Details

Geschreven door: Steegman, Trudy

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 15 september 2014

Hits: 2268

Kerst is het kleine
Kerst is het wonder
Kerst is gedenken
Van God en Zijn zoon
Die Hij zond naar ons mensen
Geboren zonder troon
Een keus om de hemel
Te verlaten voor ons
Te worden, te leven, te delen, te zijn
Jezus...zoon

Details

Geschreven door: Steegman, Trudy

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 15 september 2014

Hits: 1594

De tafel gedekt
Met bloemen en fruit
Het fijnste tafellinnen
Met wijn en met brood
Met glazen zo mooi
Met naambordjes persoonlijk geschreven

Aan het hoofd van de tafel wacht U al op mij
Om samen het avondmaal te vieren
Te delen wat ons nu bezighoudt
Er is plek aan de tafel voor velen

Ik kijk om me heen als de zegen begint
Maar Heer, wacht,
Er zijn lege plaatsen
Over Uw glimlach komt nu wat smart
Niet iedereen nam de genade aan
Sommige zwoegen nog voort
Om te verdienen hier bij ons aan tafel te zijn
Dat is wat ze hebben gehoord

Ze komen nog wel ...
Hun plek blijft bereid
Maar laten we denken aan Hem
Laten we delen, vertel me toch
Wat maakte jou bereid ?

Neem van Mijn lichaam
Vertel je weg
Waar je ging, waar je gaat, waar je zijn wil
Neem van Mijn bloed en gedenk Mijn plan
Met jouw leven is voorspoed en zegen

Ik dank je Mijn kind
Dat je bij Me kwam
Om te delen het brood en de wijn
Ga nu weer verder op je levensweg
Mijn zegen zal met je zijn

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 15 september 2014

Hits: 2453

'En vergeef ons
onze schulden,
zoals ook wij
vergeven
onze schuldenaren.'
Zo vangt 
het kerkgewelf
't gezamelijk gebed
dat opstijgt
naar de Heer.
En als vanzelf
voeg ik mijn bede
bij 't geheel.

Maar soms
voel ik de pijn
in het onrustig hart
van iemand 
die mij vulde
met zo diepe smart,
dat ik gekwetst,
geraakt,
de boosheid in mij
niet kan doven,
en deze daad
nog geen 
vergeving kent.

O God,
ik wil geloven
dat u vergevend bent.
Wil mij bewaren
als ik gedachteloos
de woorden 
mee zal spreken.
Wil ook in mij
de boosheid breken,
en mij toch leren
te vergeven
in het diepste
van mijn hart.

Ik weet wat U
voor mij
zo daag'lijks doet;
vergeving schenken
van mijn schuld,
door 't kostbaar bloed
van Jezus,
die voor mij
ook alles heeft betaald.

Details

Geschreven door: Dien, Ger van

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 15 september 2014

Hits: 2289

 
'k Bedek uit schaamte mijn gezicht.
Schuldbewust, buig ik mijn hoofd.
'k Verstop mij voor Uw heilig licht.
Het mijne is gedoofd.
 
Niet waard Uw veters nog te strikken.
Niet waard dat U naar mij nog hoort.
Ik liet mij door het kwaad verstikken.
Heb niet meer naar U gehoord.
 
Verliet Uw veilig warme huis.
In duister dolend en verdwaald,
Draag ik nu mijn zware kruis,
Tot op het diepste punt gedaald.
 
Verspeelde mijn krediet toen Heer.
Aan lager wal geraakt,
Heb ik thans geen toekomst meer,
En sta ik hier nu, arm en naakt.
 
Ik keer terug naar U, mijn Vader,
Belijd mijn zondige bestaan.
Sta mij toe dat ik U nader.
Neem mij als Uw dienstknecht aan.
 
Laat mij kruimels brood als loon.
Dat is mij goed genoeg.
Dat ik weer bij U thuis woon,
Is veel meer dan ik U vroeg.
 
