- Details
- Geschreven door: Hoedt-Bokkers, Thea den
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 2579
begin ik te beseffen
het leven is niet makkelijk
en waar vind ik een thuis?
Ik heb het druk met mijn gezin
het werken slokt mij op
Ik zorg, ik val, ik sta weer op
Wat heeft dit toch voor zin
Ik voel me soms zo opgebrand
maar dan besef ik weer
'k vroeg niet naar U, maar deed het zelf
ik was als drijvend zand
vergeef mij Heer, ik voel de pijn
ik kan het niet alleen
leer mij geworteld op De rots
een wijze bouwer zijn
- Details
- Geschreven door: Troost, Janneke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1649
je kunt alles maken wat je graag wilt,
men kan een mens genetisch verbeteren,
en God in de hemel houdt zich stil.
We hebben God niet meer nodig,
wij willen het zelf wel bepalen,
in onze ogen een perfect mens,
wij kunnen die klus zelf wel klaren.
Wij weten zelf wel wat wij willen
en belangrijk is in ons leven,
dan komt het allemaal goed,
beter dan dat die God ons kan geven.
De mens keek terug op zijn leven
en dacht wat heb ik dat goed gedaan,
wat moesten wij zonder ons mensen,
dankzij ons is het zo goed gegaan.
Dan zie ik een Vader in de hemel
met de tranen in Zijn ogen staan,
waarom heeft men hiervoor gekozen,
om zijn eigen weg te gaan.
Na al die eeuwen is nog
één ding hetzelfde gebleven,
als er iets niet goed is gegaan,
dan heeft de Heere het ons gegeven.
- Details
- Geschreven door: Mulder-Zuur, Mina
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 2836
Die alles met wijsheid regeert
Hij laat mij niet over aan het lot
vaak zie ik het verkeerd
begrijp ik God Zijn bedoeling niet
Maar God is heilig wijs en goed
Hij is het die alles overziet
In voor- en tegenspoed
In tijden van dreiging en verwarring
vertrouw ik niet op eigen wijsheid en kracht
Maar op de allerhoogste Koning
in hemel en op aarde heeft Hij alle macht
In Zijn ondoorgrondelijke wijsheid
regeert Hij van land tot land
wat een bevrijdende heerlijkheid
ik ben veilig in Zijn hand
- Details
- Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1253
Heere houd ze in bedwang,
want als ze gaan hun eigen gang!!
Wil ze met Uw Geest aanstippen.
Ze kunnen zijn; Zo gemeen.
Ja, als gif van een slang
en vol van aanvalsdrang
en vernietigend als een molensteen!
Zet er voor een wacht,
opdat het niet wordt een doorgang,
van mijn gedachtengang.
Dat ik daarop ben bedacht.
Woorden kunnen snijden.
Diep in een tere ziel, voor heel lang
en wat heeft het voor "levens"belang?
Dat we het dan ook zeer stellig vermijden!
Woorden, vloeken kunnen God zo onteren
en wat is het eigen belang.
Laat het toch worden een zang,
die God de Heere mag eren.
Daartoe hebben we tong en lippen gekregen.
Het moet zijn onze scheppingsdrang,
om te zingen en te spreken, met onderscheidingsdrang.
Is aan Gods eer ons alles gelegen?
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 3826
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 1704
Ze zijn aan ons als taal gegeven.
De stilte werd met gloed verbroken,
de nieuwe dag van ons beleven.
Elke letter had zijn eigen taal,
een woord van schepping tegemoet.
Zo werd het teken van een nieuw verhaal
wat leven voor de mensen doet.
Verwondering klonk in de woorden,
gevormd in zonlicht en de maan.
De bloemen, bomen die het hoorden,
de dieren en de mens om te verstaan.
Van God zijn al de woorden, is de taal,
en alles is daarmee in eeuwigheid gezegd.
Dit is het hele menselijk verhaal
in handen van de werelden gelegd.
O Heer laten we de taal verstaan,
zoals het aan de mensen is gegeven.
