- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1917
Liggend in de baarmoeder
hoorde ik iemand lieve
woorden zeggen tegen iemand.
Veilig geborgen lag ik
te luisteren naar de
woorden die ik hoorde.
Het was een gebed
bestemd voor mijn
Hemelse Vader.
Vanaf dat moment
was de baarmoeder
een veilige levensplek.
Nu ik geboren ben
en ook nog gedoopt
leeft God in mij voort.
Hij is een echte Vader
en ik ben blij dat Hij
mee gaat in mijn leven.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Algemeen Ziekte
- Hits: 2236
Het is zoals het is
ik kan er niet omheen
het heeft me ingehaald
er is geen andere weg
niet een, niet een
dan, die weg te gaan
van het monster
dat verslindt
het maakt me bang
zo vreselijk bang
Een zwerfpad, al zó lang
van lege, lege dagen
van lange, donkere nachten
het eindeloze wachten
van uren die verstrijken
de angst, de eenzaamheid
die niet wil wijken
en overgaat
in een dof berusten
-het is zoals het is-
Naar anleiding van het boek: ' Donkerbos' van Sielie Laubscher.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 2643
Heb jij dat ook, dat nu de Heer
is opgestaan, het licht is in je hart
omdat je weet dat Jezus leeft
zie je ‘t als een nieuwe start?
Heb jij dat ook, dat nu de Heer
naar Vader gaat, je hoopvol bent
omdat Hij ons echt niet vergeet
ligt daar voor jou ‘t accent?
Heb jij dat ook, dat nu de Heer
jou achterlaat, Hem terug verwacht
omdat in Hem, Gods zon doorbrak
geeft dat, dat je zingend wacht?
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 3554
Veertig eeuwen was de Messias reeds beloofd
wist God dat wij in zware nood
niet langer meer Zijn belofte hadden geloofd
door vele zonden veroordeeld waren tot de dood
Veertig, het getal van Gods volmaaktheid
de jaren dat Zijn volk trok door de woestijn
na het vertrek uit Egypte naar nieuwe vrijheid
ook als hun straf diende dat veertig zijn.
Veertig dagen trok ook Jezus na Zijn doop
door satan op de proef gesteld
gaf ook toen de duivel geen enkele hoop
ook al had die Hem tot uiterst toe gekweld.
Veertig dagen liep Jezus nog op aarde rond
voordat Hij ten hemel op zou varen
nadat Hij uit het graf opstond
om ons voor eeuwige dood te bewaren.
- Details
- Geschreven door: Vliet, Cor van
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1622
Als wij niet trouw blijven aan moeder aarde
ons vastklampen aan bovenaardse hoop
heeft het leven dan nog waarde
Gods schepping staat dan te koop
mogen wij Zijn werkelijkheid wel ontlopen
met een bovenwereld ver hier vandaan
zijn we hier dan alleen maar om te hopen
zwak ingezakt en collectief verzaken
omdat we niet verder willen of kunnen
door een tweede wereld er bij te maken
een plek waar we wel elkaar alles gunnen
is er niet één wereld met licht
schaduwnuances en eindigheid
het genesis hiernumaals deze tijd
dat scheppingsplan het blijft me raken
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 2671
toch is het anders
Van de opperzaal
lopen we met elkaar
de poort door
en de Kedron over.
We komen langs Gethsemane
beklimmen de olijfberg
tot net voorbij Bethanie.
Het lijkt als vroeger
maar het is niet zo.
In deze veertig dagen
hebben we geleerd
dat het nooit meer zo zal worden
als hiervoor.
Zijn lichaam is nog steeds
als een van ons
maar steeds meer met ontzag vervult
ontdekken wij
dat het ook een hemels lichaam is.
Hoe het verder moet
kunnen we nog niet vatten
maar we begrijpen wel,
dat Hij niet bij ons zal blijven
Pas als Hij ons zegent
en naar de hemel gaat
begint het langzaam te dagen
Hij gaat naar Zijn Vader
als eerste mens zonder zonde
het zondeprobleem is opgelost.
Heeft Hij niet gezegd, blijf in Mij,
dan blijf Ik in u?
Ik en de Vader zijn Eén?
Het wonder is te groot voor ons verstand;
Hij bereidt ons een plaats in het huis van de Vader
en wij zijn tot in eeuwigheid
in Hem geborgen.
Hij neemt ons mee
en blijft bij ons
Hij gaat ons voor
Hij laat ons niet alleen
Wij zien omhoog
en mogen gaan
de weg ten Leven.
- Details
- Geschreven door: Zondervan, Aster
- Categorie: Naastenliefde
- Hits: 2498
’k Beleefde laatst een aardigheid.
