- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Vakantie
- Hits: 7942
Door de regen en de blubber
door een diepe regenplas
samen met geloofsgenoten
ben ik heerlijk in mijn sas.
Samen zingen, Hem aanbidden
samenkomen in een tent
zelfs als hoosbuien bedreigen
een beleving ongekend.
Samen zwemmen in het zwembad
ook al is het veel te klein
de verkoeling even zoeken
op de camping samenzijn.
Weg van alle aardse dingen
even in een andere sfeer
allemaal een eigen richting
maar dat telt beslist niet meer.
In de blubber en de regen
in de gloeiend hete zon
loven wij de Heer der Heren
die verschillen overwon.
Die ervaring ben ik rijker
opgepept keer ik terug
ik begin weer aan mijn taken
en de tijd gaat vliegensvlug.
Ik blijf uitzien naar mijn vrienden
broeders, zusters in de Heer
allemaal een andere richting
maar dat telt voor mij niet meer.
- Details
- Geschreven door: Klapwijk-van der Wal, Rita
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2254
Nog voor jij was geboren
Nog voor iemand wist van jouw bestaan
Wist Ik reeds dat jij zou komen
En hoe jouw weg zou gaan.
Ik heb jou gewild
IK zag jouw vormeloos begin
Ik liet jou in de moederschoot groeien
en gaf jouw leven zin.
Ik was erbij
Toen je werd geboren
Je diep ademhaalde
En je eerste kreet liet horen.
Ik zag hoe je groeide
Van klein kind tot volwassen vrouw
En Mijn hart loopt over
Van liefde voor jou.
O hoe mooi ben jij
Mijn dochter, Mijn geliefd kind
Als een glanzende, zoete parel
Zo intens door Mij bemind.
Je bent voor Mij zo kostbaar
Zo waardevol en hooggeschat
Dat Ik je bij de hand neem
Met je meega op je levenspad
Voel dat kleine, zuchtje wind
Dat is de streling van Mijn hand
Een teken van Mijn liefde
De onzichtbare band.
Zie de regen stromen
Voel de druppels op je gezicht
Ervaar het als Mijn zegen
Speciaal op jou gericht.
Als dan de zon daarna schijnt
Haar stralen jou omarmen
Dan ben Ik het
Die jouw hart wil verwarmen.
En, zoals de sneeuw de aarde bedekt
Bedekt het bloed van Mijn Zoon jouw zonden
Ik gaf Zijn leven prijs voor jou
Door Hem zijn wij met elkaar verbonden.
Zo groot is Mijn liefde voor jou
Zo waardevol en kostbaar ben jij
Dit alles had Ik voor jou over
Hierdoor is de weg vrij
En zo, Mijn geliefde dochter, Mijn geliefd kind
Strek Ik Mijn hand dagelijks uit naar jou
Er is niets meer dat Ik kan doen of zeggen
Om je te laten zien hoeveel Ik van je hou.
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Vakantie
- Hits: 4871
zeilen doorklieven water en lucht
strakblauw siddert de einder loom
alles deint, twinkelt en zucht
de verre kust is werkelijk, wordt droom
en sluimert zachtzwoel in goudgeel zand
schelpen tokkelen als bellen
zorgen, ze verlichten, lijf en verstand
zeewind komt blozend Gods naam vertellen
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Vakantie
- Hits: 4175
Als mijlen ver van huis
portieren vergrendeld
sleutel in contact
we buiten staan,
in kille schemering
gehuld in zonnejurk
ik rillend bid om hulp
verschijnt de vreemdeling
met klein gereedschap
en een zachte zwachtel.
Zijn lichaamstaal
spreekt engelengeduld.
Bij ’t lichten van de maan
klinkt het bevrijdend
klikgeluid.
Met overlopend hart
zien we hem gaan.
- Details
- Geschreven door: Siebel, Nico
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 1690
op ranke benen
met blaadjes
fijn als vlindervleugels
zwieren lichtvoetig
op de maat van de wind
fluisteren zacht
de naam van de Schepper
- Details
- Geschreven door: Klapwijk-van der Wal, Rita
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 4165
Mijn schouders hangen af,
gebogen zijn ze,
onder een zware last.
Spieren verstijven,
verkrampen,
alles zit vast.
Mijn ogen zijn dof,
door alle zorgen,
van alle smart.