Maak toch het Woord niet ongedaan,
maar geef het door ons zin en leven.
- Details
- Geschreven door: Klein-Beekelaar, Jannie de
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 3307
van de blaadjes uit het bos;
die waren op de grond gevallen,
zweefden eerst helemaal los.
Daan had eentje goed bekeken,
toen die losliet van de boom.
‘t Blaadje zwierde, draaide, tolde
meegezogen in een stroom
van de wind, die steil omhoog ging.
Dan weer naar beneden sloeg,
maar het blaadje toch liet vallen
en er lagen al genoeg.
Daantje gooide heel veel blaadjes
heel hoog in de blauwe lucht;
maar de meesten kwamen heel snel
op de grond na die korte vlucht.
Daan mocht ze van mamma nemen
in een mandje mee naar huis.
Nu gaan ze een slinger maken,
lekker in de warmte thuis.
Mamma heeft een grote stopnaald
en daar rijgt ze blaadjes aan.
Daan mag ze eerst uit gaan zoeken,
geeft mamma de blaadjes aan.
‘Kijk, is wel een hele mooie!’
zegt hij bij een vuurrood blad.
‘Ja,’ zegt mamma, ‘toen heeft God vast
een hele goede bui gehad.’
Daan moet daar heel hard om lachen,
slaat haast dubbel van de pret.
Gaat het ook aan God vertellen
als hij straks ligt in zijn bed.
- Details
- Geschreven door: Klein-Beekelaar, Jannie de
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 2023
Dat vindt hij heel erg fijn;
is heel vroeg wakker want hij wil
echt niet de laatste zijn.
De kerk is in het bos vandaag,
want het is Hemelvaart.
De Here Jezus ging omhoog
en kreeg van God toen taart.
Daar is Daan vast van overtuigd,
want Jezus deed gewoon
wat Vader Hem bevolen had
en krijgt daarvoor dus loon:
Hij krijgt een hele mooie jurk.
Beslist ook mooie schoenen.
Een gouden kroon op Jezus’ hoofd
en vast ook wel drie zoenen.
Dus is het in de hemel feest!
En ook feest in de kerk,
want Jezus heeft gewonnen van
de dood, want Hij is sterk…
Hij stapte zomaar op een wolk
en ging gewoon omhoog,
totdat Hij in de hemel was,
waar ieder voor Hem boog.
Dat vieren ze nu in het bos.
En daarna gaan ze eten,
zodat ze Jezus Hemelvaart
nooit zullen gaan vergeten.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1541
is de geboorte van een kind.
Dat opgroeit tot volwassenheid
Gods woord vertelt, zegen verspreidt.
Hij ging genezend in het rond
helend waar Hij de zieken vond.
Verlamden konden plotseling staan
voor blinden brak het daglicht aan.
En wie als dood lag uitgestrekt
werd door Zijn woord weer opgewekt.
Zijn komst voor ons naar deze aard
werd tot het einde toe bewaard.
Zijn komst was sterven aan het kruis
dat leidde ons naar 't Vaderhuis.
Hij droeg de zonden, onze straf
waarmee Hij ons 't leven hergaf.
Zijn opstanding en hemelvaart
daarmede wordt ons heil verklaard.
De blijde toekomst die ons wacht
volgt aan het eind van d' aardse nacht.
Eens komt Hij op de wolken terug
slaat naar Gods koninkrijk de brug.
Die wij met Hem dan binnengaan
en breekt ons nieuwe leven aan.
- Details
- Geschreven door: Groeneveld, Petra
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 2322
die liefelijk zijn voor 't gemoed
het hart van anderen bekoren
het koude hart weer leven doet.
Ik bid U Heer om ware deernis
die kille harten leven doen
zonder Uw wijsheid is zo'n gemis
de wijsheid als Uw liefdeszoen .
Geef dat ik in Uw ware wijsheid
de woorden van Uw liefde spreek
tot mensen jong en hun grijsheid
van dorp tot stad in ied're streek.