Daar ga ‘k u van vertellen:
Op een weitje stond een witte geit
de grassprieten te tellen.
Toen kwam het varken Knor er aan.
Die bleef verbaasd bij ’t geitje staan
en zei: Zeg geit, wat voer je uit?
Steek al dat gras toch in je snuit!
De geit snoof zeer minachtend: Nee..
Ik tel er nu al 202.
Het varken sprak: Ik vind dat gek.
Ik stop het liever in mijn bek.
Wat heb je nou aan dat getél.
Ga liever met mij spelen.
Het is niet goed voor je gestel
als je je gaat vervelen.
Daarom doe je natuurlijk raar.
Jij hebt geen kameraadje.
Zeg, schei nou uit met dat getel
en speel met mij op ’t paadje.
De geit sprak: Eigenwijs portret….
Ik zoek in ’t tellen geen verzet!
Bekijk mijn wei. Ze is haast kaal.
Ik tel die sprieten voor mijn maal.
Bij iedere maaltijd – Jij mag ’t weten,
mag ik 400 sprieten eten.
Zo ga ik heel mijn weitje rond,
totdat ik heb een kale grond.
Maar och, die grond wordt vast niet kaal.
De sprieten groeien allemaal.
Dus kom ik weer aan het begin
dan vind ik daar weer voedsel in.
Nou ja, zei Knor, dat moet jij weten.
Zo kun je nooit voldoende eten.
Ik eet mijn buik vol elke keer;
en morgen zie ik dan wel weer.
Deze geit was dus zeer wijs.
Ze ging niet over één nacht ijs.
Wanneer de mensen ook zo doen,
komen zij uit met hun rantsoen.
Wie oplet ziet in dit verhaal
al gauw de volgende moraal:
Heb op een ander niet te snel kritiek.
Mogelijk beschaamt hij je met zijn repliek.
Spreuken 13:20 (HSV)
Wie met de wijzen omgaat, zal wijs worden;
maar wie omgaat met dwazen, zal het slecht vergaan.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1506
Schaduwen glijden langs witte muren
naar hun bestemming van duister
volgend het verloop van licht in uren
en dagelijks rumoer verstomd in fluister
nauwelijks hoorbare tikken van tijd
gaan dagen voorbij met grote schreden
terwijl het zijn in eenzaamheid gedijt
lijkt dikwijls het leven gemeden
maar soms breekt licht schaduwen open
werpt zelfs het donker verheugende glans
mag tijd naar het verlangen hopen
krijgt in goede dagen weer volop kans
zal duur van lange eenzaamheid wijken
wit van het licht nachtelijk duister betreden
geluk van samenzijn ons hart verrijken
als gouden kroon op onze beden.
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1609
Woorden zijn geen dode dingen.
Weet, ze hebben geest en pit.
Ze kunnen lachen, huilen, zingen.
Woorden, ons eigenste bezit.
Woorden komen voort uit bronnen:
uit de diepten van het hart.
Waar die woorden zijn gewonnen?
Daaruit gaan ze ook van start.
Woorden zijn het sterkste wapen
voor de duivel, ook voor God.
‘t Liefste wil ze satan kapen..
Alles maakt hij dan kapot.
Woorden 'mogen' zijn tot zegen
voor een mens, die biddend wacht
op Gods milde zachte regen
voor een hart, dat dorstend smacht.
Woorden kunnen gif bevatten.
Vol van boosheid en venijn
rennen zij als snelle ratten,
die nooit meer te vangen zijn.
Woorden kunnen zijn als stralen
van Gods lieflijk aangezicht,
die 'De Eeuwige' vertalen
scheppend, reddend evenwicht.
Woorden kunnen zijn als messen
en ze treffen feilloos raak,
slaan de allerdiepste bressen
tot des duivels hoogst vermaak.
Woorden hebben snelle voeten.
Voordat ik ze overdenk,
moet ik lang, soms jaren boeten
als ik iemand dodelijk krenk.
Vader, wil mijn woorden laden
met ontferming troost en hoop.
Schenk ze kracht en Gods genade,
nooit als loon en nooit te koop.
Eenmaal uitgesproken woorden
vliegen als een luchtballon
ver, tot in de verste oorden
en ze keren nooit weerom.
Jezus wil mijn hart bewaren,
dat mijn woorden zuiver, rein
de echo van Uw woord verklaren.
Dat ze Uw getuigen zijn.
Ik moet stilstaan, ik moet kiezen,
God waar gaan mijn woorden heen?
Dat ze Uw liefde nooit verliezen
Christus, door Uw Geest alleen!