U nodigt mij, hoewel 'k U griefde,
En richt voor mij een feestmaal aan.
Met de mantel van Uw liefde,
Bedekte U mijn schuld spontaan.
 
De Herder zoekt verloren schapen,
Die aan Hem gehecht zijn,
Bij dag en nacht. Hij zal niet slapen,
Voordat  ze terecht zijn.
 
 

 

Details

Geschreven door: Heuvel, Marij van den

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 15 september 2014

Hits: 1625

Details

Geschreven door: Kortekaas, Adri

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 3568

Zelden zag ik het zo mooi:
hoe de nazomerzon
zijn zachte zomen zocht
te paren aan de
pijpenstelenregen
banen kleur aaneengeregen
in pastellentooi.  
 
Of het begin opnieuw begon;
gissend waar het eindde ooit
wist mijn pas ik ingeplooid
in eeuwigdurend heden:
een ijl en tastend treden
langs de lijnen van het licht.
 
Zo peinsde ik een poos
wat dit gezicht te schenken zocht
waarom het mij verscheen.
Het wees en wenkte nog
en koos een bocht
eer het verdween.

Details

Geschreven door: Verheij-de Peuter, Cobie

Categorie: Vrucht dragen

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 1923

De notenboom kraakt
klinkend zijn noten,
perst uit de barst
kreunend zijn toon

Het geluid van een bas
uit de oeroude bast,
laat los, houdt niet vast;
De vrucht is zijn loon.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 1469

Als jij je aardse huis eens moet verlaten
dan staat bij God je nieuwe woning klaar
en wandelt over glimmend gouden straten
want wat de Heer beloofd heeft maakt Hij waar.
 
De wereld om je heen wordt blij beschenen
door ’t licht van God dat aan de hemel staat.
Er is geen duisternis meer om je henen
omdat de Heer daarvoor beslist geen ruimte laat.
 
Want daar waar Gods geliefde kinderen wonen
is elk moment met vreugd, geluk, vervuld.
God zal aan hen de grote rijkdom tonen
die eens ook voor jouw oog met liefde wordt onthuld.
 
 

Details

Geschreven door: Made, Frits van der

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 2675

Vergeven is een oud begrip,
vergeven houdt nooit op.
Wie zeven maal vergeven heeft,
staat nóg niet aan de top.

Vergeven duurt een leven lang,
vergeven maakt ons blij.
Vergeven brengt een jubelzang,
de afstand is voorbij.

Wie slechts met mensenmaat vergeeft,
die komt wellicht nooit verder.
Maar wie Gods liefde ondervindt,
volgt 't voorbeeld van zijn Redder.

Want wie in God geborgen is,
- geen speelbal in de tijd -
schenkt anderen ook vergiffenis,
een stukje eeuwigheid !

             -o0o-

( "Want Gij o Here, zijt goed en gaarne vergevend,
rijk in goedertierenheid voor allen die U aanroepen".
Psalm 86 : 5  n.b.g. )

Details

Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 3040

Mens, je bent slechts mens
het oordeel is jou niet gegeven
dus beschouw jezelf als je valt
niet meteen als afgeschreven

mens, je staat alleen zo zwak
zo kwetsbaar en licht te raken
dan, als je bent uitgeraasd
zul je jezelf bittere verwijten maken

mens, blijf niet steken in verleden
wat gebeurd is neemt geen keer
je leeft nu en in het heden
leg neer je zelfverwijt bij onze Heer

mens, sta op, begin opnieuw
deze keer dan met Zijn hulp
want je beseft, in eigen kracht
zit je vast in menselijke schuld

mens, met Hem sta je sterk en vast
Hij is het die jou leven geeft
omdat Hij met Zijn Geest je vult
en jou vanaf Zijn kruis vergeeft

Details

Geschreven door: Dien, Ger van

Categorie: Dankbaarheid

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 2077

Dank aan hen, die in Uw tempel
Mij lieten merken met Uw stempel.
Die mij voor Uw aanschijn brachten,
Mij leerden al van U te wachten.
 
