- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5323
De afstand
zo onverwacht
wat was te veel
je hebt je tot
de dood gebracht
Lieve vriend
Het bericht
zo plotseling
hij is niet meer
wat was het jou
dat je verging?
Lieve vriend
'k hoor het aan
zo diepgeschokt
je wilde 't niet
maar wat heeft jou
hiertoe gelokt?
Lieve vriend
't leven lijkt
te kort geweest
Maar mag 't troosten
je verlangde
naar 't Hemelfeest.
Lieve vriend
'k heb verdriet
je bent gegaan
nee, geen pijn meer
je mag rusten
Hij droogt elke traan.
Dag.
Lineke Huisman
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2476
De wind zingt letters van haar naam, heel zacht, en bomen schrijven klinkers van haar lied. De zee bespiegelt 's avonds laat haar pracht, als zonlicht in het westen vonken schiet.
Heeft iemand ooit een hoger naam bedacht dan haar naam ?
Heb me lief. Meer niet.
Lieve Steenberghs
- Details
- Geschreven door: Steenberghs, Lieve
- Categorie: Pasen (opstanding)
- Hits: 3462
aan ied're kant een spoor van lopend leed.
Ze leed een pijn waar niemand iets van weet
maar zweeg gedwee. Was zij het of haar bloed
dat stierf, die stierf en weer ontsprong als vloed,
als wassend water, zij, zo hoog, zo breed,
zo diep, die nooit een ander bloeden deed
zij heeft een onverdiende straf geboet.
De wind zingt letters van haar naam, heel zacht
en bomen schrijven klinkers van haar lied.
De zee bespiegelt 's avonds laat haar pracht
als zonlicht in het westen vonken schiet.
Heeft iemand ooit een hoger naam bedacht
dan haar naam? -Heb me lief. Meer niet.
Lieve Steenberghs
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Vrede
- Hits: 3940
uitgehuild
zag je luchten
hemelblauw.
Nu weet je weer
in wie je
schuilt
in Hem die leeft
in jou.
Toen je hart weer
openging
zag je sterren
in de nacht.
Nu weet je weer
waarom je
zingt.
Hij houdt van verre
toch de wacht.
Toen je hart weer
spreken kon
zag je stranden;
hemelkust.
Nu weet je weer
waar het
begon
in Hem die vrede
geeft en rust.
Ronald Lammers
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Afscheid
- Hits: 7576
heb ik op eigen kracht uitgehakt
en heb leuningen aangebracht
zodat jij je vast kan houden
en niet bang hoeft te zijn dat
je onderweg uitglijdt en valt.
De trap is speciaal verlicht met
duizenden brandende kaarsen
en de kille duisternis verdwijnt
het kaarslicht zal over je waken
zodat je kan zien waar je loopt.
Aarzel niet mijn lief en loop omhoog
je hoeft geen angst te hebben voor
de verwachte onontkoombare dood
en de hemel wacht op je in volle glorie
de brede treden van de stevige trap
verwelkomen jouw koude voeten.
Ik sta onderaan de trap en zwaai je uit
de trap die aarde en hemel verbindt
leidt jou weg van mij en mijn ogen
vullen zich met hete tranen.
Je kijkt nog een keer om en loopt
met opgeheven hoofd de trap op
en verdwijnt in het licht en ik weet
dat je beschermd wordt en dat je
veilig en volledig ontbonden zal
aankomen bij de hemelpoort.
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Mulder-Brune, Suze
- Categorie: Angst
- Hits: 4104
Haal hem toch vlug uit "onze wereld" weg
Hij hoort verbannen in een gesticht
waar ramen tralies zijn, en deuren dicht
Hij is een beest, hij vergreep zich aan een kind,
en vermoordde het daarna met als getuige slechts de wind"
Hij ging weer naar school en las in de krant
Dat alweer een meisje was vermoord en aangerand
Wij beklagen de ouders van het getroffen kind
en we roepen opnieuw "grijpt hem" 't is wraak waarop men zint
Maar dan wordt hij gevonden, en wij zijn verbaasd
" 't is die keurige jongen.. hoe bestaat het" zeggen we verdwaasd
Maar dan zien we weer voor ons de foto van haar
die zo zwaar werd geschonden en we denken aan 't gevaar
voor eigen kinderen, die spelen op straat
en we roepen opnieuw "grijpt hem" en in onze harten is haat.
We denken aan de ouders van het getroffen kind
en we bezweren hen dat hij z'n straf nu wel vindt.
Dit moet hen dan troosten in dat grote verdriet.
Maar... die ándere ouders, denken we daaraan niet.
Hoe groot moet ook hun verdriet en ellende zijn
En wie begrijpt hun onbeschrijflijke pijn.
