- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2705
staat letterlijk op z'n kop
sinds U mij riep
ik heb geantwoord
op uw liefde
mijn leven
is niet meer geworteld
op de aarde
maar door uw kruisdood Heer
ben ik als rank
verankerd in de hemel
waar U troont
als bruidegom
en bruid
zijn wij nu samen één
zoals de rank
geënt is op de wijnstok
draag ik
nieuw leven in mij
door de diepe
liefdesband met U
mijn leven
brengt nu vrucht voort
door uw liefde Heer
waarmee U daag'lijks
mij bevrucht
verandert mijn natuur
in omonwonden liefde
en rechtvaardigheid
naar Johannes 15 en Galaten 5
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2503
Door Zijn welbehagen.
Schonk Hij ons een weg,
om door gedichten vrucht te dragen.
Gedichtensite is een rivier.
Waardoor een stroom van vruchten gaan.
Woorden, geschreven door de geest,
die in het diepst van onze ziel ontstaan.
De woorden en gedachten,
die in de gedichten staan.
Geven steun aan moeders in gebed,
die met hun kinderen zijn begaan.
Deze woorden geven troost en hoop,
en als zij alle dagen,
in het volle daglicht staan,
gaan zij rijpe volle vruchten dragen.
Gedichten zijn het zaad,
van woord en kracht,
en door de Geest van God,
tot volle bloei gebracht.
Vruchten van gedichten en gebeden.
Stromen over de aarde heen.
Verkondigen Gods liefde en genade.
Want Hij is God, ja Hij alleen.
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 3675
Ik wil zo graag een vruchtje zijn
omdat ik bij U mag horen
Daarom kom ik nu ook weer
met een smeekgebed U storen
Soms voel ik me sterk beperkt
kan ik niet doen wat ik graag doe
kan ik dan wel vruchten dragen?
vraag ik me af, stil en moe
Ik dacht dat ik gevonden had
de weg die ik moest gaan
en daarom ben ik zo onzeker
want ik ben stil komen te staan
Maar ik weet ook dat ik vergeet
dat er veel meer dingen zijn
dingen waar ik van geniet
al is het ogenschijnlijk klein
En als ik daaraan dan denk
komt een lach op mijn gezicht
dan stijgt er een gebed omhoog
dan is mijn dank aan u gericht
Maar als angst mijn ziel vergrijpt
komt er pijn op mijn gezicht
ook dan stijgt een gebed omhoog
dan is mijn hoop op U gericht
En daaruit put ik telkens kracht
om er steeds weer voor te gaan
en rustig door te leven
als ik even stil moet staan
Dat is zo’n vaste zekerheid
één waarin ik delen mag
want op Hem kun je vertrouwen
in voorspoed én in tegenslag
En ja, dat mag ik dragen
al is het dan misschien maar klein
toch weet ik als nooit te voren
ook ik, ik mag een vruchtje zijn!
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Hemelvaart
- Hits: 2711
Gaan we straks allemaal naar de hemel?
vraagt Janneman, ik luister met een half oor
terwijl ik zijn jas dichtknoop tussen het kindergewemel
en automatisch mompel: Jazeker, ooit!
waarop het ventje zegt: Dat kan nooit,
met zoveel mensen krakken we er door
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2244
pal onder een oude boom
fluister ik tegen de stam: dank je,
jij was mijn haptonoom.
Nu, jaren later, weet ik
dat God jou en mij samen bracht.
Wij zijn samen oud geworden.
Dat had ik in het begin nooit gedacht.
Nu ik toch naar het verleden ben gegaan
zie ik de boom toen hij nog vrucht droeg.
Even laat ik een traan uit mijn hart gaan.
De tranen in mijn ogen zeggen ook genoeg
over mijn geloof in mijn Heiland
die elke dag weer aanwezig is.
met Hem heb ik een levensband.
Het geloof in God was mijn redding
nu voel ik Hem nog steeds leven in mij.
Ik kijk om hoog en zie nog een vrucht
glimmend in mijn levensboom hangen,
Het is de liefde die ik al die jaren ontving.
Ja, de Liefde van God geeft een mens lucht.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2925
'k Was getuige van een wonder
zomaar op die mooie dag.
'k Werd verliefd, ineens, bijzonder
plots'ling in één oogopslag.
De emotie kwam naar buiten,
tjee, wat overkwam me nou?
Dit gevoel was niet te stuiten.
Ik vertelde het mijn vrouw.
Ik zei; ''t Is me overkomen,
echt, dit is de eerste keer.
't Lijkt wel of ik loop te dromen
Ja, ik dank de Lieve Heer.
Ze is mooi, kan ik je zeggen
wat een wonderschoon gevoel.
Het is haast niet uit te leggen
wat ik diep van binnen voel.'