Ze weerspiegelen
de droefheid
van mijn geplaagde hart.
Mijn gezicht is getekend
door sporen van
vergoten tranen,
die steeds opnieuw
hun weg
naar beneden banen.
Ik ben vermoeid,
de last
wordt me te zwaar.
Eindelijk kijk ik omhoog
en roep het uit:
Heer, mijn God, bent U daar?
Ik heb zelf
al zolang
geprobeerd,
en me alleen maar
meer en meer
dieper bezeerd.
Ik kan niet meer,
neemt U toch
mijn last.
Ik weet het, Heer,
te lang hield ik zelf
mijn zorgen vast.
Ik pleit op Uw woord
dat zegt dat U
voor mij zult zorgen;
dat ik door Uw trouw
veilig ben
en geborgen.
Dat U mij nooit
zal laten
bezwijken
en dat Uw hand
nooit te kort is
om naar mij te reiken.
Ik reik naar Uw
uitgestoken hand
en neem hem vast
en leg daarin,
met een
verootmoedigend hart,
mijn te zwaar geworden last.
De last op je schouders,
draag hem over aan de Heer,
Hij zal voor je zorgen;
wie Hem trouw is,
laat Hij niet bezwijken,
nooit.
Psalm 55:23
- Details
- Geschreven door: Meij, Henk van ter
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2508
Heer, mijn Heer,
mijn woorden
strekken zich
naar u uit.
Heer, mijn God,
ik laat mij vallen
in uw armen.
Mijn roepen
verslaat
zwaartekracht,
draait
natuurwetten
om
Ik bid en
val omhoog.
II.
Heer, mijn God,
ik graaf met
woorden naar
levend water;
ploeter naar
de bron.
Heer, mijn Heer,
wanneer mijn woorden
moe worden
en verslappen,
ik diep in mijn
zelfgegraven kuil ben,
stort dan
uw hemelregen
op mij neer.
(bij Handelingen 16: 25a/Tegen middernacht hebben Paulus en Silas in hun gebed Gods lof gezongen...)
- Details
- Geschreven door: Kortekaas, Adri
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2000
verloren mijn stem.
Kilte en kou
zetten ijzig bevroren
mijn binnenraam klem.
Als Gij daarbuiten
uw adem zendt, zou
Gij op sneeuwwitte ruiten
kristalwoorden uiten
van waarheid en leven
van liefde en trouw.
Dauw die ontdooit
en verzacht alle dingen.
Zult Gij nog ooit
met uw kracht mij omringen
prikkelt uw tinteling
heden en hier?
Schuift door uw vrede
mijn raam op een kier?
Zwichten zal winter
en lente vangt aan:
weer schrijft uw vinger
in witlichte tint een
fragment van mijn naam.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3352
tot mijn God, waar bent U nu,
hoort u dan niet, dat ik U roep?
U weet, ik kan niet zonder U.
Mijn leven is één groot waarom.
De tegenslagen breken mij.
Zo kan het toch niet blijven Heer?
Red me en maak me toch weer vrij.
Wees stil, mijn kind, sprak Hij.
Ik ben er wel en hoor beslist
je angstgeschrei tot mij.
Ik ben je Vader, die er altijd is.
En daar stond toen de Regenboog.
als teken van Zijn Trouw.
Hij gaf... zodat ik zou geloven,
dat Hij mij nooit verlaten zou!
Beschaamd zag ik dit wonder staan
en fluisterde gebroken, Heer,
vergeef me dat ik niet vertrouw.
Ik leg me bij Uw leiding neer
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3506
Teer is de druiventak
ze heeft houvast van node
Leidt ons vanaf de zode
in 't Zonlicht naar omhoog
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2290
een rozenstruik
die bleef maar
heel klein
hoe ik hem
ook bezag
tevreden kon
ik niet zijn
tot ik hem
steun gaf
hij floreerde
tot zuil
met knopjes
en bloemen
het werd
één roze tuil
eens was ik
op zoek
maar wist niet
naar wat
tot ik in
Het Boek las
ik wist
het was DAT
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Vrede
- Hits: 4388
In stilte kleur je de horizon
van einder tot einder
in zachte stralende gloed
en kom over velden als wade
brekend duister van de nacht
voor vredige dag.
En boven de kim
stijgt majestueus de zon
begroet door vogelzang
met verwarmende gloed
op kleurende bloemen
als stempel en schrift
van hoogste gebeuren.