Hun kind "stierf" ook, op 't moment dat hij bekende
Door ieder verguist en gehaat, hij schiep slechts ellende.
Wij voelen ons langzamerhand weer gerust
hij zit in 't cachot, dat heeft onze haat wat gesust
Onze kinderen spelen en stoeien op 't plein,
Maar God..laat nooit mijn kind een moordenaar zijn.
Suze Mulder-Brune
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3786
nemen hun gebeden mee.
O God wil ons toch bewaren,
wij vluchten zo ver over zee.
Wij ontberen met zovelen,
de geseling van dit bestaan.
Bereid ons leven op te delen,
zonder kind'ren weg te gaan.
O God dat deze arme stakkers,
genade vinden in ons hart.
Zij zijn het zaad in onze akkers,
Om Jezus wil verlicht hun smart.
Veilige haven, komen van boord,
een overtocht, zoveel geween.
Lijkt hun gebed misschien verhoord...?
mijn broeders zendt ze toch niet heen.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 22208
Waar je wiegje ook mag staan
Je bent er om er bij te horen
Je eigen weg op aard te gaan
Is niet elk kleintje, blank of zwart
Dat ooit het levenslicht aanschouwde
Gesloten in God's grote hart
Een kind om heel veel van te houden
Gedoopt en aan Hem opgedragen
En met die doop elk ander kind
Dat om die rijkdom niet kon vragen
Niet wordt gekoesterd en bemind
Want ieder kind mag tot Hem komen
Hij weet van zijn of haar bestaan
Heeft het in liefde opgenomen
En 't mag aan Zijn hand verdergaan
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2667
woorden maken rood of doen verbleken
woorden voegen kracht toe of verslappen
woorden spreken ernst of maken grappen.
Woorden van de zot of van de wijze
woorden van de jonge of de grijze
woorden maken wonden of genezen
woorden geven hoop of ze doen vrezen.
Woorden van de Vader zullen bouwen
woorden vol van liefde en vertrouwen
woorden vol van leven geven uitzicht
woorden van God zelf geven pas echt licht.
Annemarie Verdoes
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 7923
de rijken door te veel
de armen door te weinig
't is zo bitter geinig
wij gaan allemaal dood.
Wij gaan allemaal dood
zij die lachen, zij die huilen
zij die vluchten, zij die schuilen
zij die vinden, zij die zoeken
zij die loven, zij die vloeken
wij gaan allemaal dood.
Wij gaan allemaal dood
de vaten door vernauwing
de vechtjas door verbouwing
de dichter door zijn smart
de stresser door zijn hart
Wij gaan allemaal dood.
Wij gaan allemaal dood
zij die bidden, zij die klagen
zij die rusten, zij die jagen
zij die werken, zij die staken
zij die slapen, zij die waken
Wij gaan allemaal dood.
Wij gaan allemaal dood
de ouderen door hun jaren
de kinderen door gevaren
de buurman en zijn hond
zij die ziek zijn of gezond
wij gaan allemaal dood.
Wij gaan allemaal dood
zij die blij zijn, zij die treuren
zij die blind zijn, zij die kleuren
zij die zingen, zij die schrijven
er zal niemand van ons blijven
Wij gaan allemaal dood.
En dan?
Ronald Lammers
Toelichting: Een keer iets heel anders: een tekst voor evangelisatie.
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 6693
Die heel zijn leven met U leefde
Zijn doen en laten steeds verweefde
Met die oudvertrouwde waarden
Geborgenheid van het geloven
Dat als wij klaar zijn hier op aard'
U ons met open armen rond U schaart
't vuur van Uw liefde nooit te doven
't Geloof dat ons niet angstig maakt
Voor wat er straks na hier zal zijn
Na lijden, eenzaamheid en pijn
Dat is, wat ons ten diepste raakt
Maar Heer, leg ook Uw lieve handen
Ten zegen op die hem zo missen
De tranen moeilijk weg te wissen
Van afgesneden liefdesbanden
Wees met hen die achterbleven
Geef hen Uw troost en Uw vertrouwen
Nu hen niets rest dan samen rouwen
Houdt hen steeds in Uw hand geschreven
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3066
laat het verleden rusten en richt je op
de zon in je hart is in een diepe slaap
en verschuilt zich achter de vallende
duisternis en laat geen licht toe.
Je verdient het om in het zonlicht te leven
laat de sluimerende zon in je hart ontwaken
leef en geniet, de kwelling is voorbij
de demonen uit je dromen vluchten weg
zij kunnen het felle licht niet verdragen.
Richt je op en aanschouw een toekomst die
vol kleur en warmte in een open deur verschijnt
het verleden verdwijnt om de hoek en sluipt weg
je hebt de belangrijke levenslessen doorleefd en
de kwelling zal zich niet meer openbaren.
