voor elkaar
een topteam kan ’t zelfs niet verduren
wordt dan geen tijd voor zich gewaar.
Het team is nu uiteen gespleten
en gaat als eenmansfractie voort
door niemand wordt het wat verweten
het treintje heeft perfect gespoord.
De zware tijd die nu gaat komen
voor jou, je man en jouw gezin
daar valt helaas niet aan ’t ontkomen
geniet maar van elkaars bemin.
Ik zal je als huisarts nooit vergeten
je naam staat gegrift in mijn hart
dat wilde ik graag laten weten
want het gemis dat voelt keihard.
‘k Besef hoe zwaar ’t voor je moet wezen
de weg die je als mens moet gaan
maar ’t geloof in God dat heeft bewezen
vrees niet! Hij is ’t die bij zal staan.
Ik weet dat je de kracht zult krijgen
en ook de moed om door te gaan
daarbij wil ik ook niet verzwijgen
voor mij als arts steeds hebt gedaan.
Nu moet je alles los gaan laten
hoeveel je aan moeite dat ook kost
God zal je daarbij niet verlaten
Hij is het die je straks verlost.
Hierbij wil ik mijn dank uitspreken
en wens allen Gods zegen toe
die nimmer Zijn trouw zal verbreken
in liefde draagt tot ’t einde toe.
De band die zo ruw is verbroken
dat raakt mij diep en doet mij pijn
door ’t leed dat nu is uitgebroken
en er in je leven moest zijn.
Je hebt als mens heel veel betekend
was naast je arts zijn een vriendin
ik gun je alles vanzelfsprekend
vooral nog tijd en levenszin.
Ik wens je kracht, moed, heel veel sterkte
om nu de zware weg te gaan
vertrouw op God wat Hij bewerkte
Hij maakt voor jouw thuiskomst ruimbaan.
Dit gedicht is opgedragen aan mijn lieve en geweldige huisarts Dr A.M. Bakker
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 4410
omdat mijn woorden je niet meer bereiken
Ik reik je mijn hand,
omdat je mijn blikken steeds wilt ontwijken
Maar grijp je mijn hand,
wanneer verdriet je in hevigheid overmant?
Grijp je mijn hand,
wanneer je emoties in drijfzand zijn beland?
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2083
Dat mijn gemoed bedaart
De onvrede uiteindelijk sust
Mijn karakter weer fijnbesnaart
Ik verlang naar Uw zalvende handen
Naar een genezend gebaar
Dat mijn ziel hierin veilig mag landen
Voor Uw zalving helemaal klaar
Ik verlang naar opbouwende woorden
Naar zinnen van kracht en genezing
Naar muziek met vernieuwde akkoorden
Met ‘n tekst als 'n mooie bloemlezing
Ik verlang om zegen te ontvangen
Te wandelen voor Uw aangezicht
Dit is werkelijk mijn hartsverlangen
Zoals hier te lezen valt in dit gedicht
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 1986
dat ik catechese geven mag,
samen bidden, samen praten,
elkaar in de waarde laten,
samen praten wat is nu geloof,
doet God echt wat Hij belooft!
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 12926
en vandaag is de grote dag,
dat jullie mogen trouwen en
men echtpaar noemen mag.
In de kerk hebben jullie
gevraagd om Gods zegen,
die hebben jullie daar
dan ook gekregen.
Jullie mochten zo biddend
het huwelijk in gaan,
samen met God
kunnen jullie het aan.
We wensen jullie een
gezegend huwelijksleven,
dit zal God door het
bijbellezen en bidden geven.
Als jullie zo door het leven
gaan als man en vrouw,
mogen jullie weten
God blijft altijd trouw
- Details
- Geschreven door: Laneuze, Priscilla
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2515
"Al moest ik met U sterven gaan...!"
Jij wilde Hem niet kennen
bleef tot drie keer toe ontkennen
Door angst werd je gedwongen
kwamen je woorden verwrongen
Hij had het je reeds voorzegd
jij had het Hem echter weerlegd
Pas toen er kraaide een haan
zag Zijn waarheid jou schuldig aan
Weg vluchtte je naar buiten
en huilde tranen met tuiten
De Heer heeft jou vergeven
jouw schuld edel opgeheven
* * *
"Al moest ik voor U dood gaan...!"
kraai ik mooi als een kloeke haan
Wat als 't angstzweet mij uitbreekt
wat als men al mijn botten breekt ?
Ik zou voor U door 't vuur gaan
laaiend op de brandstapel staan
Als ik in doodsangst verkeer
zou ik het dan volhouden, Heer ?
Zou ik U loochenen, Heer
wilt U vergeven eens te meer ?
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2528
die zoveel anders was dan ooit daarvoor.