Mij deden voegen in ’t bestand
Van namen in Uw hand.
Mij voorleefden zoals het hoort
Steeds vertrouwend op Uw Woord.
 
Zo kwam U in mijn leven
En bent daarin gebleven.
U liet mij nimmer varen.
Bleef getrouw in al die jaren.
 
‘k Zou enkel maar verliezen,
Als ik niet voor U zou kiezen.
Hoezeer zou het mij deren,
Als ik mij vàn U zou keren.
 
Wil mij helpen door te geven,
Dat van genâ van eeuwig leven,
Ooit mijn kinderen groot en klein,
Erfgenamen mogen zijn.
 
Dank Heer voor mijn leven.
Dank voor Uw vergeven.
Voor Uw gulheid, eindloos groot,
Dankzij Jezus' dood.
 
 
 
PS
Dit gedicht is in de kerkdienst door mijn oudste kleinzoon, toen hij belijdenis deed, voorgedragen.

Details

Geschreven door: Dien, Ger van

Categorie: Ziekte

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 3686

Als elke dag weer grauw is,
De hemel nooit meer blauw is,
De nachten veel te lang,
Geen kleur meer op je wang,
Je nooit eens zonder pijn bent,
Maar niet aan je gebrek went,
Neerslachtigheid de trom roert,
Je dagelijks weer strijd voert,
Als twijfel steeds weer toeslaat,
Niet weet waar het naar toe gaat,
Zoekend naar de zin van ‘t leven,
De hoop dreigt op te geven,
Nooit antwoord krijgt op je gebed,
Het lijkt, dat Hij niet op je let,
Je heel alleen je kruis moet dragen,
Zitten blijft met duizend vragen,
Het niet meer lijkt te gaan…….,

Dan blijkt Hij achter jou te staan! 
 
Nooit bediend op ònze wenken,
Wil Hij Zijn bijstand schenken.
Niet zoals jij ‘t van Hem verwacht,
Maar zoals Hij ‘t heeft bedacht.
 
Het blijkt ten langen leste,
Uiteindelijk toch het beste.
 
 

Details

Geschreven door: Pintus, Michèle

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 14 september 2014

Hits: 2218

de pijn snijdt diep
  open wonden die nauw’lijks helen
de afwijzing zit diep
  het is zo moeilijk hiermee te leven
 
het eind is open
  onwetend welke wending het neemt
alle opties staan open
  zelfs zeven maal zeven maal zeven
 
de wortel van ‘t onrecht
  zal alle tentakels entamineren
de laatste muur wordt geslecht
  de dilemma’s weldra opgeheven
 
eindelijk hiervan vrijgezet
  laat alle strijd in me varen
de kroon der overwinning opgezet
  ik mag het in Zijn Naam vergeven!

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 13 september 2014

Hits: 995

Vaak moet je bladzijden omslaan
die er zijn in je leven
om daarna moedig voort te gaan
en liefde na te streven.
 
Kijk dan vooruit en niet meer om
dat laatste kan je schaden
want omzien dat blijkt oliedom
je blijft met last beladen.
 
Schrijf elke dag op blank papier
wat moeilijk ging in ’t leven
vergeet daarbij niet het plezier
dat God je steeds liet geven.
 
Houd steeds plezier en vreugd’ in ’t oog
wat ’t leven je zal brengen
houd daarbij steeds het goede hoog
door moeite en vreugd te mengen.
 
Neem elke dag weer een nieuw blad
om daarop te noteren
wat je aan moeite en vreugde had
om daarvan steeds te leren.
 
Want lezend op ’t beschreven blad
staan ook steeds alle zaken
waarmee je als mens te maken had
die je gelukkig maken.
 
Het schrijven op wit bladpapier
laat tot dankbaarheid dwingen
want daarna kun je met plezier
de lof van God bezingen.
 
