- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3396
als ik tot U bid,
nee lig ik niet geknield,
maar zit opgevouwen
op de grond,
het hoofd gebogen, leunend op
mijn gevouwen handen
die op mij knieën liggen.
Heer,
zo wacht ik een poosje tot het
stil wordt in mij.
Zachtjes vertel ik U waar ik
blij mee ben en
wat mij verdrietig maakt,
het is vertrouwd en veilig
zo met U te praten omdat
mijn leven
U interesseert
U luistert altijd.
Heer,
vragen om allerlei aardse dingen
wordt steeds minder,
U leert mij
zoek eerst Gods koninkrijk
daarom vraag ik U
steeds opnieuw
mijn hart rein te maken en
in mijn binnenste een
vaste geest te schenken.
Heer,
ik noem U de namen van
mijn zeer dierbaren,
van mensen die worstelen met U
of juist niet meer
omdat ze te moe zijn.
Namen van mensen die ziek zijn en
die niet meer genezen zullen,
van diegenen die eenzaam zijn
en teleurgesteld.
Heer,
waarom noem ik U de namen?
Nee, niet elke dag
vaak vergeet ik er menigeen.
U vraagt dit van mij
doe het elke dag weer
doe het tot
Mijn dag aanbreekt.
Heer,
zo zittend op de grond
eerbiedig en
klein opgevouwen
wacht ik tot het helemaal
stil in mij wordt
en rustig
zodat ik Uw stem kan horen.
Heer,
dank U wel
dat U er altijd bent.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3191
Drieluik - Deel 3
De verloren zoon - Deel 1De oudste zoon - Deel 2
De vader - Deel 3
DE VADER
"Vader luister, moet je horen
ben ik hiervoor soms geboren?
Elke dag is weer gelijk
Geef mij geld, u bent toch rijk?"
Mijn zoon kon niet wachten op mijn dood,
de verleiding was voor hem te groot.
Zijn hart was al bij mij vandaan
uit liefde moest 'k hem laten gaan.
Mijn oudste zoon draagt plichtsgetrouw,
zorg over wat 'k hem toevertrouw.
'k Schep vreugd' in wat hij voor mij doet
samen delend hebben wij het goed.
Toch is mijn vreugde niet compleet
zolang 'k niets van mijn jongste weet.
Iedere dag blijf ik stil hopen
dat 'k hem aan zie komen lopen.
Eind'lijk breekt die dag toch aan
dat 'k hem tegemoet kan gaan.
De tranen laat ik vrijelijk stromen,
mijn jongste zoon is thuis gekomen!
Mijn oudste zoon voelt zich gegriefd,
denkt dat hij minder is geliefd.
Van beiden houd ik evenveel
maar toon dat individueel.
Ik geef je deze zekerheid:
mijn liefde raak je nooit meer kwijt!
Het zoonschap is om door te geven,
ook hij moet eens als vader leven.
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3060
Drieluik - Deel 2
De verloren zoon - Deel 1De oudste zoon - Deel 2
De vader - Deel 3
DE OUDSTE ZOON
Mijn broer, de verpatser is weer thuis.
Met zijn erfenis verliet hij het huis,
verspilde 't geld met vrienden en vrouwen.
Zo iemand is toch niet te vertrouwen?
Hij is weer terug, de lapzwans.
Buiten hoor ik al muziek en dans.
't Gemeste kalf is zelfs voor hem geslacht
heeft mijn vader ooit aan mij gedacht?
Ik kan dit niet verkroppen, ben heel boos.
Mijn goede werken waren dus zinloos?
Kijk, daar komt mijn vader aangelopen,
wil graag dat ik kom, dat mocht hij hopen!
"Kind, jij bent steeds bij mij geweest,
kom binnen nu, wij vieren feest.
Je broer heeft zijn plaats hervonden,
zich bekeerd van al zijn zonden."
"Alles wat Ik heb, is toch van jou?
Daaraan zie je toch mijn grote trouw?"
Maar al te vaak, 'k zeg het gewoon,
voel ik mij als de oudste zoon.
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Hoekzema-Wiertsema, Karina
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3372
Drieluik - Deel 1
De verloren zoon - Deel 1De oudste zoon - Deel 2
De vader - Deel 3
DE VERLOREN ZOON
Ik blijf niet hier, ik ben het zat!
Met mijn erfenis ga ik op pad.
Vertier is overal te vinden:
Feest met vrouwen, drank met vrinden.
Het leven zo bevalt mij wel,
't geld slinkt echter wel heel snel.