Het heldere licht dat straalt vanuit je hart
zal je beschermen en geeft je kracht
wees niet bevreesd voor een nieuw begin
je hebt het verdiend, de tol is betaald
geniet van je nieuwe staat van zijn en
sluit je verleden af en richt je op het heden.
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3623
elke half uur slaat daar de klok
op zondag roept zij naar u en jou
die mooie klanken van de torenklok.
Het is een vertrouwd gezicht
die kerk daar aan de rand
het is door mensen gesticht
geholpen door Gods hand.
Staat de kerkdeur open hoor
je orgelklanken over het plein
's avonds repeteert het koor
hun stemmen zweven zo fijn.
Op zondag is er een eredienst
waar orgel- en koorklanken
de kerk en plein verwarmen
daarvoor wil ik God danken.
Zonder Hem was er geen kerk
er was denkelijk ook geen plein
wellicht waren u en ik er ook niet
want heel de schepping is Zijn werk.
Daarom kijk ik blij naar de kerk
daar aan de rand van het plein.
Ik weet dat dit gebouw leeft
omdat God en de mens er samen zijn.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Veen-Niemeijer, Marian van der
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 3016
Om er met liefde voor te zorgen
Is 't grootst geschenk van heel je leven
Niet wetend wat het houdt verborgen
Een baby, nog zo vol beloften
Zo'n onbeschreven, melkwit blad
Je wist, dat je geweldig bofte
Dat God dit kind gezonden had
Je had haar lief, lief als niets anders
En toch, toch deed ze je verdriet
Met haar zo trieste levenswandel
En eerlijk, helpen kon ze 't niet
Liet jou en ieder die haar wilde bijstaan
Achter, in ontreddering
Met lege handen, 't kon niet goedgaan
Zo dwingend, dat je het nooit wint
Je moest de banden los gaan snijden
Met 't kind, van wie je zoveel houdt
Haar met veel pijn in 't hart gaan mijden
Slechts verlies, waarom je rouwt
Los, waarheen zal haar weg haar leiden
Het is genoeg, je kunt niet meer
Jullie wegen moesten scheiden
Haar lot in handen van de Heer
Marian van der Veen-Niemeijer
- Details
- Geschreven door: Coppens, Herman
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3268
hebt Gij ons de hoop gegeven,
als teken van Uw uitgestoken hand,
voor wat uitzichtloos lijkt in ons leven.
Herman Coppens
- Details
- Geschreven door: Smits, Danielle
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3468
van allergrootste waarde.
't Is liefd' en geborgenheid,
wat God voor jou bewaarde.
In de hemel wacht een schat,
Geen parels of robijnen.
Geen goud, zilver of smaragd,
gooi dat maar voor de zwijnen.
In de hemel wacht een schat,
want jouw plaats is nu al vrij.
't Is een plek vol van vrede,
er wacht je geen lange rij.
In de hemel wacht een schat,
dus kom op en maak je klaar.
Bagage is niet nodig,
al je nodig hebt is daar.
In de hemel wacht een schat,
geen aardse bezittingen.
Maar liefde, warmte, al dat,
en je herinneringen.
Daniëlle Buurman
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4032
toen hij zijn ogen sloot.
Een samenzijn met God alleen,
voor mij van enig zicht ontbloot.
In mij een heftig zielsverlangen,
waarin hij zich bevond.
een scheiding stil en onbevangen,
waar hij lag en ik nu stond.
Geen illusie kan benaderen,
wat de ziel in zich verbergt.
Als het bloed stolt in de aad'ren,
gepast respect wordt dan getergd.
Ook maar een tinteling te voelen,
van zijn vertrek uit dit bestaan.
De kracht om aan te mogen voelen,
wanneer hij klaar zegt om te gaan.
Geen bereik meer tot elk iets,
loskomen van verbintenis.
En dan ontstijgen uit het niets,
de tijd geneest het grootst gemis.
Anton van der Haar
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 5685
Daar sta je dan met lege handen
en een hart dat vraagt: waarom?
In de stilte draai je om en om.
Kan die vraag zo in je branden.
Daar sta je dan met de gevoelens
van stille strijd, onzekerheid.
Welke toekomst heeft God bereid?
Wat kan Hij nu met dit bedoelen?
Daar sta je dan met de gedachten
die soms heel opstandig kunnen zijn.
Want waarom zoveel strijd en pijn?
Wat kan God van mij verwachten?
Maar dan zegt God: Rust maar even.
Mijn wegen kunnen soms heel anders zijn.
Mijn plannen gaan vaak door verdriet en pijn
omdat je zo leert in Mij te leven!
