- Details
- Geschreven door: Oosterhuis, Huub - portretfoto:Roel Wijnants
- Categorie: Vrede
- Hits: 23009
waar brood genoeg –
en water stroomt voor allen.
Daar bouwen wij veilige buurten
wonen dooreen in wijken van vrede
in schaduw van bomen.
Geen kinderen zullen daar sterven
oude mensen maken hun dagen vol
en jonge mensen zullen daar pas
op hun honderdste sterven.
Wij zullen niet voor de leegte zwoegen
geen kinderen baren voor de verschrikking.
De wolf en het lam
zullen weiden tezamen:
wij leren de oorlog af.
Dat een nieuwe wereld komen zal
waar brood genoeg –
en water stroomt voor allen.
naar Jesaja 65
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2404
In een tijd waar alles kan en mag?
Is het niet wat gek vandaag de dag
Om te geloven in Gods almachtigheid?
Wij mensen kunnen zo veel bereiken
Aan de maan is al een bezoek gebracht
Terwijl dit nooit iemand had verwacht
Met satellieten kan men alles bekijken.
De "tom-tom" wijst ons de juiste wegen
Zo schrijdt de techniek steeds maar voort
Maar toch heeft God het laatste woord
En komen we Hem altijd wel weer tegen.
God heeft de mens veel kennis gegeven
En wie weet wat ons nog te wachten staat
Als de wetenschap steeds verder gaat?
We worden door deze tijd gedreven.
Maar toch is het niet gek om te geloven
Te geloven in Gods liefde en waarheid
Het is niet gek om te geloven in deze tijd
Gods macht en kennis gaat alles te boven.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Vrede
- Hits: 5054
heeft dikwijls wonderen verricht
en velen boven 't aardse
stil en onzichtbaar uitgelicht.
Het zijn vijf simp'le letters,
maar wel met een geheime kracht,
die, als door eng'lenmonden,
rust en vertroosting heeft gebracht.
Dat kleine woordje "vrede",
straalt het ook af van mijn gelaat,
zodat door mijn benemen
bij de vermoeiden rust ontstaat?
Ben ik een vrededrager,
gelijk de Heer dit van mij vraagt,
die, als op eng'lenvleug'len,
een ziel naar hoge heem'len draagt?
Dat kleine woordje "vrede"
wordt groot wanneer ik het laat zien,
als een bewijs voor velen
dat ik mijn Heer en Heiland dien.
Hij spreekt:"Ik geef Mijn vrede,
zoals de aard die nergens kent.
Toon jij maar aan de mensen,
Mijn kind, dat ik je daartoe zend!"
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 6623
ik ben in Gods hand.
Ik voel me veilig en blij.
Het brengt op een sombere
trieste dag
Zijn liefde heel dichtbij.
Een donkere dag
krijgt een gouden rand.
Door vriendschap,
aandacht en trouw.
Ik proef Gods liefde
speciaal voor mij.
Daarvoor gebruikt hij
jou!
jannie de paauw.
Uit: Laat los houd vast.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 5287
voor de dingen mij gegeven,
voor Uw antwoorden op vragen
en het dragen al die dagen,
van mijn lasten en mijn zorgen,
van de pijn zo lang verborgen.
Ik ben dankbaar voor het winnen,
van de strijd heel diep van binnen,
dat de woede en het haten,
alle wonden en de gaten,
weer bedekt zijn door Uw liefde
het herstelde wat mij griefde.
Ik ben dankbaar voor de wegen,
die mij telkens zijn gewezen,
hoe U liefdevol en teder,
heeft beantwoord mijn gebeden.
Dat U telkens als ik nader,
mij weer koestert als een Vader.
Ik ben dankbaar alle dagen,
als ik draag word ik gedragen.
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 4057
eng'len houden trouw de wacht
tot de nieuwe morgen
je weer krachten heeft gebracht.
Wat je hart zo pijnigt
je dan zeker anders ziet.
Denk maar aan de woorden:
Zo het is, zo blijft het niet!
God dekt jou vannacht wel
met Zijn vaderliefde toe.