Mijn vrienden zijn opeens verdwenen,
ik kan ook geen geld meer lenen.
Dit zou je toch nooit vermoeden:
'k moet nu zelfs de varkens hoeden.
Mijn honger zou ik willen stillen,
door het eten van hun schillen.
Bij vader was 't nog niet zo slecht
kijk naar 't leven van zijn knecht.
Wat doe ik hier nog? 'k Wil naar huis,
bij vader, daar was ik pas thuis!
Dit is wat ik zal gaan zeggen:
"Mijn zonde is niet te weerleggen.
Het spijt mij wat ik heb gedaan,
Neem mij toch als dienstknecht aan".
Gehavend ga ik en zo vuil.
In de verte hoor ik al gehuil:
vader rent met uitgestoken armen
om mij vol liefde te omarmen.
" 'k Ben niet waard uw zoon te heten".
Vader wil hier niets van weten!
Zijn liefde is oneindig groot,
hij redde mij zelfs van de dood.
Ik word opnieuw in eer hersteld
en als zijn zoon weer aangesteld.
Het is niet te geloven,
't gaat mijn verstand te boven.
Karina Wiertsema
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 2856
Het is mijn lieve man, die er niet meer is
En die ik nu al die jaren nog altijd zo mis
Maar ik weet, hij is veilig bij Vader thuis.
Toch kan ik hem nog steeds niet vergeten
We waren zo lang gelukkig met elkaar
Het alleen-zijn valt mij bijzonder zwaar
Men begrijpt dit niet, kunnen het niet weten.
"De tijd heelt alle wonden" wordt gezegd
Maar toch, voor mij, blijft het gemis
Ik zie dan naar de foto, zijn beeltenis
Wij waren zo enorm aan elkaar gehecht.
God, wil mij weer lust en kracht geven
Om toch maar verder te kunnen gaan
Zodat ik mijn verdriet kan doorstaan
En ook nog wat vreugde mag beleven.
Dank U Heer, dat U alle dingen weet
U kent mijn eenzaamheid en stille pijn
O, God, wil voor mij een trooster zijn
En het geloof, dat U mij nooit vergeet.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Tijd
- Hits: 4665
Het lukt haast niet het dicht te slaan.
Er zijn als ik bewogen rondkijk
veel beelden om bij stil te staan.
Zowel de zorgen als de vreugden
gaan als een filmband langs mijn oog.
'k Zie naast voorbije wolkenvelden
een lichtstraal aan de hemelboog.
Kijk, op een maanden oude foto
lacht een beminde mij nog toe.
't Is een herinnering aan vreugde
en toch maakt het mij droef en moe.
Hier staat een groet van alle kind'ren
met een vakantiekiek erbij
en verderop zie ik een versje.
Als ik het zing dan troost het mij.
Ik lees een kaart met enk'le regels,
een kostbare verjaardagswens
en op de pagina erachter
groet mij een lief en dierbaar mens.
Een foto laat mij weer genieten
van dagen lang voorbij gegaan.
Wat kunnen mensen je verwarmen
wanneer ze heel dicht naast je staan.
'k Verdeel de pagina's nog eenmaal
in wat ik kreeg en wat ik mis,
mijn winsten links, rechts mijn verliezen,
alsof dit ook mijn kasboek is.
Dan breng ik al die tere beelden
naar binnen of iets meer omhoog.
Misschien dat soms verdriet zal blijken
een lichtstraal aan de hemelboog.
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 5312
in zilv'ren sterrennachten,
bij Jezus staan, waar wij reeds vaak
Hem onze lofzang brachten.
De wijzen, ons vooruitgegaan,
zien wij rondom de kribbe
en samen met het eng'lenkoor
wij 't Kindeke aanbidden.
Het duurt misschien een enk'le maand.
dan komen and're dagen
die, druk en haastig als we zijn,
weer onze aandacht vragen.
De ster, de herders en het Kind,
ze worden weggeschoven.
We kijken links, we kijken rechts,
maar nauw'lijks nog naar boven!
Toch komt de Heiland daar vandaan,
om velen te ontmoeten.
Aan ons de vraag: staan wij gereed
Hem hart'lijk te begroeten?
Laat ons verwachtend en bereid
doen zoals eens de wijzen
en met geschenken in ons hart
reeds nu naar boven reizen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3361
wat al vergeten was
loopt het kleine kind.
Haar hand stevig
in de grote.
Haar ogen naar
de hemel gericht,
ziet ze een pracht
aan sterrenlicht.