 
 
 

Details

Geschreven door: Mul, Jan

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 13 september 2014

Hits: 2476

Zeventig maal zeven,
hoe ik ook zoek,
ik vind het nergens 
in mijn woordenboek,

de tafel van zeven
loopt maar tot tien,
of heb ik het mis,
is er meer misschien,

zeventig maal zeven,
waar las ik dat,
over vergeven
waar iemand mee zat,

ik heb het gevonden,
een moeizaam Woord
dat mijn rustig hart
toch liever niet hoort,

zeventig maal zeven,
rood geschreven,
God dult in mijn leven
geen grens aan vergeven.

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 13 september 2014

Hits: 1338

Is je hart door 't zwart omgeven
met een schreeuw die roept om licht
en het donker is in 't leven
laat je kreet tot God gericht.

Hij zal in het duister horen
tot je komen in je nood,
Weet je zult bij Hem behoren
want Zijn liefde die is groot.

Alle grauwheid alle wazen
alle moeiten zorg en pijn
laat God door Zijn Geest wegblazen
die zorgt dat er licht zal zijn.

Zwart en grijs zijn niet de kleuren
maar 't is wit waar God van houdt
blinkend schitterend op laat fleuren
helder glanzend opgebouwd.

Door de zorg die God wil geven
word je leven opgebeurd.
Daarmee verandert je leven
't duister heeft God afgekeurd.

God laat je weer ademhalen
zodat jij weer verder kunt.
Laat God maar de weg bepalen
naar 't door Hem beloofde punt.

Details

Geschreven door: Groeneveld, Petra

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 13 september 2014

Hits: 2384

Ik vergeef ze Heer, die moordaanslagen op mij pleegden
Ik vergeef ze Heer, die mij achtervolgden keer op keer
Ik vergeef ze Heer, die zeggen dat ik niet kan vergeven
Ik vergeef ze Heer, die vol venijn, zo liefdeloos zijn,Heer.

   Vergeef mij Heer, als ik de pijn niet kon verdragen
   Vergeef mij Heer, dat ik soms zo heel boos werd
   Vergeef mij Heer, en dat ik soms zit met vragen
   Vergeef mij Heer, ik dank U dat U mij heeft gered.

 Vergeef ons Heer, als wij U steeds diep verwonden
 Vergeef ons Heer, vergeeft U Heer, onze zonden.

Details

Geschreven door: Akker, Irene van den - overleden 3-2-2019

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 12 september 2014

Hits: 2926

Details

Geschreven door: Laneuze, Priscilla

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 12 september 2014

Hits: 3166

                                         vraagt Hij ons met de hand over het hart te strijken
                                          maar kunnen wij het niet over ons hart verkrijgen
                                            omdat wij diep gegriefd de tijd laten verstrijken
                                             niet in staat om onze bitterheid te overstijgen
                                              blijft ons hart gevangen in haat en hartzeer
                                               laat ons de handen opheffen naar de Heer

                                                    barmhartig zal Hij ons de hand reiken
                                                   en ons hard getroffen hart verzachten
                                                   door een hart van Liefde aan te reiken
                                                   welke wrok en wraak zal ontkrachten
                                                   zo vol begrip en genade is onze Heer
                                                    door wie zal komen een ommekeer

                                                      ziedaar de dag dat wolken wijken
                                                        wij naar de hemel willen kijken
                                                          en met de hand op het hart
                                                             Zijn toegestoken hand
                                                             wensen door te geven

                                                                 door te vergeven

Details

Geschreven door: Beijersbergen-Groot, Diny

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 12 september 2014

Hits: 3585

Nooit zal ik meer diie dag vergeten
waarop ik voor Hem stond vol schuld.
Met heel de vracht van mijn geweten
en al die ogen, vol met haat gevuld.

Ik boog mijn hoofd, hoe kon ik dragen
wat door de mensen op mij werd gelegd,
die anderen, die graag een mens verlagen
en oordelen over mijn zorg, mijn recht.