Hij omsluit je handen,
van het vele vechten moe.
Luister in de stilte
naar het hemels eng'lenlied
en bedenk bij alles:
Zo het is, zo blijft het niet!
Sluit maar stil je ogen,
morgen daagt er weer een dag
waar jij wel de pijnen
van vandaag aanschouwen mag,
maar het scherpe kantje,
dat je angst en twijfel biedt,
heeft God afgeslepen.
Zo het is, zo blijft het niet!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 6973
Voor het groene gras, de bloemen in het veld
Voor vrienden en vriendinnen die mij omringen
Voor Gods liefde, die mij steeds weer vergezelt.
Dankbaar kan ik zijn voor de zon en de regen
Voor alles wat in de grond ontkiemt en groeit
Dankbaar wil ik zijn voor Gods heil en zegen
Voor alles wat er in de zomer zo mooi bloeit.
Dankbaar ben ik steeds voor het dagelijks eten
Voor het koren, vruchten en groenten op het land
Ook ben ik heel dankbaar dat ik het mag weten:
God de Heer, Hij houdt deze aarde nog in stand.
Helaas is er niet altijd sprake van dankbaarheid
Immers het leven kan ook wel eens moeilijk zijn
Door ongemakken, ernstige ziekte en narigheid
Door eenzaamheid, door zorgen, verdriet of pijn.
Toch mag ik dan geloven, dat God mij nooit verlaat
Hij blijft bij mij en houdt ook jou, altijd bij de hand
Hij is in het leven, ieders grootste steun en toeverlaat
God, de Heer, Hij blijft altijd met ons allen verwant.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2031
altijd krijg je een duwtje in de rug
net als een fiets met een hulpkracht
brengt God jou weer het geloof terug.
Als je met de handen gevouwen
vraagt om wat meer veerkracht
die dag heb je veel te verstouwen
zorgt Gods hand als je hulpkracht.
Nooit neem je te veel tijd met vragen
want elk verzoek vindt Hij waardevol
het antwoord komt soms pas na dagen
maar het staat altijd bij God op de rol.
Het antwoord op jouw vraag zit in jou
Hij wijst je alleen de weg er naar toe
nu moet jezelf het antwoord vinden
maar altijd blijft God jouw hulpkracht.
Klaas van Eijbergen
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 4180
die jij in jouw leven hebt?
Voor die fiets of voor die auto,
voor die pop of zelfs die step?
Ben jij dankbaar voor het eten,
dat je elke dag nog krijgt?
Voor die boterham, dat koekje,
want je hebt het hier best rijk.
Ben je dankbaar voor je ouders,
die er altijd voor je zijn?
jou vertellen van de Vader,
want dat is toch best wel fijn?
Of besef jij niet de waarde
van de dingen om jou heen?
ware rijkdom, echte liefde,
een geschenk van God alleen.
Kom en open nu je ogen,
kijk goed rond opdat je ziet,
dat je meer hebt dan veel and'ren,
echt veel meer, vergeet dat niet!
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3203
’t Is als een boemerang,
want waar ik liefde uitdeel
ik haar terugontvang.
Ze nestelt zich in harten,
die zij ten hemel leidt,
ze spreekt in alle talen,
mild en vol tederheid.
Die wonderbare liefde
werkt bij elk mensenkind.
Zelfs al het mens'lijk leven
met haar geheim begint.
Zij groeit op akkervelden,
die tonen troosteloos
en kleurt en geurt in harten
die zij tot woonplaats koos.
Die wonderbare liefde!
Ze was van d' aanvang af
de grootste kracht op aarde
die God de mensheid gaf.
Zij draagt en schraagt een ieder,
ze heelt en deelt de pijn.
De ziel bestrooiend, tooiend
laat zij God werkzaam zijn!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 5971
als de oogst is ingehaald
en soms, op bepaalde dagen,
worden wij daarbij bepaald.
Wat is van die oogst geworden,
zijn de schuren rijk gevuld,
doordat wij op d’akker zaaiden
met oneindig veel geduld?