En mijn vrouw keek in mijn ogen
echt, ze toonde veel begrip.
ook zij raakte diep bewogen,
'k zag, ze trilde met haar lip.
'Ja', zei zij 'leer mij je kennen,
dit is wat ik nooit vergeet.
Ga je haar nou ook verwennen
zoals jij mij dat altijd deed?'
Samen moesten we toen janken
wat op zo'n moment best mag
En de Heer gingen we danken
wat ons overkwam die dag.
'Heer wij willen U hier vragen
heel eerbiedig uit Uw naam
Wilt U haar in 't leven dragen
't Eerste kleinkind van ons saam?'
(Stella geboren 12 oktober 2010)
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2078
Gods schaduw jou omringt.
Zij zal niet van je scheiden
en waar je voet ook gaat,
zal zij je begeleiden
in dalen van verdriet,
op bergen van verrukking,
in tijden van geluk,
in nachten van verdrukking.
Kijk maar eens overal,
bezoek de verste streken,
de plaatsen waar men nooit
naar God heeft omgekeken.
Waarheen je blik ook gaat
voel je een blijde vrede,
want in de diepste nacht
trekt stil Gods schaduw mede.
Gods schaduw jou omringt,
als ook Zijn licht zal schijnen,
want in het duister gaat
het schaduwbeeld verdwijnen.
Pas als een hemelglans
zijn zachte glans zal spreiden,
kan ook de schaduw Gods
jou veilig begeleiden.
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1620
Je ziet het aan hun wand’len,
je hoort het aan hun spraak
en hun doortastend hand’len.
Ze hebben iets aparts,
wanneer ze naar je kijken
en laten door hun lach
een woeste stormwind wijken.
Ze dragen een geheim.
Je ziet het aan hun lopen,
aan een bewuste gang
en een geheiligd hopen.
Hun ogen stralen blij,
zo van: God zal wel zorgen!
Hij is de vaste Rots,
in Hem zijn wij geborgen.
Ze dragen een geheim,
waarvan hun harten spreken
en meen’ge tegenslag
is daardoor reeds geweken.
Misschien ligt wel hun kracht
in het bewust vertrouwen:
vandaag zal ik opnieuw
de liefde Gods aanschouwen!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2650
Nam U mij als een zaadje
in Uw trouwe Vaderhand
en heeft U mij geplant
in dit sterk verwilderd land
om te groeien en te bloeien
tot een wonderbaar geheel
liefdevol verzorgd
van de bloemknop tot de steel?
Nam U mij als een zaadje
en verkreeg ik zo mijn plaats
in die woeste wilde wereld
waar de drukte, het gehaast
mensen drijven als een kudde
tot de rand van een ravijn
waar onreinheid blijft benauwen
waar de val heel groot zal zijn?
Nam U mij als een zaadje
Vader is het zo bedoeld
dat ik tonen zal Uw schoonheid
laten zien waaruit ik groei
dat ik niet gejaagd, vol onrust
met de massa hoef te gaan
maar geworteld in dit leven
elk kan tonen waar ik sta?
Ja, U nam mij als een zaadje
warm gekoesterd in Uw licht
en ik mag met vreugd’ betuigen
aan elkeen die werd ontwricht
dat Uw zuiverende liefde
ons tot ware schoonheid brengt
en ik zelfs niet af zal sterven
omdat U genadig schenkt!
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2307
met liefde al je levensdagen
zodat God in wie het hoort
eeuwig vrucht zal dragen
- Details
- Geschreven door: Verwaal, Jelly (overl. 14-09-2022)
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 3093
zal goede vruchten dragen".
Al zie je niet direct de oogst,
blijf wachten, zonder klagen.
Dan, zomaar op een blijde dag,
zul je verbaasd ontdekken:
Er groeien vrúchten, waar 'k eerst zag
alleen maar kale plekken.
Wanneer de oogst voltooid zal zijn;
de takken bijna buigen
onder de zware, volle vrucht,
dan zal de Hemel juichen!
Dan zal de grote Hovenier
zijn eeuw'ge Wijngaard tonen.
En zijn getrouwe dienstknecht mag
in eeuwigheid dáár wonen !
(uit: "Leven van dag tot dag")
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1619
Ik zoek nooit begane wegen
paden die geen voet betrad
dolend door vreemde landen
als vreemdeling die niets bezat
hopeloos zoeken zonder weten
menselijkheid.
Een thuis warmte en gerief
eenzaamheid te ontlopen
steun, streling van een hand
een stem met zachte klanken
die liefelijk willen troosten
geborgenheid.
Gevoel en begrip voor geluk
een schouder om uit te huilen
een arm om mijn middel
een Mens die zegt, Ik ben het
die je hier steeds hebt gezocht
Liefde!