In onvoorwaardelijk
kinderlijk vertrouwen,
weet ze daarboven
woont de hemelse Vader
daar is God.
Kijk naar de sterren.
In een ver verleden
wat al vergeten was,
een kinderlijk verlangen,
zo vers nu als
dauwdruppels in de ochtend.
In een ver verleden
wat al vergeten was
staat de deur open
naar een nieuwe
toekomst.
Kijk naar de sterren.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 2982
wees welkom in het
huis van mijn gedachten
Er zijn vele kamers
sommigen hebben een
naambordje, anderen niet.
Heer,
U wandelt rustig door
mijn gedachten huis en
opent alle deuren,
elke ruimte en elk hoekje
is U bekend.
Heer,
wat voor de ander verborgen is
en blijft
weet U van.
Het is vertrouwd en goed
te weten dat U
in mijn gedachtenhuis aanwezig bent.
Heer
het geeft me een
stille rust
als ik de onrust voel komen,
met U in mijn gedachtenhuis weet
ik mij veilig en geborgen
ook al duurt het soms even
voordat ik U toesta
alle deuren weer te openen.
Heer,
dank U wel dat
U altijd maar weer opnieuw
wilt wonen en wandelen
in mijn
gedachtenhuis
met zijn vele kamers.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Allersma-Davids, Gerda
- Categorie: Kerst
- Hits: 4685
Gebalde vuisten timmeren
op Vaders hart.
Boosheid, angst moet worden gezien,
verlangen en liefde
moet worden gevoeld
in een ongekende dorst
naar geborgenheid.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
De tomeloze smeekbede
vermengd met wierook,
gezuiverd tot een
aangenaam reukwerk,
gezonden tot de Vader.
Het stille schreeuwen wordt
in de hemel gehoord.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
Antwoord door
Vader zelf gegeven.
Een lied, een droom,
een sprekend, speciaal bijbelwoord,
doen de luidruchtige vuisten
verstommen, smelten
langzaam laagjes angst.
Strijd om in te gaan door de enge poort.
Gebalde vuisten worden
lege, open handen,
rustend, slapend
aan Vaders hart,
gebrogen in Zijn armen.
Strijd is gestreden
op Golgotha
en
overwonnen.
Gerda Allersma
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2877
toch zijn ze er altijd,
de eng'len van hierboven,
tot heil'ge dienst bereid.
Je moet alleen goed kijken,
in 't donker kunnen zien,
je ogen wijd geopend.
Dan zie je ze misschien.
Of als het stil is luist'ren,
bedacht op elk geluid.
Misschien dat er één engel
ineens een deur ontsluit
en zachtjes naast je neerknielt,
zijn vleug'len wijd gespreid.
Een bron van troost alleen al
door zijn aanwezendheid.
Ik zou je willen vragen,
kijk maar eens om je heen,
als 't licht niet meer wil schijnen
zoals het gist'ren scheen.
Al zie je dan geen engel,
die weer zijn vleug'len spreidt,
God zal het wonder geven
dat iemand je verblijdt!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3355
wil ik langs de stranden gaan,
waar de palmen zachtjes wuiven,
als verstilde wachters staan.
Ik wil dromen van de verten,
uitzien naar wat ik verwacht,
om het wonder aan te raken
van een morgen zonder nacht.
Samen met U, lieve Vader,
hand in hand naar Uw paleis,
de vervulling van mijn heimwee
en het einddoel van de reis.
Reeds hoor ik de eng'lenkoren
in de golfslag van de zee
en ze nemen, als op vleug'len,
mij naar 't rijk der liefde mee.
Samen met U, lieve Vader,
tot het gouden zonlicht wenkt
en U met bewogen handen
mij de kroon des levens schenkt.
Met U vrees ik zelfs geen branding,
noch het woeste stormgedruis.
Aan de and're kant gekomen
wacht mij het beloofde thuis!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Verheij, de Peuter
- Categorie: Kerst
- Hits: 1440
Maria, vrouw in de knop
bloeiend als een roos
mocht zij het mooiste geven:
Zijn Kind,
leven van ons leven.
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3244
tegen stormen in te roeien.
't Zijn de dingen die rond mij
als de sterkste winden loeien.
Als ik denk links af te slaan,
wil mijn boot naar rechts afdrijven
en het kost mij dikwijls kracht
om nog overeind te blijven.
Pessimisme om me heen,
't negatieve, de miskenning
wordt, als ik niet waakzaam blijf,
eigenlijk een soort gewenning.
Maar die woeste golfslag laat
mij niet van mijn koers afwijken.