Zijn ogen keken naar me vol ontferming
en zagen tot de bodem van mijn hart.
Ik voelde liefde uitgaan, tot bescherming,
ik vond een plaats voor al mijn smart.

Hij zei niet: 'Vrouw, de aanklacht is niet waar.'
Hij kende al mijn vele zware zonden.
Hij zei niet: ''t raakt me niet, ga nu maar.'
Ik wist me door zijn blik gebonden.

Het oordeel daalde echter niet op mij;
'Wie zonder zonde is werpe de eerste steen.'
Zo sprak Hij tot hen:  'wie is er nog vrij?

Details

Geschreven door: Nijhoff, Molly

Categorie: Vergeving

Gepubliceerd: 12 september 2014

Hits: 2110

Letters gezet tot woorden
worden zomaar zinnen
rijen spontane akkoorden
immers ……waar te beginnen?

Diverse wonderen
te klein beschreven
blijven verwonderen;
Zijn genade werkt en is;    vergeven…..

Laat mensenkinderen genieten
gaat beschermen waar nodig
straalt troostende kracht in nieten
maakt harten mild en vrij-moedig.

n.a.v. Lukas 1; 46-55
+ lofzang van Maria
berijmd in 1773

Details

Geschreven door: Nijhoff, Molly

Categorie: Dankbaarheid

Gepubliceerd: 12 september 2014

Hits: 2128

In mijn sneven
moest ik geven
U o God alle eer
maar ik heb niets
kunnen geven
van wat U
wilt hebben Heer!!!!

Uw eer?
is mij te lastig
Uw daden??
mij te groot
mijn hart ??!
is zo weerbarstig
help mij
met deze nood….????

In mijn sterven
zal ik derven
het enig zalig goed
alleen Uw buigen
laat mij erven
al wat ik
nu derven moet;

genade!!!

en ontdaan
van al het mijne
mag ik nu
geworteld gaan
door Uw rivier van
levend water
omdat U alles
hebt doorstaan!!!!

In Jezus' naam,
amen.

n.a.v. Heer ik hoor van rijke zegen/
zegen and’ren maar ook mij +
ruw houten kruis (joh.de Heer)
Joh. 3 ; 16 st. vert.

Details

Geschreven door: Veen, Jan van der

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 11 september 2014

Hits: 3269

Zoals de wolken door het luchtruim spoeden
zo vliegen onze jaren heen
elke voetstap die wij zetten
komt nooit terug, het oude jaar verdween.

In de schaduw van de stilte
verdwijnen onze levensdagen
hoeveel dagen God ons geven zal
is naar Zijn welbehagen.

Alle uren die verloren gaan
in al onze levensdagen
uren onnuttig en die ledig waren
komen nooit terug om vrucht te dragen.

Dat wij mogen omzien naar elkaar
elke dag elk uur van ons leven
onze naaste, allen die ons dierbaar zijn
mogen steunen, bijstaan en toekomst geven.

Geslachten gaan, geslachten komen
God houdt de wereld hier in stand
droefheid, als geliefden ons verlaten
die op weg zjin naar hun eeuwig vaderland.

Waar wij leven, waar wij sterven
het is God die ons behoedt
wij gaan vol vertrouwen
het nieuwe jaar weer tegemoet.

Details

Geschreven door: Busscher, Ferdie

Categorie: Algemeen Natuur

Gepubliceerd: 11 september 2014

Hits: 2461

Vanuit een strenge winter
Onstaat een prille knop.
Het leven, schier verdwenen,
steekt nu de kop weer op.

Na 't sterven in de winter,
zo dor, verkleumt van kou,
ontstaat er weer nieuw leven,
de lente diep in jou.

Op weg nu naar de zomer,
de lente gaat voorbij.
Een bloem uitbundig bloeiend,
die geurt voor jou en mij.

Details

Geschreven door: Nijhoff, Molly

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 11 september 2014

Hits: 1673