Hoe klinkt steeds weer de stem van mijn geweten,
als ik bedenk hoe ik mijn moed verloor.
De Pesach was door ons goed voorbereid,
de charoset, 't gebroken brood, de wijn,
de kruiden, teken van de bitterheid,
het zoet omdat we niet meer slaven zijn.
Het bloed, eens aan de deurposten gestreken,
toonden het lam dat schuldloos was geslacht.
bevrijding uit de slavernij, een teken
dat God nog steeds aan Israël dacht.
O, had ik toen de tekenen van 't feest verstaan.
Geweten dat de Heer toen zelf het lam zou zijn.
Ik was tot aan het einde met Hem meegegaan,
maar nu verliet ik hem en deed hem pijn.
Hij was opeens mijn vriend niet meer.
Ik wilde niets meer van die Jezus weten.
Ja, ik verloochende hem keer op keer.
Zijn woorden wilde ik voorgoed vergeten.
Een haan kraaide in 't nieuwe morgenlicht:
'Ontwaak, een nieuwe dag breekt aan.'
Ik schrok, Ik zag opeens Zijn droef gezicht
en schreiend ben ik naar het kruis gegaan.
'k Herkende 't lam voor ons geslacht.
De bitterheid, 't gebroken brood, de wijn.
Mijn Heer is opgestaan en nooit gedacht
dat Hij mij liefheeft en nog vriend wil zijn.
Hij riep mijn naam bij 't grote meer:
'Petrus, heb jij mij lief, al kost het strijd?
Ik antwoordde Hem wel menig keer:
Ík heb U lief, ben tot Uw dienst bereid.
Ik mag nu als apostel door de wereld gaan.
vertellen van Zijn offer ook voor mij gebracht.
ik heb de tekenen van Pesach nu verstaan:
'Het is weer morgen na een lange nacht.
Ík heb U lief, ben tot Uw dienst bereid.
Ik mag nu als apostel door de wereld gaan.
vertellen van Zijn offer ook voor mij gebracht.
ik heb de tekenen van Pesach nu verstaan:
'Het is weer morgen na een lange nacht.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2965
de voorste,
overal was hij
erbij.
wou zich bewijzen,
stond op de
eerste rij.
Zelfs over het water
zou hij lopen,
maar zijn geloof
verdronk.
Riep, help ik
ga zinken.
Jezus zei,
nee
je gaat niet
verdrinken.
Als haantje
de voorste,
kraaide hij,
ik verloochen
U nooit.
Jezus doorzag
hem, sprak de
woorden,
als de haan
drie maal
kraait,
verloochen
je Mij.
Ook jij laat Mij
vermoorden.
En wij ?
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2534
altijd al ben ik
haantje de voorste
met woorden
ondoordacht gesproken
blaas ik hoog
van de torenspits
nog hedenavond
voordat de haan
het morgenlicht begroet
ben ik geworden
tot een torenhaan
door windvlagen
uit alle hoeken
van slag gebracht
driemaal
spreek ik
uit angst
voor eigen status
met veel expressie
de onbezonnen woorden
-ik ken Hem niet-
en amper heeft
de haan gekraaid
word ik gegrepen
door uw stille blik
vanuit de rechtszaal
weet ik
diep in mijn hart
ik heb U in de steek gelaten
en toch . . .
vraagt U
mij telkens weer
mijn kind
heb je Mij werkelijk lief
naar Johannes 18:27 en Johannes 21:17
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1905
En weer rijst daar
die ene vraag naar
zelfverloochening
ze acht zichzelf
vast veel te hoog
vast veel te hoog
het gaat toch om
je ego te verliezen
en tegen eigen zin
voor de ander kiezen
voor de ander kiezen
en dan kijken naar
hoe Jezus dat deed
het bracht Hem toch
ontzettend veel leed
ontzettend veel leed
maar verzekerd van
Zijn hoge identiteit
als geliefde Zoon
tot ware liefde bereid
tot ware liefde bereid
zet ze zichzelf opzij
kiest vanuit het hart
haar waarde verlagen
doet Jezus juist smart
doet Jezus juist smart
- Details
- Geschreven door: Wagenaar, Elsien
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 2525
Hij was steeds om haar heen
ondanks de smarten die zij leed
Hij liet haar nooit alleen
volwassen werd zij zeer geliefd
ze trouwde, kreeg een kind
zij gingen samen naar de kerk
door God altoos bemind
de zorgen van het pril gezin
bracht frictie bij het stel
zij bleef “kerken” met haar kroost
en hij geloofd’ het wel
een breuk leek onvermijdelijk
hoe zwaar viel het verdriet
en zij was zeker dat haar Heer
haar tobbend achter liet
hoe ook de stem van Jezus klonk
zij hield haar hart op slot
vertelde boos aan iedereen
een mythe, was die God