Ik wil met mijn levensschip
slechts de overkant bereiken!
God, vaart U maar met me mee
en als waat’ren ziedend woeden,
wil mij dan voor schipbreuk en
'n trieste ondergang behoeden.
Zo ga ik gerust mijn tocht,
"Thuisvaart" op de boeg geschreven
en hoog in mijn vaandel staat:
"Ik wil leven, eeuwig leven!"
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 5772
Een os, een ezel, een stal
en in doeken gewonden
de Koning van het heelal.
Je verwacht paleizen
en bedienden bij de vleet,
maar onze God werkt anders,
opdat je nimmer vergeet:
't Zijn de eenvoudigen,
zij, die Zijn wond'ren verstaan,
die met godd'lijke rijkdom
Zijn Koninkrijk binnengaan!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 4443
hoor ik een macht'loze kreet.
Waar ik mijn blik ook heen wend,
ik zie slechts angsten en leed.
Ouders missen hun kind'ren,
kinderen lopen verdwaald.
Elke poging tot vrede
triest en erbarmelijk faalt.
'Vrede op aarde' klinkt straks
over de slagvelden heen,
maar in bange vertwijf'ling
huilen gewonden alleen.
Kan er dan niemand schreeuwen,
zodat een ieder het hoort:
"God, ziet U niet hoeveel er
vandaag weer worden vermoord!"
Als ik vermoeid in slaap val,
komt er een hemels gezicht
en ik word in mijn dromen
boven het aardse gelicht.
Ik roep luid:"Lieve Vader,
laat toch dat Kindeke klein,
als Verlosser van velen
zelf deze kerstnacht er zijn!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Kerst
- Hits: 4222
waar is uw vrede gebleven,
in Bethlehem ons gebracht,
om weer eendrachtig te leven?
Gaat niet door zoveel geweld
't erfgoed van Jezus verloren
op plaatsen vol van lawaai,
waar men Zijn stem niet wil horen?
Hulpeloos Kind, heilig Kind,
was niet Uw zending doordrongen
van ware vrede op aard
zoals de engelen zongen?
Moest U voor niets slechts voor ons
Uw aardse rijkdom ontzeggen?
Was het vergeefs dat God U
in stro en in doeken liet leggen?
Stille nacht, heil'ge nacht!
God Zijn belofte ververvulde
hier, aan een mensdom vol nood
en diep verloren in schulden.
Laat ons toch gaan naar de stal
en zoals eenmaal de wijzen
met sieraden uit ons hart
het Koningskind eer bewijzen!
Zingend bij Hem, onze Heer:
"Amen, amen, Gode zij d'eer"
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 3862
reeds in de kiem gesmoord.
Het lijkt wel of je daag'lijks
die trieste dingen hoort.
Een kind dat ongewenst is
ziet zelfs geen levensdag,
waarin het moederhanden
beschermd ervaren mag.
Soms wordt het jonge leven
met bruut geweld vernield.
Mijn lieve God, was is het
waardoor men wordt bezield?
Er sterven daag'lijks schatten
aan oorlog, hongersnood.
Wat gruw'lijk dat de wereld
hun nergens kansen bood!
En boven komen zij dan,
soms onvolgroeid zelfs, aan.
God, laat ze toch geborgen
Uw woning binnengaan.
Wij dragen ze vol liefde
tot voor Uw hemeltroon.
Ook voor die lieve kleinen
kwam eenmaal toch Uw Zoon!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Boers, Henda
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2766
Door te minderen, word je meer
Door los te laten, komt bevrijding
Door het is genoeg, geniet je weer.
Door klein te zijn, toon jij je grootheid
Door kwetsbaar te zijn, word je sterk
Door de minste te zijn, ben je de meeste
Door minder ik, word je veel meer wij.
Door de zwakte, ervaar je weer de kracht
Door gebrokenheid, ontstaat er heelheid
Door de duisternis, straalt juist het licht
Door de eenvoud, ontdek je de schoonheid.
Wonderlijk o God, het omgekeerde leven
leert ons wat de essentie van Uw boodschap is
door zo samen in en uit Uw liefde te leven
verkrijgt het leven zijn werkelijke betekenis.
Henda Boers
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2326
zoekend naar de drenkelingen!
Zullen wij eens met elkaar
aan die zware tocht beginnen?
Hoor, er klinkt een hulpgeroep,
er zijn veel verwrongen handen,
en een hellend schip vergaat
als wat wrakhout voor de stranden.
Zo verschijnen elke dag
de problemen van zovelen,
die door schipbreuk overspoeld
al hun angsten willen delen.