Leid dan mijn paden
door dat licht naar het doel
waar ik de rust vind
de diepste vrede voel.
- Details
- Geschreven door: Wesselius, Hans
- Categorie: Vakantie
- Hits: 5261
zaten met ons tweeën in de trein,
zagen onderweg veel kerktorens,
dachten... wat voor kleur zou dat zijn...?
We konden het niet gauw bedenken,
maar God liet Zijn eigen plan zien.
Mijn vrouw - die nog weinig las in de Bijbel -
zei spontaan "Ezechiël vers 16".
Ik dacht toen: "wat moeten we daarmee?"
en opende toch maar Gods Woord.
Simpel beginnend bij hoofdstuk één,
maar dit was toch haast ongehoord!
God wees ons gewoon op het antwoord,
zelfs dat gaf Hij in Zijn Woord aan.
Daarom kunnen wij vanaf toen zeggen:
God bekommert Zich om ons bestaan.
Als God zo dichtbij ons wil wezen,
mèt ons op vakantie wil gaan,
hoe zouden wij dan anders willen?
Vraag Hem dus voor jou in te staan!
(Ez. 1: 16 ; De gedaante der raderen en derzelver maaksel was als de verf van een turkoois; en die vier hadden enerlei gelijkenis; daartoe was hun gedaante, en hun maaksel, alsof het ware een rad in het midden van een rad.)
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Vrede
- Hits: 3103
Als ik mijn mond in V-vorm trek
onder de rood met wit geblokte pet
bebloemd met een margriet
lijk ik toch aardig vredig,
is het niet?
De kunstenaar bestrijkt in het decor
een vleugje wereldvrede
waarin mijn duifmuziek zal spelen
zoekend snaren die geen
strijkstok raken kan
o, dat ooit vredestichters
echte Vrede winnen,
dan speel ik sterren van de hemeljas
die koningsblauw geschilderd mij omarmt,
u, zeer geliefd publiek verwarmt.
Geschreven bij een schilderij van Torcque, een Litouwse kunstenaar.
Duifmuziek is muziek, gecomponeerd door de Groningse componist Renilde Duif.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2027
Mijn woorden
geschreven
in mijn hart
vliegen door de lucht
gaan met de wind
van mij vandaan.
Soms denk ik
een woord
te herkennen
in een wolk
die voorbij drijft
aan de horizon.
Samen met
mijn dierbaren
lees ik elke dag
opnieuw de wolken
en voel mijn hart
opeens sneller gaan.
God heeft ze gelezen
ja, ik weet het zeker
Hij heeft er een
gouden rand om gedaan.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Huwelijk
- Hits: 9573
en
ik ben jij.
Zo samen
gaan we
door het leven.
Als ik niet kan,
dan steun jij mij
en ik voel me
dan sterk in jou.
Je geeft me
liefde en geluk.
bij jou voel ik me
dicht bij God
En God heel
dicht bij mij.
Wat goed is het
dit samen zijn.
Dit wil ik
nog wel
honderd jaar.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1791
Waarom? Is onze vraag
en is dat dan zo vreemd?
Wie begrijpt er nu o God
dat U niet ingrijpt in ons leed?
U laat de oorlog woeden
vernietigt de natuur.
De wereld gaat
ten onder aan haat
en van Uw liefde
blijven wij verstoken.
Hebt u de band met ons
voor eeuwig verbroken?
Waarom? Luid steeds onze vraag
en geen antwoord
dat wij ontvangen
alsof U onze klacht niet hoort.
Waarom vragen wij waarom,
is onze vraag misschien dom?
Nee wij mogen vragen
wie weet zien wij de rede dan
als wij onze ogen openen
en begrijpen Gods plan.
Zouden wij dan onze
eigen verantwoording zien
niet God, maar wij
hebben verkeerd gehandeld.
- Details
- Geschreven door: Bijzet-Pullen, Truus
- Categorie: Vrede
- Hits: 3176
over morgen,
in mijn verdriet
en in mijn pijn.
Voel ik me steeds
bij God geborgen.
Weet ik dat Hij
ook dan, er weer
voor mij zal zijn.