Laat ons op die levensakker
even mijm’rend blijven staan.
Er zijn wind en storm en regen
woedend overheengegaan.
Maar ook zonnelicht en warmte
brachten groei en levenskracht.
Wellicht heeft het kleinste zaadje
hier veel schoonheid voortgebracht.
Kijk, hoe bracht het zaad van stilheid
wonderlijke vruchten voort
en hoe zien we reeds de uitkomst
van een warm en lief’lijk woord.
Waar wij troost en vreugden zaaiden
groeiden alles wondergroot,
ons getuig’nis schonk vernieuwing
als een pas ontsproten loot.
En de zaden die ontkiemden,
diep in onze eigen ziel,
kregen zij daar rijke wasdom,
toen’t in goede aarde viel?
Was geloof en liefde zichtbaar
op ons vruchtbaar akkerveld,
werden daar Gods zegeningen,
eindeloos door ons geteld?
Er is reden om te danken,
als de oogst zo is vergaard
en op d’akker van zovelen
God door ons zich openbaart.
Eens in volheid wij aanschouwen
hoe de zaaiing is geweest
en wordt, schoner dan wij denken,
onze oogstdag één groot feest!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: paauw, jannie de
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 4077
in klare kinderogen.
De blijdschap
van een onverwacht moment.
De liefde uit een hart
vol mededogen.
Een teken dat je
toch niet eenzaam bent.
Zelfs in de diepste duisternis
ervaar je nog;
Hij is er toch!
jannie de paauw
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 6612
een knuffel, een woord,
waardoor iets van liefde
je lichaam doorboort.
't Is een injectie van
'n mens die je verstaat,
met je opwaarts en in
de diepte meegaat.
Een kaart of een bloemstuk,
ze leken van goud,
want daaruit ik voelde
dat men van mij houdt.
Een opbeurend tekstje,
als 'n goed medicijn.
Het maakte vanbinnen
mij warm en zo klein.
Bedankt, lieve mensen,
voor zoveel geduld.
Het hoogste gebod heb
je daarmee vervuld.
Ik heb jullie namen
gegrift binnenin
en 't geeft aan mijn leven
weer inhoud en zin!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Oorlog/rampen/vluchten
- Hits: 2579
om in Uw rijk te wonen.
Ik zou U met gejuich ontvangen,
wanneer Gij terug zou komen.
Maar ik heb grote zorgen,
Ik ben bang dat Gij zult vragen:
"Waarom is er zoveel bloed gevloeid,
ik hoor mijn volk zo angstig klagen".
"Wat is er met mijn volk gebeurd,
waarom dat bloed, dat lijden?
Waarom die ghetto's, en die pogroms,
waarom gingen er kruisvaarders strijden?"
Miljoenen mensen van één volk,
gingen op in rook en as.
Ook twee miljoen kinderen, die niet wisten,
wat hun rechterhand, of linker was.
Uw hart weende, wij deden weinig,
wij hebben 't niet geweten?
Wij hebben niet Uw volk, o Heer,
maar wij hadden U vergeten.
Door een dal van lijden,
hebt Gij Uw volk geleid.
Naar de stad Jeruzalem,
Een weg vol van zorgen en van strijd.
In Yad Vashem boog ik mijn hoofd,
een zachte wind ruist door de bomen.
In gedachten zie ik miljoenen doden,
er mag nooit een tweede holocaust meer komen.
Wil ons leiden, zonder lijden,
ook al zijn wij nog zo klein.
Dat wij van Uw grote stam,
een heel klein takje mogen zijn.
Jan van der Veen
uit: Licht en Hoop - de roep van het verlangen
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Vrede
- Hits: 4378
In een wereld zonder pijn en verdriet
En ik blijf over vrede op aarde dromen
Maar helaas, ik zie dat voorlopig niet.
Ik droomde, dat alle mensen gelukkig waren
Zonder angsten, pijn, ziekte en ongemak
Dat alle mensen Gods liefde zouden ervaren
En dat het niemand aan eten en drinken ontbrak.
