4 mei, een dag om nooit te vergeten,
in Nederland net iets meer dan 75 jaar
een dag om stil en intens bij stil te staan.

Twee minuten voor: “Das niemals wieder.”
Schuldbewust besef: “Wir haben es gewusst.”
Weten dat wereldwijd mensen hun leven gaven,
omdat strijd en oorlog er niet meer wezen moest.

Nabestaanden van gevallenen, in rouw en zwart gehuld:
generaties lang worden ze met woordeloos verdriet vervuld.
Niemand kent de diepte van hun pijn, die nooit voorbij kan zijn.

5 mei vrijheid vieren, vrij zijn van een bezettende tirannieke macht:
wereldwijd wordt steeds minder vaak aan tomeloze onvrijheid gedacht
die door fluisterstem van alles wat ons slechts leegte biedt wordt gebracht.

Dodenherdenking op Goede Vrijdag: wie denkt er nog aan
dat Jezus, Messias, Verlosser, voor ons door een hel is gegaan.
Hoezeer van belang bij vrijwillig gegeven of geroofd leven stilstaan:
Jezus bewerkstelligde onvergelijkbare vrijheid; dat besef is van de baan.

Wie zich wil realiseren om in de strijd gesneuvelden te eren,
zo ook allen die werden vervolgd en barbaars wreed vermoord,
is beter in staat om de last van rouwenden een stukje mee te dragen
als we daartoe Gods hulp vragen, want alle goeds gaat beter met de Here.
-

Reacties mogelijk gemaakt door CComment