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2278
een late vlinder kringelt boven herfstig rood
gekleurde vleugels wijd en zijdelings gekregen
spreiden nog één dag met de tijd verlegen
hun levenskracht klein aandoenlijk groot
en aarzelend hangt dit minuscule zegen
boven kortstondigheid, tekens van dood
die zich in stormend licht zullen bewegen
van een oneindig uitzicht en een nieuwe loot
dat fonkelt in ons glas en monkelt bij ons brood,
en als we afscheid nemen in trage regen
sterven onze tranen in de rulle aardeschoot
waarin onpeilbaar diep haar bloesem is gelegen,
en op Gods tijd een vrucht rijpt, ontpopt en ontbloot
kom ik je later fladderend als opnieuw weer tegen
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Afscheid
- Hits: 3716
Hij ging elke dag
naar zijn vrouw in 't verpleeghuis,
ze was al veel jaren dement.
Hij moest accepteren;
't ging niet langer thuis.
Hij werd niet meer door haar herkend.
Hij had in zijn hart
van haar afscheid genomen.
Toch bezocht hij haar trouw.
Hij vond het zijn plicht
op bezoek steeds te komen,
want het bleef toch zijn vrouw.
Vannacht is zijn vrouw
in haar slaap overleden.
Een tweede keer afscheid van haar.
Hij wist: 'Het was goed',
maar 't voelde toch anders.
Twee keer afscheid is zwaar.
Zij lag opgebaard
en hij keek in haar kistje.
Daar lag zijn liefde, zijn vrouw
Hij stamelde zacht;
'Lieve schat, o ik mis je
ik hield altijd heel veel van jou.'
Toen ging hij naar huis
met een tas, met haar spullen.
gebroken, eenzaam, alleen.
Het gat in zijn leven
leek niet meer te vullen,
want hij kon nergens meer heen.
Hij pakte de tas uit
en vond toen een briefje,
het handschrift was van zijn vrouw.
'Als je dit leest,
dan weet je mijn liefje
dat ik bij God wacht op jou.'
Hij heeft diep ontroerd
vaak dat briefje gelezen.
Het troostte hem iedere keer.
Voor hem had het briefje
heel duid'lijk bewezen:
'Mijn vrouw is voorgoed bij de Heer.'
Twee keer had hij
van haar afscheid genomen.
Twee keer was dat heel zwaar.
Maar eens op een dag
zal hij weer bij haar komen,
dan gaan ze nooit meer uit elkaar.
- Details
- Geschreven door: Cornelisse-Pietersma, Iekje
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2132
Onbeschaamd in vast vertrouwen
mag ik bij U komen Heer
Onbeschaamd U te naderen
mag ik vragen keer op keer
Onbeschaamd naar Uw wil vragen
dat U leiding geeft dag aan dag
Dank U Heer, ik wil U danken
dat ik onbeschaamd doch eerbiedig tot U bidden mag
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2024
Als ik trek door droogte of woestijn
versmacht door zonnestralen
door streken waar geen bronnen zijn
niet weet waar ik verkoeling moet halen
wil dan mijn beschutting wezen
mij leiden naar de moerbeibomen
dat ik daar niet behoef te vrezen
van honger en dorst om te komen.
Voed mij met die vruchten rijp en zoet
die U in rijke aarde hebt geplant
hebt besproeid met Uw dierbaar bloed
en laat mij Heer hier als Uw gezant
dan werken op Uw vruchtbare aard
die de grond als rentmeester bewerkt
voor zijn Meester goede vrucht vergaart
die hem met brood en wijn versterkt.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2883
die rijpen in onze ziel en in het hart.
Vruchten bloeien in overvloed,
ook in tijden van grote smart.
Er is dagelijks een oogst, want
God laat geen enkele vrucht
rotten, Hij plukt ze met zachte hand
zo krijgt elk mens dagelijks lucht.
Takken van deze vruchtenboom
omhelzen de mens elke dag.
geniet van Zijn liefde, laat los ied’re schroom
met God begint de dag met een lach.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2169
Wat begrijpt de mens
ten diepste van de puurheid
van de ander
wanneer het om
oprechte liefde gaat
waarbij met diep respect
de reinheid wordt bewaakt,
wie kent de wreedheid
van de pijn waarmee
de scherpe tong
meedogenloos verwondt,
het scheuren van het heilige
dat zo eerbiedig werd gemeden?
Waarom zo velen onbeschaamd
over één kam te scheren,
integerheid ten spijt?
O Heer, alleen U kent de
oorlogssporen,
U, die vernederden verhoogt,
alleen U doet
de echte Vrede gloren.
Geschreven bij het gelijknamige boek van Alex Verburg.
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1982
Ik zocht God overal,
waar ik Hem dacht te vinden.