Ik droomde, dat er geen onheil zou ontstaan
Geen verkeersongelukken meer zouden gebeuren
Geen overstromingen, aardbeving of orkaan
Waarbij veel doden zouden zijn te betreuren.
Ik droomde van een nieuwe hemel en aarde
Waar alles en iedereen volmaakt zou zijn
En waar God al Zijn schepselen aanvaardde
Hetzij rijk of arm, jong of oud, groot of klein.
Eens zal deze droom veranderen in werkelijkheid
Als God , de Heer wederkomen zal op de wolken
In al Zijn glorie, in Zijn grote macht en heerlijkheid
Hoe het dan zal gaan, kan niemand nog vertolken.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2786
"Mijn lichaam is zo snel en rank,
ik ben als de wind zo vlug,
ik ben mooi en slank".
"Ik ben geschapen om te leven,
een sieraad ben ik hier op aard.
Ik ben vlug en schrander,
de Schepper vindt mij 't leven waard".
"Ik ben niet voor u geschapen,
mijn lichaam is aan mij gegeven.
Vergrijpt u niet aan mij,
De Schepper gaf mij 't leven".
Het luipaard sprak:
"Gij zijt mijn eten.
Ik heb menig hert,
als maaltijd opgegeten".
"Zie mijn klauwen en mijn tanden,
mijn lichaam en mijn kracht.
Het was uw Schepper,
die mij hier op aarde bracht".
Zij twistten samen verder,
ik hoorde geen gegil.
Beiden zochten hun gelijk,
toen werd alles angstig stil.
Ik zag de bomen ruisen,
de takken zag ik wenken.
Ik hoorde een stem, die zei:
"Gij moogt nooit in kracht en klauwen denken".
Jan van der Veen
- Details
- Geschreven door: Riksten Brouwer, Maria
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3058
de zon verheugd de aarde kleurt,
met warme vreugdestralen,
ontbrandt een vuur in elke laan,
waar kleuren weer ontvlammen gaan,
schoon reeds de bomen kalen.
Na lange rijd van wolken, mist,
waarin ‘k mij soms verloren wist,
glanst nu de hemel open.
Het schijnsel brengt een warme gloed,
wat harten sneller kloppen doet,
op beet're tijden hopen …
Want door die open hemeldeur
ontsnapt nu weldra kleur na kleur,
in felle lichte tinten.
Het schijnt warempel wel een feest.
De stralen lijken nog het meest
op rijk versierde linten!
Het grijze waas met zwart doorzeefd,
wat hier zo lang gelegen heeft,
lost op in vage slierten.
Het somb're dekendek verdwijnt
en daar waar nu het zonlicht schijnt,
rept zich het ongedierte.
En als het herfstig jaargetij
met al het sombere er bij,
al zó'n palet van kleuren weeft,
wat ons dit rijke schouwspel geeft,
wie zal zeggen wat dan Mei
nog voor ons in petto heeft!
Ria Riksten Brouwer
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2494
Volmaakt was alles hier, het leven waard.
man en vrouw de vogels en de dieren.
Iederéén geschapen naar zijn aard.
Alles was volmaakt en goed.
Zij leefden door Gods hand.
Zij woonden in de Hof van Eden.
In het vierstromen land.
De mens hij leefde dicht bij God.
Hij was vrij in woord en daad.
Hij kende alleen het goede.
Men trof in hem geen kwaad.
Door zich van God af te wenden.
Kreeg hij kennis tussen goed en kwaad.
Door hebzucht, macht en egoïsme.
Koos hij de brede weg, waar 't kwade gaat.
Een tunnel, of een smalle weg.
Is moeilijk, kan gevaarlijk zijn.
De brede weg lijkt licht en helder.
Is aan 't einde vaak, te smal, verstopt, te klein.
Jan van der Veen
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2450
mijn heel
dierbare ouders
zijn er
niet meer
maar het
wonderlijke is
U bent
er steeds
weer
telkens ben
ik verdrietig
maar U
droogt iedere
traan
ben ik
bang om
te leven
U zegt
wij zullen
samen gaan
Jezus
zonder U
is mijn
leven heel
koud
dank U
zeer dat
U zoveel
van mij
houdt
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3422
Zal God tot ons spreken,
als hier onze opdracht
eenmaal is geweken.