- Details
- Geschreven door: Dorlas, Lydia (overl.15-11-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2165
Tederheid, geborgenheid:
De plaats waar het kind van God zich verblijdt
is dicht dichtbij het hart van onze Vader.
O, tederheid, geborgenheid.
Dat plekje van rust.... niet voor eens, maar altijd!
Gods armen zijn altijd rondom jou heen.
Jij mag beleven Gods liefdemacht.
Hij kan niet falen, want
Hij is de God van wonderkracht.
Zijn liefde omringt je bij storm en wind.
Dus nooit vergeten:
Je bent God's eigen kind.
Tederheid is schaars
maar .... niet bij Jezus.
In Zijn armen vinden wij het leven.
Waar zou je beter kunnen zijn,
dan samen met Hem in Zijn zonneschijn?
Die Gods plaats is zuiver en rein.
Luister slechts naar Zijn stem.
Je evenwicht vind je slechts in Hem.
om je heen een stemmen-zee.
Wees niet bang, zegt rustig: ‘Nee’!
Weiger de druk van de dissonant.
Wandel in vrede: aan Zijn hand.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 6503
Hoe zou de verlatenheid
na Goede Vrijdag
voor wie het beleefden
hebben gevoeld,
wij kennen de afloop,
de vreugde van Pasen
maar denk je hun wanhoop
eens in na Zijn dood.
Ik zou er toch niet
aan moeten denken
te leven zonder
de levende Heer,
Hem in een graf
in de rotsen te weten
achter een steen,
onbereikbaar,
niet meer…
Zou ik zo’n leven
kunnen verdragen,
ik schrik van alleen
de gedachtegang al,
Heer, dank voor Uw Woord,
Uw beloften, de dagen
dat U met ons bent,
hier, nu en overal!
Bij Mattheus 28 : 20.
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 2561
Hij onderwees hen Zelf
Leerde hen nog veertig dagen
Opende hun hart en ogen
Beantwoordde hun vragen
Toen hebben ze begrepen
Wat nog onduidelijk was
Hebben ‘t opgeschreven
Voor ons, het nageslacht,
Al was ik er zelf niet bij
Toch zie ik door hun ogen
Hoor door hen Zijn woorden
weet mij geestelijk herboren
Eens zal ook ik Hem zien
Wellicht komt Hij al snel
Dan vloeit mijn beker over
Van honing en van melk
- Details
- Geschreven door: Balder-Glas, Rita
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 3412
Door de doodsmuur
heengebroken
Jezus
deelt Zijn vrede uit
Hij bezielt je om te leven
ademt Pasen door je huid.
Vrij vertaald naar Johannes 20 : 21
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 3168
vast geloofd
dat Hij het was,
maar langzaam
was het vuur
in hen gedoofd,
tot zelf Hij
bij hen kwam,
het Woord nam
en hun hart
in vlam zette,
Hij sprak
de zegen uit
en brak het brood,
toen joeg de
vuurgloed
door hen heen
en zij herkenden Hem,
zienderogen,
zijn woord, zijn stem........
Hij was niet dood
want
Hij was opgestaan!
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 1881
Hoe donker de nacht
de herinnering aan Hem
gestorven die dag aan het kruis
en wakend bij gesloten graf
weten wij nog steeds
niet wat wij doen
in droefheid keren wij ons af
en voelen ons schuldbewust
terug op weg naar huis
’s morgens klinkt verward gerucht
de steen is voor het graf vandaan
velen hebben toen versteld gestaan
maar op een stoffige weg
die leidde naar Kapernaum
is de opgestane met ons meegegaan.
- Details
- Geschreven door: Meij, Henk van ter
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 3253
gaat nu voor ons uit,
naar huis,
waar in onze stem
de zijne klinken zal,
in onze daad zijn handen.
Wij blijven lachen, huilen,
schelden en verzoenen,
liefde vinden.
Hier delen wij opnieuw
brood en vis,
zullen baren en begraven
met dezelfde tranen,
maar uit herboren ogen.
Wij raken hier dieper
nog geworteld.
(uit de bundel: Veertig dagen, veertig nachten, een nieuwe morgen, Boekscout, Soest 2010)
- Details
- Geschreven door: Cornelisse-Pietersma, Iekje
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 2751
Thomas, Thomas waarom geloof je het niet
niet eerder dan je de wonden ziet
Moet het eerst worden bewezen
dat Ik uit het graf ben herrezen
Jezus zegt: Kom maar bij Mij
en leg je hand maar in Mijn zij
Zie de littekens in Mijn handen en voeten
zo moest Ik voor de mensen boeten
Mijn God, Mijn Heer, U bent het echt
waarom waren mijn gedachten dan zo slecht
Nam ik het niet van mijn broeders aan
dat U werkelijk bent opgestaan
Thomas je ziet het nu en je gelooft
had Ik het jullie niet beloofd
Dat Ik na drie dagen weer op zou staan
om daarna naar Mijn Vader te gaan
Gelukkig zijn zij die niet zien en toch geloven
- Details
- Geschreven door: Westerhof, Jan
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 3523
maar Jezus doet dat al teniet.