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Bijbeltekstgedichten
- Hits: 3033
van Christus is de kandelaar
wij zijn slechts de lampen
trots dooft het licht
verplicht
Het Licht
de standaard niet te verstoppen
maar op tafel droppen
lichtend juweel
met veel
Naar Matth.5,14-16
- Details
- Geschreven door: Lubbers, Wim
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3434
Het menselijk verlangen,
naar warmte en geluk,
een onverzadigbaar verlangen,
dat brengt mij van mijn stuk.
En om mijn dorst te laven,
in de schreeuw van eenzaamheid,
vervul mij met Uw gaven,
en Uw nodige aanwezigheid.
Laat mij kracht en sterkte putten,
en uitzien naar de nieuwe morgen,
mijn tijd ten volste gaan benutten,
naar de weg nu nog verborgen.
Wil mij in Uw handen dragen,
U bent de ware levensbron,
waar gebeden niet vervagen,
maar enkel vrede en geluk rondom.
- Details
- Geschreven door: Kimpe, Marleen de
- Categorie: Vakantie
- Hits: 5395
ik U aanraak
spoelt een golf
aan
Die weer
komt
en gaat
bij U vandaan
Een baken
zó gastvrij
dat vertelt
aan mij
Dat U
altijd thuis bent
en als
Schipper naast God
U Zich bekommert
om ons lot
- Details
- Geschreven door: Meij, Henk van ter
- Categorie: Vakantie
- Hits: 4712
I.
Schrijvend verlaat ik Hoofdweg,
neem afslag Binnenwegen;
losgemaakt uit de stroom richting
Snelste Eindbestemming.
Terwijl mijn pen reist en schrijft en schrapt
en ik van Binnenwegen opstijg,
zie ik leven in vogelvlucht;
landschappen passen precies,
palet van kameraadschappelijke kleuren,
nooit anders geweest, altijd zo bedoeld.
II.
Ik houd halt, zie achterom naar landschap
dat al reizend is ontstaan,
loop de weg terug,
bezie de bijeengeroepen woorden;
alleen slechts letters in wankel gelid,
maar samen huizen,
onderdak voor gedachten,
schuilplaats tegen verwaaien en vergeten.
(dichten over dichten)
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2317
Onze zwarte asfalta'dren
slibben dicht in 't groene hart.
En we zien het onheil nad'ren
van een naderend infarct.
Met een omleiding of bypass
wordt het tij wellicht gekeerd.
Want dan kunnen we weer vol gas
waar nieuw is geasfalteerd.
En zo lopen steeds meer wegen
door het mooie groene hart.
En het groen is lang niet groen meer.
Nee, het groene hart kleurt zwart.
Zonder vogels, zonder bomen,
hier en daar nog een fabriek
waaruit vieze gassen komen.
Ja, het groene hart is ziek.
't Groene hart lijkt weg te teren
maar we rijden rustig door
d' Economie mag niet stagneren
'Redt de welvaart, ga er voor.'
En Gods schepping wordt zo langzaam
onder d' asfaltlaag verstopt
Maar we trekken ons het niet aan:
Niemand die er over tobt.
Moeten wij ons niet bezinnen
wat in 't groene hart gebeurt?
Laten wij opnieuw beginnen
zodat 't hart weer groener kleurt.
Laten wij Gods schepping eren,
dan gaat 't groene hart niet mis
Dan durf ik ook te beweren
dat geen bypass nodig is.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2427
Je zorgen verborgen
- zo denk je - maar de Heer
ziet zoveel meer dan mensen,
dus leg ze maar stil neer
voor Hem, die alle macht heeft,
- Hij stuurt de wind, de zee -
Niets blijft voor Hem verborgen
laat los! Dan draagt Hij mee
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Vakantie
- Hits: 5449
en de ondergaande zon
de laatste zonnestralen
die schenen op ' t balkon.
De eeuwig witte bergen
geven een zee van rust
het geruis van watervallen
als golven op de kust.
Slingerend als een slang
gaat de weg naar boven
langs steile rotsen
en langs diepe kloven.
Hoe lieflijk zijn de dalen
waar duizend bloemen in de zon
vriendelijk naar de hemel wuiven
alsof de aarde hier opnieuw begon.
Op de hoge almen
waar de grassen en de bloemen bloeien
de koeien vredig grazen
waar edelweiss en alpenrozen bloeien.
Waar de bloemen fluisteren
en de gemzen leven
daar heerst vrede en stilte
daar is de natuur met rust omgeven.