Hulpeloos ligt er een mens,
voelend zich door God vergeten.
Even verder loopt een kind,
dat van niemand iets wil weten.
Ouders gaan bedroefd voorbij.
Zijn hun liefste schat verloren.
Je kunt hun onstuimig leed
reeds vanaf een afstand horen.
Er staat iemand roerloos stil,
vragend met betraande wangen
of ik voor hem bidden wil
om Gods liefde te ontvangen.
Met de reddingsboot op zee,
zoekend naar de zwaar beproefden,
naar het SOS-signaal
van verzochten en bedroefden.
Brengen wij één drenkeling
deze dag weer naar de vrijheid,
smaken wij tezelfdertijd
ook de vreugd van God nabijheid!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Kruythof, Oeke
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 5721
bij een goed gesprek
waarin een vonk
van vriendschap
overspringt:
de hemel wacht niet
tot de dood
maar heeft ons nu al
met zijn glans
omringd
Oeke Kruythof
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 5427
zo schuchter, onstabiel,
zie ik nog voor me.
Ik weet nog dat je viel
en dat ik jou weer
telkens rechtop liet staan,
tot je uiteind'lijk
je weg alleen kon gaan.
En nu, na jaren,
zie ik je snelle gang.
Je bent beslist niet
voor iets of iemand bang.
De wereld lacht je
met luid geschater toe.
Word je dan nooit eens
van al dat rennen moe?
Kind, als jouw haasten
op zeek're dag verstomt,
doordat een "steentje"
vlak voor je voeten komt,
zal ik er toch weer
met open armen staan
en samen met jou
wat kleine stapjes gaan!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Tijd
- Hits: 4411
om de treurenden te schragen
en hun lasten iets te dragen,
om wat liefelijks te zeggen,
stil een arm om ze te leggen,
en ze zo te laten weten:
ik ben jou echt niet vergeten!
Heb jij soms óók tijd te veel
voor de onbelangrijkheden,
door geld doelloos te besteden,
om je rijkdom te vermeren,
en als heerser te regeren,
om je over aardse zaken
zonder reden druk te maken?
Ik wil in de tijd die rest
zoals Jezus dienend leven,
ieder kracht en liefde geven,
met twee arbeidzame handen
heilig vuur laten ontbranden
en met wijdgespreide armen
't hart dat angstig is verwarmen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Tijd
- Hits: 5249
Een zee van vrije tijd is aangebroken
Een nieuwe periode is ontloken
Leuke dingen gaan we nu doen.
Nooit ergens tijd voor gehad
Altijd maar werken en zwoegen
Maar toch wel met veel genoegen
Vallen we nu niet in een zwart gat ?
Afscheid genomen van de zaak
Alle collega's een hand gegeven
Iedereen toonde z'n medeleven
De baas hield een fijne toespraak.
Pensioen, laten we er van genieten
Niet achter de geraniums gaan zitten,
Niet bij de pakken neer gaan zitten.
Maar puur van elke dag genieten.
Pensioen, genieten met volle teugen
De tijd van zakelijke plicht is voorbij
We voelen ons nu frank en vrij
We mogen ons in deze tijd verheugen
Pensioen, je hobby's botvieren
Fietsen, wandelen er op uitgaan
De deur achter je dicht gedaan
En door de bossen en hei zwieren.
Pensioen, een gouden tijd
Een tijd om van alles te beleven
Als God het ons wil geven
In goede gezondheid en vitaliteit.
Laten we dankbaar zijn voor deze tijd
God danken voor deze jaren
En dit als een geschenk ervaren
God, zij geprezen, tot in eeuwigheid.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Doop kinderen
- Hits: 14525
van een oude last bevrijd,
door de kinderdoop bevestigd,
werd jij zeeg'nend ingewijd
in een nieuw, onsterf'lijk leven:
het geheimenis van Hem
die jou opnam in Zijn liefde
en je riep met zachte stem.
Erfzonden zijn afgewassen
en je kleed van smetten vrij.
Je kunt in Gods waarheid leven,
Zijn bescherming blijft nabij!
Door de doop werd je een christen,
die naar Gods gebod zal gaan
en je mag Zijn wezen dragend
Hem ter eer in 't leven staan.
Lief, klein kindje, 't is de Heiland
die jouw ziel getrokken heeft.
Door de zonden af te wassen
Hij je duizend kansen geeft.
Laat je leven als een bloem zijn,
als een planting, God ter eer.
Ook al zul je dan eens dwalen,
je keert altijd tot Hem weer!