Wilt U 't verkeerde dan vergeven
als ik niet in Uw wijsheid sprak
o Here God laat mij herleven
vergeef mij dat ik Uw hart brak.
Als ik dan 's avonds weer ga slapen
de dageraad dan sluim'ren gaat
bid ik voor wijsheid in mijn dromen
die met het morgenlicht ontwaakt.
- Details
- Geschreven door: Smits, Jolanda
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1602
niet te misbruiken voor hun eigen eer.
Ze vloeken en tieren maar rond.
De ene na de andere vloek komt uit hun mond.
Eigenlijk is het heel raar als je er bij stil staat,
wat een vloekend persoon voor taal uitslaat.
God vragen om jou te verdoemen,
is iets wat ik geen mooie wens kan noemen.
En dat terwijl ze iets naars ook netjes kunnen uitdrukken.
Als ze eerst zouden nadenken zou dat zeker lukken.
Maar in situaties waarin macht of controle hun ontglippen,
rolt een vloek toch wel heel gemakkelijk over de lippen.
Here wilt U hen die vloeken vergeven?
Diep in hun hart willen ook zij graag het eeuwige leven.
Zorg toch dat zij frustraties duidelijk kunnen maken,
met hulp van veel nettere uitspraken.
- Details
- Geschreven door: Hoedt-Bokkers, Thea den
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 2628
In hen heb Ik Mijn welbehagen
Jij die treurt, wees niet bevreesd
Smaden zullen zij je, Ik zal dragen
Hunner is het koningkrijk
En wanneer zij kwaad over je spreken
Immers wacht je het hemelrijk
Dan zal barmhartigheid je niet ontbreken
- Details
- Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018
- Categorie: Meditatie
- Hits: 1144
Een vraag, nauw verwant aan het vorige antwoord.
Dus is het eigenlijk al beantwoord.
Wat moet ik hier dan nog zeggen, dat ik kan veroorloven?
Ik kan het nooit genoeg benadrukken,
dat het ware geloof rust in het heilig evangelie.
Dat evangelie laat zich in heel de Bijbel uitdrukken
en niet in hetgeen wat mij past zoals: dit of die!
Nodig te geloven, wil ook niet zeggen:
Met hoeveel kan ik volstaan, met hoeveel kan ik toe?
Wat zoek ik dan? Alleen maar dat ik voor het oog voldoe!
Dat zoekt het geloof niet, maar wil zijn oor te luister leggen,
bij de Heere en vraagt: Wat wilt U dat ik doen zal?
En schenk mij datgene wat nodig is tot Uw eer.
Alles wat ik buiten U zoek doet U, maar ook mij zeer.
Alles wat niet nodig is tot Uw eer, trekt mij in een val.
Wat is nu echt nodig te geloven voor een christen?
Dat wat in de twaalf artikelen is samengevat.
Is dat niet alleen voor de calvinisten?
Als ik dat denk, heb ik Gods woord nog niet "gevat".
( n.a.v. vr. en antw. 22 )
- Details
- Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 2983
Heb je Mij lief?
Een indringende vraag!
Niet alleen aan Petrus,
maar ook aan mij; van Jezus.
Ook een liefdevolle vraag!
Om een belijdenis vraagt Jezus,
uit het hart van Zijn discipel Petrus.
Wat zal het gedraaid hebben in Petrus maag.
Waar wordt hij hier aan herinnerd?
Aan zijn verlochening?
Uitgesproken met een schijnbare verachting.
Petrus' daad wordt niet gesudderd.
Petrus wordt ook niet weggecijferd,
maar krijgt les in plichtsbetrachting.
Petrus geeft het over aan Hem,
die hart en nieren doorzoekt.
Heere, U weet alle dingen; Amen,
ik heb U lief, al heb ik U vervloekt!
Petrus, weet je het wel zeker?