Zijn ze wel doorgroefd van
al het rust’loos werken,
omdat jij vermoeiden
kon vertroosten, sterken?
Zijn ze als een brugdek,
dat zoveel kon dragen,
als een biddend bolwerk
van verstilde vragen?
Toe, toon eens je handen!
Zal Hij nogmaals spreken,
nadat Hij zorgvuldig
alles heeft bekeken.
Zijn ze ruw en eeltig
van het naarstig zaaien,
dan zal God ons oogstveld
rijk'lijk kunnen maaien!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Vliet, Cor van
- Categorie: Ziekte
- Hits: 2323
denk ik laat het
maar stoppen God
voor altijd
gevangen in
een willoos lijf
dat is mijn lot
de kerker waar
ik in verblijf.
ik beweeg en soms
denk ik kwam
maar een einde
aan alles Heer
vandaag nog
handen stil
even controle los
van de ketens want
dit wil ik niet meer
ik beweeg en soms
denk ik er niet aan
zomaar even
dat ik ervaar
verlost te zijn
uit dit lijf
een weg uit
de kooi van pijn
ik beweeg en soms
ook niet
maar ben bewust
gerust en bewogen
voor altijd
uw kind
ook straks
als het bewegen
weer begint
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3221
als wij zelf de liefde dragen,
met een vriendelijk gebaar
and'ren helpen, troosten, schragen.
Er zal altijd vrede zijn
als wij zelf de palmen spreiden,
naasten met een zachte hand
naar de groene weiden leiden.
Er zal altijd blijdschap zijn
als wij vreugdevol getuigen,
met een opgewekt gemoed
ons voor 's Heren grootheid buigen.
Er zal altijd hoop, geloof
op de aarde ingang vinden,
als wij de vermoeide mens
met het vaderhart verbinden.
Vrede, liefde, hoop, geloof
zul je blijvend zelf aandragen.
Dat geeft meer bevrediging
dan 't van anderen te vragen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Riksten Brouwer, Maria
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3891
de struiken, bloemen of het groene gras.
Als wij daar enkel maar van konden dromen
en er geen varen, mos of heide was…
Geen oude eiken en geen slanke berken,
met vogels, huppelend van tak tot tak.
Nooit madeliefjes, bloeiend in de perken,
of kleine eksters, in hun verenpak…
'k Zie paddenstoelen, van die hele grote
en boterbloemen in een groene wei.
Ook vruchtenbomen, met hun jonge loten,
als dat toch niet ontluiken zou in Mei…
En wat ik zie, een kunstige Ontwerper,
die heel die wereld schiep, in al zijn pracht.
En ja, door al dit moois zie je steeds scherper:
niets evenaart Zijn Goddelijke macht!
Maria Riksten-Brouwer
- Details
- Geschreven door: Muermans, Erna
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3052
door het mulle zand
zijn wegen baant
de wind zijn sporen
achterlaat
mijn voetdruk
slechts voor even
een afdruk geeft
van mijn aanwezigheid
dan leg ik me neer
in overgave
de warmte van het zand
voelt kouder als ik ben vergaan
voor hen die uit die grootheid
zijn opgestaan
krimpen de dagen
in bruinheid van kleur
de wind vertraagt
de bedding voor even
verlegt de stroom
langs mildheid voor het leven
Erna Muermans
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3331
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En krijgt van Mij de eeuwige roem.
Vriendje, vrolijk als het fluitekruid
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En Ik zal luisteren als jij fluit.
En jij, verdrietig als de gouden regen
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
Ik droog jouw tranen, dan kun je er weer tegen.
Lieve moeder, kruidig als de marjolein
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En Ik wil voor jou een Vader zijn.
En als het onkruid woekert in jouw leven
Vergeet Mij niet. Je
mag toch bloeien in Mijn tuin
Kom naar Mij, want Ik wil je vergeven.