verbitterd kwijnd’ haar liefde weg
maar ondanks ’t protesteren
hield God Zijn woord, ook aan dit kind
dat al Zijn hulp negeerde
hoe zij hem ook verloochend had
bij wie 't maar horen wou
de Heer hield immer voet bij stuk
en bleef haar altijd trouw
want op een donk’re, trieste dag
verdrinkend in haar nood
bood Hij haar uitkomst, schonk Zijn Licht
Zijn liefde wonder groot
genade bond haar duisternis
als had het nooit bestaan
want zelfs na haar verloochening
bood Hij vergeving aan
nu jaren later zij beseft
wat zij zo had gemist
vertelt zij ieder dat haar “Mythe”
pure waarheid is
- Details
- Geschreven door: Wagenaar, Elsien
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2055
het lokte haar zo aan
hoe zou het zijn als op haar huid
iets blijvends kwam te staan
niet zomaar iets onzinnigs
iets moois, misschien een spreuk
een teken, altijd zichtbaar
dat leek haar toch wel leuk
zo dubde ze een tijdje door
tot op een zekere dag
zij aan haar lieve moeder vraagt
of zij een tattoo mag
geen plaatje, maar een korte tekst
zodat ik nooit vergeet
dat ik mezelf aan Christus gaf
daar Hij aan ’t kruishout leed
de moeder vond het “top” idee
van dochter lief, bizar
en dacht: “ mijn Lieve God, dat kind
is danig in de war”
waarom met inkt en met een naald
iets schrijven op je lijf
omdat je vreest dat Godes Woord
je anders niet beklijft
de rede van haar dochter klonk
best logisch en doordacht!
maar moeder zei, lees in Gods Woord
daarin ligt al je Kracht
geen opsmuk aan de buitenkant
maar teksten die je hart
behouden en veranderen
ga daar eens mee van start
de dochter was zo overtuigd
dat haar tattoo-motief
juist een ode was aan God
zij had Hem immers lief
en onverwacht niet lang daarna
las moeder Gods gebod
geen snijding, schrift of tekening!
Ik ben De Heer uw God!
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 2246
't is zo moeilijk, om dicht bij U te zijn
de wereld, zij trekt aan mij als een magneet
waardoor ik het soms, allemaal niet meer weet
ik wil wel geloven en geef U graag de eer
wetende U bent heilig, U bent zoveel meer
kom niet altijd los van mijn ego, er is nog iets dat bindt
zou het liefst bij U komen als 'n onschuldig, onbevangen kind
- Details
- Geschreven door: Noordhof-Vogelzang
- Categorie: Pasen Lijdenstijd
- Hits: 3064
de woorden dat ik
voor U door het vuur zou gaan
U zag mij bij het vuur
waar ik niet
doorheen kon gaan
Uw oog zocht mij
Maar toen men vroeg
Hoor jij bij Hem?
Ontkende ik vurig
bij U te horen
U te kennen als mijn Heer
Tot gekraai klonk
ik bitter huilde
mijn blik werd uitgeblust
Maar U ontbrandde
niet in toorn
U ging dwars door het vuur
U werd werkelijk offerlam
Doorstond de helse pijn
Verlosser, Koning, hoogste Heer
Gelouterd en gereinigd
Mag ik nu door en voor U
in vuur en vlam staan
- Details
- Geschreven door: Pintus, Michèle
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1990
'n ruwe diamant
God houdt ook jou,
in Zijn Vaderlijke hand
Hij koestert je,
als kostbaar bezit
En weet als Hij je slijpt,
er meer glans in zit
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Eindtijd
- Hits: 2169
tot slot
in het kort
-gezegd en gezwegen-
zal een hoopvol geluid
ons begroeten
een zaak die ons raakt:
het oordeel begint
bij het Huis van God
zodat de Bruid
gezuiverd wordt
onder Gods zegen
gereed gemaakt
om haar Bruidegom
te ontmoeten
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1396
die vindt Hem op een dag.
Dan zal hij succes boeken
kan met God aan de slag.
God zal aan hem vertellen
houdt hem Zijn regels voor.
En liefdevol vertellen
”Kom wandel in Mijn spoor”.
Gods spoor dat stelt zijn eisen
vraagt inzicht wijsheid moed
op ’t pad om te bewijzen
dat men God heeft ontmoet.
Wat God van ons blijft vragen
“Volg na wat Ik u zeg
Ik zal uw leven dragen
waarop ‘k Mijn zegen leg.
Als men God heeft gevonden
ontstaat eerst een gesprek
over tekort en zonden
en over ons gebrek.
Maar God Hij wil vergeven
al wat ooit is misdaan.
Zodat elk mens in ’t leven
bevrijd mag verder gaan.