Hij wordt bedroefd en... U kent mijn hart en weet,
dat ik U liefheb. Maak van mij een spreker,
van Uw boodschap, opdat allen,
het horen op deze planeet
en zullen wandelen in Uw wegen.
Uw onbegrijpelijke liefde mogen delen.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3320
liefde moet gedaan.
Liefde behoort ongestoord
dagelijks voorgedaan.
Liefde is een werkwoord
die onze inzet vraagt.
Liefde die mag nooit verstoord
't is liefde die ons draagt.
Liefde is een werkwoord
liefde kent geen tekort.
God gaf hiermede 't antwoord
liefde die redding wordt.
- Details
- Geschreven door: Hoedt-Bokkers, Thea den
- Categorie: Wijsheid
- Hits: 3591
ik wil zo graag de waarheid zoeken
maar dit alles laat mij leeg
daarom bid ik: Heere, geef
geef mij wijsheid en verlangen
maak mij leeg om te ontvangen
Uw woord biedt kennis vrede, inzicht
Houd mijn oog op U gericht
Want zelf lukt dat niet helaas
gedraag mij zo vaak als een dwaas
Uw wijsheid is als zuiver goud
wijs is hij die U vertrouwt
Wilt U Uw Geest van inzicht schenken
laat mij wijs zijn in mijn denken
Geef mij iets van dat kado
wat U gaf aan Salomo
Heel mijn hart die geef ik nu
want meer dan Salomo bent U.
Spreuken 2:6 Efeze 5: 15
Spreken 16:16 Efeze 1: 17
- Details
- Geschreven door: Smits, Jolanda
- Categorie: Avondmaal
- Hits: 2638
We mogen in de loop van dit samenzijn,
weer deel hebben aan de tafel van de Heer.
Dat geeft toch altijd weer een bijzondere sfeer.
Als eerste krijgen we brood om te gedenken,
dat Hij zijn lichaam gaf om ons genade te schenken.
Eerbiedig mogen we het stukje opeten.
De betekenis ervan mogen we nooit vergeten.
Daarna drinken we wijn wat symbool staat voor zijn bloed.
Door dat bloed is alles tussen God en ons weer goed.
Terwijl we drinken moeten we er dan ook echt bij stilstaan,
dat Hij voor ons allen aan het kruis is gegaan.
Een ieder die gelooft dat Jezus voor ons is gestorven,
heeft een plaats aan de maaltijd verworven.
Dank U dat wij door het avondmaal steeds weer stilstaan,
bij wat U voor ons hebt gedaan.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1372
die begint eens met Gods gericht.
Hier zift God kaf en koren uit
waarmede Hij ’t gericht besluit.
De eerste groep verdwijnt in ’t vuur
d’ andere door God gekeurd als puur.
Die mag het Godsrijk binnengaan
ontvangt van God een nieuw bestaan.
Wie rondkijkt ziet dat de tijd dringt
voordat Gods bazuin plots opklinkt.
God laat de tekenen duidelijk zijn
die klinken bij het slotrefrein.
Eens aan het eind van d’aardse nacht
wordt dan Gods Morgenstond verwacht.
De dag waarop al ’t kwade zwicht
verwijderd voor Gods aangezicht.
In ’t hemelse Jeruzalem klinkt
dan van vreugd de blijde stem.
Die God voor alles eer bewijst
Hem lof zingt en met liederen prijst.
- Details
- Geschreven door: Smits, Jolanda
- Categorie: Persoonlijk
- Hits: 1563
De aanwezigen konden zich geen beter gezelschap wensen.
Toch was dit keer niet alles zoals het hoort.
Het praatje wat je maakte zou namelijk ruw worden verstoord.
Want ineens werd alles zwart.
"Doe het verder zelf maar", zei jouw hart.
Dank aan God dat het werd gezien.
De mensen die jou gered hebben krijgen een dikke tien.
De tijd dat iedereen met vreselijk nieuws wordt opgebeld,
is voor ons gelukkig uitgesteld.
Nu gaan wij extra genieten van jouw aanwezigheid,
in de kostbare toegevoegde tijd.