In kille briesjes en
zelfs in de woeste winden,
in plaatsen waar geen mens
Hem ooit zou durven zoeken
en van elk werelddeel
de verst gelegen hoeken.
Ik zocht Hem in een stal
en dacht Hem daar te weten.
Ik keek op plekken waar
Hij lang reeds was vergeten.
Ik ging naar Oost en West
en naar het hoge Noorden,
maar nergens vond ik Hem,
noch ik Zijn roepstem hoorde.
Ik zocht Hem overal.
Waar was Hij toch te vinden?
Bij blank, bij bruin of zwart
of bij de licht getinten?
Totdat God plots’ling sprak:
”Waar ben jij toch mee bezig?
In ieder mensenkind
is iets van Mij aanwezig!”
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2753
dan een gebalde vuist.
Hij toont veel liefdevoller
dan ’n saamgeknepen knuist.
Hij predikt de verzoening
en zonder zelfs één woord
wordt uit dit stille teken
een vredesgroet gehoord.
Een open hand toont duid’lijk
een wijde toegangspoort,
een lichtstraal die zich gloedvol
door vele lagen boort.
Een opening wordt zichtbaar,
waar ’n deur werd toegedaan
en de verharde harten
als ’n wonder opengaan.
Een open hart brengt mensen
weer dichter tot elkaar.
Er wordt een vuist geopend
met ’n reikend handenpaar.
Als elk dit wonder nu eens
met ’n open hand ervaart,
de aarde zonder woorden
Gods liefde openbaart.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Vakantie
- Hits: 5235
Achter mij zingt een man
mijn trommelvliezen bol,
zijn ritme schokt de bank.
Vol overtuiging klinkt het.
Lofprijzend is zijn dank.
Bij het verlaten van de kerk
valt hij het orgel bij.
Zijn echtgenote fluistert sssst
maar hij is veel te blij.
Haar diep ontroerde ogen
beroeren die van mij.
- Details
- Geschreven door: Busscher, Ferdie
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4326
de hoop op medeleven.
De pijn van de tijd die vliegt;
de hoop dat er nog een toekomst is.
De pijn van het gevangen zijn in een
lichaam dat niet meer wil;
de hoop opnieuw te gaan en staan.
De pijn van twee gedachten, niet kunnen kiezen;
de hoop dat je ooit de juiste keuze maakt.
De pijn van herinnering;
de hoop op verzoening.
De pijn om wie je bent;
de hoop op wie je zou willen zijn.
Struikelend tussen pijn en hoop;
daar kwam Jezus.
“Kom tot Mij die vermoeid en belast zijt
en ik zal je rust geven.”
De blik verandert in berusting;
uitzicht op de Hemel,
op God.
(04-10-2010)
- Details
- Geschreven door: Boersma-de Ruiter, Grietje
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2143
ochtendnevel bedekt de aard
de sfeer, zo sprookjesachtig mooi
het beste nog voor straks bewaard.
Zulk rijkdom ons door God gegeven
Hij sprak hiervoor een enkel woord
de dag en nacht heeft Hij bevolen
en ook de wind heeft Hem gehoord.
Hij schiep de bloemen en de dieren
de zon, de wolken en de maan
en zoveel sterren aan de hemel
dit heeft Hij ook voor ons gedaan.
Aan ons is het dit te bewaren
dit geschenk wat God ons gaf
het is ons erfgoed, oh zo kostbaar
dat neemt Hij nimmer van ons af.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 2252
die groengebladerd is verweven
met voedingrijke grond, maar toch
opnieuw dit jaar geen vrucht zal geven,
laat mij niet lijken op die boom
die ondanks alle goede zorgen,
liefde en aandacht zelfs ten spijt,
geen vrucht zal dragen in de morgen,
laat mij niet lijken op die boom
die dreigt te worden afgeschreven,
het vuur te worden prijsgegeven,
als blijk van een onvruchtbaar leven,
maar als ik tóch lijk op die boom:
wil het nog eenmaal met mij wagen,
laat door uw eindeloos geduld,
mijn leven eindelijk vruchtdragen.
n.a.v. Lucas 13 : 6 t/m 9
- Details
- Geschreven door: Verwaal, Jelly (overl. 14-09-2022)
- Categorie: Vrucht dragen
- Hits: 3401
en daarna in het donker rust
totdat de korrel komt tot leven;
de kiem boven de aarde stijgt,
gestadig groene blaadjes krijgt,
die naar het licht worden gedreven,
Zo is het met elk mensenkind
dat in zijn Heer nieuw leven vindt,
na lang in donkerheid geslapen.
De grond is rijp voor nieuwe groei.
De akker komt tot volle bloei:
Een vruchtbaar leven is geschapen.