Als Hij zich toont wie Hem bemint
Hij toespreekt als een ouder ’t kind.
Geenszins is er nu tijd voor rouw
want Ik ga spoedig tot Mijn Vader
nochtans Ik blijf u eeuwig trouw.
Ik heb gelegd
Mijn liefde in uw hart en wezen.
Wees dan gesterkt,
u hoeft echt geen moment te vrezen.
De Trooster wordt na Mij gezonden
Hij heelt geheel uw hartewonden.
Ik laat u niet als wezen staan
De Heilige Geest zal met u gaan.
U wijzen welke weg te treden
zo worden vast,
uw wankele schreden.
Nog korte tijd zal ik u verschijnen
en voor uw ogen dan verdwijnen
ten hemel,
naast mijns Vaders troon,
waar Ik behoor,
Ik ben Gods Zoon!
In grote glorie kom Ik weder
en daal Ik van de hemel neder.
Dan wordt de dood voorgoed verslagen
Geen ziekte en lijden in die dagen,
dan schijnt voor altijd hier Mijn licht
waarvoor het diepste duister zwicht.
- Details
- Geschreven door: Vliet, Cor van
- Categorie: Algemeen Liefde
- Hits: 2142
Als jij ontwaakt mijn lief
laat mij dan je spiegel zijn
stap gerust uit je dromen
ga dan voor me staan
in mijn ogen
laat ik je thuis komen
kus me ik zal altijd
met je meegaan
voortaan
- Details
- Geschreven door: Heuvel, Marij van den
- Categorie: Pasen tot Pinksteren
- Hits: 2176
U, Opgestane
hebt mij ontvangen
doorstromend
met leven
en licht.
Ik, opgestane
wil U ontvangen
ziende
met open armen
op Uw gezicht.
U, Gevende
komt mij naderen
voorzichtig
met ogen
op mij gericht.
Ik, behoeftige
blijf staan
wachtend
om U heen
mijn armen dicht.
Wij, geliefd
staan daar
wetend
om ons heen
Vaderarmen.
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2195
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2093
Twee kleine kaboutertjes
Zag ik zitten bij het vuur
Het waren een paar stouterdjes
Want het liep tegen twee uur
Allang moesten ze gaan slapen
In hun kleine warme bedjes
Ze zaten af en toe te gapen
Met open mondjes, niet zo netjes,
Maar ze konden nog niet pitten
Dat duurde zeker nog zes uur
Ze moesten blijven zitten
Bij dat slaap verwekkend vuur
Ze wilden het “langst wakker” record
Overnemen van die rare grote trollen
Opeens klonk er een hevig luid gesnor
De kaboutertjes en ik waren in slaap gevallen
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Overlijden
- Hits: 2516
hemels aan
het zweven
ben
kijk mij
op aarde
zeer gelukkig
na wetend
dat ik
Jezus nu
echt ken
voel intens
dat ik
omringd ben
met Zijn
schitterend licht
het zieke
lichaam kwijt
ben een
paradijslijk lichtgewicht
verder wetend
dat ik
de hand
vasthou van
mijn meest
geliefde heilige
vriend
ik ga
Jezus nu
vertellen dat
jij dit
onbeschrijflijk geluk
ook verdient
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2224
en overdenkt de tijd
die in de toren oprijst
als een oud verhaal,
de haan
blikt wijd en zijd
over de ommelanden
en pikt van
elke tijd en taal
terloops een graantje mee,
stil ligt mijn dorp
en overdenkt de tijd,
gevangen in
een late zonnestraal
blikt trots de haan
op ons bestaan
van komen en van gaan,
eens overdenkt mijn dorp
de tijd van nu
die in de toren oprijst
als een oud verhaal.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Algemeen Gevoel
- Hits: 2289
de straten zoals ik ze had gekend,
ik was het beeld van 't oude dorp ontwend
en bleek een vreemdeling na al die jaren,
ik stond verbaasd wat voor me uit te staren,
herinneringen in een kort moment,
gevangen in verwonderd sentiment
om wat geweest was in voorbije jaren,
toen zag ik scherp de waarheid voor me staan,
het diep gevoel van overbodigheid;
mijn leven in het dorp hier ver vandaan,
en zonder heimwee ben ik weggegaan
uit de omspanning van verleden tijd,
met open zicht op eigentijds bestaan.