Heer ik dank U dat U weer een leven spaarde.
Ieder mens is voor U van onschatbare waarde.
Wilt U degenen troosten die hun geliefden wel verloren?
Geef toch dat zij Uw troostende stem duidelijk zullen horen.
- Details
- Geschreven door: Tricht, Justus A. van
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 1235
het leven is zo kort.
Voordat je als mens in sferen
van God genodigd wordt.
’t Kan plotseling gebeuren
zonder dat je ’t verwacht.
Op aard sluit God de deuren
als je wordt thuis gebracht.
Je mag bij God gaan komen
dan kom je voorgoed thuis.
Je mocht op aard’ stil dromen
van jouw plaats in Gods huis.
De Heer biedt jou een woning
waar je vertoeven mag.
Die Hij je tot bekroning
aanwijst met een glimlach.
- Details
- Geschreven door: Lambrechts, Hans
- Categorie: Algemeen Natuur
- Hits: 2650
verblijden mij
van juni tot mei
van winter tot herfst
kijk ik naar de bomen
door het bos
zie ik hun kleuren
ruik ik de geuren
leef ik mijn dromen
uit in het bos
Ik zie door de bomen
het bos weer
dat soms ligt te slapen
soms bezig lijkt
te ontwaken
mij zelden somber
maar meestentijds
vrolijk stemt
De jaargetijden
verblijden mij
in afwisselende pracht
gelijk de muziek
van Vivaldi
ja zal die
mede bestemmen
mijn lot?
Tot hier en niet verder
wortelen de bomen
in kleurrijke grond
ze lijken te kijken
te lachen
te geeuwen
almaar in het
rond
Ik overdenk de bomen
bij dag en bij nacht
in de winter de takken
in de lente de geuren
in de zomer hun
diepgroene kleuren
in de herfst hun kleurrijke
bladerdak
Ik vraag me onbeweeglijk af
wat de bomen mij vertellen
vandaag morgen overmorgen
zittend op een stevige
tak
Ik beweeg mij niettemin
plotseling naar voren
en overpeins hoe dit
komt
Het antwoord klinkt
even logisch
als onlogisch:
ik aanschouw wat ik zie
vanaf een wandelende
tak
- Details
- Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny
- Categorie: Pinksteren
- Hits: 2417
die overal op aarde adem vindt,
en over bergen en in dalen
haar blijde boodschap zal vertalen.
Die soms in stilte, dan in kracht
verschijnt, waar men haar nog verwacht.
Evangelie is als vuur
dat levens kan verwarmen,ieder uur,
in tongen die wel moeten spreken,
in vlammen die de weerstand breken.
Het vuur dat leven geeft en gloed
en koude harten nieuwe moed.
Evangelie is het woord,
het nieuwe licht in taal gehoord,
in woorden over eeuwig leven,
een lied dat wind en vuur kan geven.
Het woord dat over d'aarde zwerft
en levens voor Gods rijk verwerft.
Evangelie, grote kracht,
door Gods Geest op aarde rond gebracht.
Gevangen steeds in nieuwe woorden,
lofzangen in aloude akkoorden.
Het Woord dat leven geeft en gloed,
een levend vuur God tegemoet.
- Details
- Geschreven door: Winter, Hans
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 2294
gestoten
af
gesloten
*
geminacht en gemeden
werd hij door de mensen
[jes. 53:3]
*
telkens
is het er, ‘t harde
oordeel der mensen
die zich kennelijk te sterk
aan mij alleen met mezelf
hebben gestoord. zij klinken
doorheen de tijd in koor, ik krijg
het refrein keer op keer op zeer te horen,
te min, je sluit je uit je buiten, ‘t heeft geen zin,
wij danken onze handen van je af, beter dat een
hier weg moet dan dat heel de groep dat met je doet.
verlatenheid dragen zij aan en kijken afstandelijk niet
langer begaan. door starende ogen gestoken, gade
geslagen, schamper onthaald aan de schandtaal
genageld, ben ik voor hen slechts het resterend
‘red jezelf'. ach wijzer man van smarten, heb jij
geduld met mijn schuld? waarom heb je jouw
jonger morgen niet aan mij onttrokken?
hoe zeer zijn wij zij aan zij benard
in onze armzalig lijf gehuld.
hoe ben je mij gehoord
toch zo ongekend
van harte.