Ronald Lammers
- Details
- Geschreven door: Ebing, Tineke
- Categorie: Hoop
- Hits: 3296
geeft je vleugels
om te leren vliegen
op eigen kracht.
Je moed en vertrouwen
niet verliezen,
maken je sterk,
geven je kracht!
Met God
in mijn bagage,
ga ik volkomen
vertrouwend
aan een nieuwe
toekomst bouwen!
Tineke Ebing
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 4581
je hebt lang genoeg geschreid
voel mijn liefde voort in jouw verlangen
en weet dat ik je hierboven verder begeleid.
Ik leef nu alleen wat verder van je af
maar in hart en ziel zijn we nauw verbonden
ga niet treuren aan mijn graf
laat de rozen bloeien waar wij elkander vonden!
Droog, droog die tranen op je wangen
je hebt lang genoeg geschreid
hierboven werd ik glorierijk ontvangen
en dat De Heer je, van het verdriet bevrijdt.
Greta Casier
- Details
- Geschreven door: Lanting, Alice
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4943
scheurt plotseling de hemel open
en word ik ruw gegrepen door
de koele handen van een engel.
Mijn onaangekondigde dood komt
als donderslag bij heldere hemel
er is geen tijd om afscheid te nemen
van mijn geliefden en vrienden.
Boos en verdrietig neem ik afscheid
van mijn prachtige aardse bestaan
en vraag me af waarom ik moet gaan
ik heb nog zoveel dingen te doen
en zoveel moois om voor te leven.
Waarom word ik uitgekozen en
gegrepen door de hand van de dood
onbegrepen en verloren zweef ik
rond en probeer het te bevatten.
Nog niet bijgekomen van de schok
roepen gelijkgestemde engelen
dat het mijn tijd is om te gaan
voor elk offer die de hemel vraagt
is een bestemming en een hoger doel.
Het leven is niet slecht aan de andere
kant van de duisternis en ik heb me
neergelegd bij mijn plotselinge dood
maar ik vraag me nog steeds af, waarom?
Alice Lanting
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 15623
liggen signalen van zuiverheid.
In zuiverheid beginnen
liggen handen van tederheid.
In lieflijkheid omarmen
liggen tekens van veiligheid.
In veiligheid verwarmen
liggen ogen van lieflijkheid.
In zorgzaamheid vervullen
liggen harten in zekerheid.
In zekerheid omhullen
liggen kussen van zorgzaamheid.
In geborgenheid geloven
liggen levens in zaligheid.
In zaligheid van boven
ligt de vrede van geborgenheid.
Ronald Lammers
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 3987
tekenen de rust die na 't bloedig geweld begon
voor jonge helden gesneuveld in ons Vlaamse land
in de dood liggen zij als broeders hand in hand.
De hunker in hun hart bleef hangen
voor vrouw, kinderen of hun lief
maar wie kon hun ver beeld vervangen
toen de plicht van 't vaderland hen riep?
onze aarde draagt de vruchten van hun bloed
en heeft de mooiste rozen rood gekleurd
en wij die daaruit putten liefde en moed
hopen dat zo'n gruwel nooit meer gebeurt.
In die liefdestuin zullen ze ooit ontwaken
als engelen met lauwerkrans en heldenkleed
en wij die wandelen over die rechtgelijnde paden
vragen altijd weer: dat men hen nooit vergeet!
Casier Greta
- Details
- Geschreven door: Veltenaar-Huisman, Lineke
- Categorie: Verdriet
- Hits: 3536
Het lijkt soms
mistig verborgen
Mistig
soms drukkend
Uitzichtloos
dagen
van zorgen
Zonlicht
Het lijkt soms
mistig verborgen
Mistig
een doorbraak
Zonneschijn
misschien
wel morgen..
Lineke Huisman
- Details
- Geschreven door: Haar, Anton van der (overl. 24 jan. 2013)
- Categorie: Ziekte
- Hits: 8177
is niet langer meer te dragen.
Je schuifelt stilaan naar de dood,
heeft het nog zin om God te vragen.
Die zware last verteert je hoofd
je denkvermogen aangetast.
Je lichaam voelt aan als verdoofd,
O God ontneem mij deze last.
Kon ik maar in 't voorbij gaan,
Zijn kleed heel even nipt aanraken.
Ik zou ontlast zijn en voortaan,
voor Hem mijn leven zinvol maken.
Ik bidt tot Jezus om die kracht,
mij aan te raken als Hij wil.
Ik weet Hij heeft daarvoor de macht,
maar't wachten maakt angstig stil.
Ik schuil eerbiedig bij mijn Heer,
Alleen kan ik de pijn niet aan.
Voorbij komt Hij beslist een keer,
zijn kin'ren laat Hij nimmer staan.