(week van het autisme)
- Details
- Geschreven door: Engelenhoven, Drikus van (overleden 18-05-2018
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1300
was ook verdrietig.
was zonder zien niet tevreê.
Thomas: Ik, Jezus weet er wel raad mee.
Zie Mijn handen en Mijn zij.
Thomas zag, geloofde en zei:
Mijn Heere en mijn God en werd blij!
Thomas, nu je ziet geloof je,
Ik zeg je:
Zalig zijn zij, die niet hebben gezien
en nochtans geloven, maar zij zullen ook zien!
Thomas: Wees dan niet ongelovig,
maar gelovig!
- Details
- Geschreven door: Lingen, Aagje
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 2425
in een huis en op een plein.
Daar wil Hij Zijn Zoon ons tonen,
voor een ieder, groot en klein.
Daag’lijks wil Hij in ons leven
zijn, het grote middelpunt.
Alles mogen wij Hem geven,
Hij, die ons Zijn Zoon vergunt.
Om te bouwen aan die woning
deelt de Heer ons ruim en breed,
rijkdom uit als van een koning.
Daarmee komt Zijn huis gereed.
Elk die wil mag binnen lopen,
ondanks ons besmet bestaan.
Want de oostzij kan wijd open,
dáár mag je naar binnen gaan.
Sierlijk kleed van stralend linnen,
rood- blauwpurper en scharlaak’
nodigen ons uit naar binnen,
alles spreekt van Christus’ taak.
Wie die poort betreedt, zal weten:
Om het altaar kan ‘k niet heen.
‘t Offer mag men niet vergeten,
wijzend naar Gods Lam alleen.
God heeft zelf het vuur ontstoken,
teken van Zijn grimmigheid.
Hier werd al van ’t kruis gesproken,
waar ons heil werd toebereid.
Dan, als laatste in de voorhof
spiegelt ons het wasvat toe.
Waterbad dat wast van smetstof.
Reiniging, dát doet ertoe!
Voor ons oog verrijst een bouwwerk,
huis van hout bekleed met goud,
gefundeerd op zilver maatwerk.
Kostbaar huis voor God gebouwd.
Daar mogen wij binnen treden,
door de hoge, smalle poort,
langs de mooi geweven kleden.
Dicht bij Hem in ’t heilig oord.
Ademloos staan wij dan binnen:
Cherubs, goud en kleur alom.
Heerlijkheid verrukt de zinnen,
in dit glansrijk heiligdom.
Kandelaar -uit goud gedreven-
praalt en straalt ons tegemoet,
laat ons Christus zelf beleven,
lichtend licht voor onze voet.
Zevenvoudig licht der lichten
drijft ons tot getuigenis,
door Hét Licht op hen te richten,
dwalend in hun duisternis.
Toonbroodtafel van de eenheid
in die flonkerende glans.
Levend brood en woord van waarheid
met een goud omlijste krans.
Vele korrels, twaalf broden,
toebereid zoals God doet:
Breken, sterven, Zíjn methoden,
geeft een rijke overvloed.
Bij de voorhang staat geschoven
’t gouden reukoffer altaar.
Elk gebed van die geloven
maakt de Hogepriester klaar.
‘t Voorhangsel met cherubijnen,
met erachter d’ ark van goud.
Daar wil God aan ons verschijnen,
boven ’t deksel van behoud.
Maar de voorhang is geweken,
vrije toegang tot Gods troon,
waar de priester ons laat weten:
’t Volmaakte offer is Gods Zoon!
Exodus 25 t/m 31 – Hebreeën 9 en10