Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 06 december 2006

Hits: 3988

Je zult eens als een vlinder zweven,
het eeuwig leven tegemoet.
Waar 't Goddelijk licht je zal omgeven,
en je door Jezus wordt begroet.
Een nieuw gedaante als een vlinder,
die door Gods tuinen gaat zo blij.
Zo zul je leven zonder hinder,
van alle aardse banden vrij.

Van hier naar daar mag je ontpoppen,
zoals een rups tot vlinder wordt.
En op de hemeldeuren kloppen,
bereikt hebt 's ladders hoogste sport.
God laat je immers transformeren,
naar hemelwaarden ongekend.
Ontvangt een lichaam naar Gods sferen,
waardoor je straks een heem'ling bent.

Geheel vernieuwd zal God je maken,
een nieuwe schepping zul je zijn.
Zijn adem zal je aan doen raken,
voorgoed zul je dan zalig zijn.
God laat dit door zijn woord beloven,
vertrouw er op, Hij maakt het waar.
Wanneer Hij je in je reis naar boven,
verandert met een handgebaar.

Justus A. van Tricht
 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 06 december 2006

Hits: 5605

Een hemelskoor was blij aan het zingen,
een Weihnachtsoratorium.
Schoon klonken breed de mooiste klanken,
van 't hemels consistorium.
De stemmen deden zich goed mengen,
in menig mooie aria.
En 't recitatief ook goed brengen,
met goed gevoel voor varia.

Dit stuk muziek heeft eens verklonken,
met 't eer aan God en 't Gloria.
Voor herders die in Beth'lems velden,
bekend stonden als paria.
En juist aan hen, liet God verkonden,
blijde geboorte van Het Kind.
Dat voor de wereld en haar zonden,
gekomen was, die Hij bemint.

Zo deed met Kerstmis eeuwen later,
de grote Bach geëerd geroemd.
Zijn grote Kerst-mis aan ons horen,
ook oratorium genoemd.
Ook daarin wordt Het kind bezongen,
en aan God d' hoogste eer gebracht.
Waarin de jongensstemmen zongen,
bij 't kaarsenlicht in de Kerstnacht.

Rond Kerstmis mogen wij 't weer horen,
't Jauchzend frohlockend dat weerklinkt.
Voor 't Christuskind dat in de kribbe,
hoort hoe het Bachkoor voor Hem zingt.
Muziek doet Zijn geboort' omgeven,
en 't in de hemel ook gewend.
Waar Hij voor dat Hij kwam deed leven,
voor God Zijn komst hier had gepland.

Wie luistert naar gewijde klanken,
bemerkt, zijn hart raakt blij verstild.
Die hem van binnen teder raken,
zacht naar Gods hoogten opgetild.
Van engelenzang en koor genieten,
is immers 't mooiste tijdverdrijf.
Want wij zijn Gods vergeet-mij-nieten,
wachtend op 't hemelse verblijf.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Bollen, Annita

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 06 december 2006

Hits: 9200

Ik wens je sterke schouders om de zorgen van vandaag en morgen te dragen.


Alerte oren om de roepstem van je hart te horen en om de noden van je medemensen te herkennen


Onvermoeibare voeten om je eigen levensweg te stappen.


Stralende ogen om het mooie in de schepping te zien en om de Heer in de mense naast je te ontmoeten.


Open handen om wat mensen je in vertrouwen bieden te ontvangen.


Een glimlach om je grote en kleine zorgen te relativeren en om wie stil langs de weg blijft zitten


aan te moedigen.


Een kloppend hart om bidden te danken in de geborgenheid van de Heer.


Een hart ruim genoeg voor wie er even in wil schuilen.


Zalig Kerstfeest en een gelukkig nieuwjaar

 
Annita Bollen

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 5442

Er is een kindergraf gedolven,
plaats waar jij nu in rusten mag.
Waarin je stilletjes doet slapen,
wachtend bent op de Grote dag.
’t Is slechts je lichaam wat wij brengen,
je ziel steeg immers op tot God.
Verdriet en vreugde laat zich mengen,
want jij verkreeg je hemels lot.


De kist gesierd met witte bloemen,
zakt strakjes langzaam in de grond.
Maar jij mag reeds je Schepper roemen,
en wachten op de Morgenstond.
Een marmeren steen zal straks bedekken,
de plaats mijn kind waar jij nu ligt.
God deed Zijn handen naar jou strekken,
jij leeft nu in Zijn heerlijk licht.


Gebeiteld komt je naam in ’t marmer,
daar als herinnering ingegrift.
Maar wij zijn jou, ons kind wel armer,
wat in onz’ harten staat gegrift.
Jouw beelt’nis zullen wij steeds dragen,
mee, diep van binnen in ons hart.
En smekend aan de Heer Hem vragen,
of Hij wil stillen onze smart.


Wij zullen kind je nooit vergeten,
jij was ons dierbaar en bemind.
Het afscheid raakt nooit weggesleten,
waarin de pijn zich diep bevindt.
Maar eenmaal is er weer ’t ontmoeten,
bij God in ’t hemelse milieu.
Waar wij je eens opnieuw begroeten,
tot straks ons lieve kind, Adieu!

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Geloof, hoop en liefde

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 3241

 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 3078

 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 7239

God zal je in Zijn armen wiegen,
Hij heeft mijn kind jou thuisgehaald.
Je moest ons al zo vroeg verlaten,
dat heeft het lot, zo hard bepaald.
Nu ben je ’n engeltje in Gods sferen,
voor altijd zwevend in Gods licht.
Voor altijd bij de Heer verkeren,
en zingend voor Zijn aangezicht.


Jij bent nu boven, wij beneden,
’t loslaten kost ons moeit’ en pijn.
Maar ’t troost mij kind dat in het heden,
de Heer er voor ons ook zal zijn.
Ik weet God zal de tranen drogen,
de ergste pijn wordt eens gestild.
In liefde is de Heer bewogen,
die ons uit het zwartste duister tilt.


Hij laat Zijn licht over ons stralen,
Hij komt in onze diepste pijn.
Hij laat gesteund ons ademhalen,
wil met Zijn woord de Trooster zijn.
Naar ’t blijde weerzien doet verlangen,
ons hart wat naar die dag toegroeit.
Om met je in Gods licht gevangen,
te zien hoe groot je bent gegroeid.



Opgedragen aan de ouders van Jesse Dingemans

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Verdriet

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 4223

Je geweten knaagt
met diepe sporen
zonder mededogen
voor je kleine ziel

Ik kon je vangen
voor je verder viel
en je behoeden
voor wat is verloren

Ik twijfel niet
om wat ik heb gewonnen
hert moederhart
bleek sterker dan verwacht

Het vormde zich het web
dat ik bedacht
en sloot de draden
die ik had gesponnen

Nu krult je hand
behoedzaam in de mijne
je warrig hoofd
leunt zwaar tegen me aan

Je staart hem na
een niet verbeten traan
die moegestroomd
in liefde zal verdwijnen


Anne M. Hoogveld

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Verlies van een kind

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 5770

vandaag wil hij
geen dichter zijn
gedachtelozer,
lichter zijn en zonder
woordendwang
zijn hart breekt nu
in iedere zin
hij graaft zich alsmaar
dieper in zijn eigen
dichtersgraf
als straf voor ’t
oeverloze denken
het haten en het krenken
de weemoed en de tranen
in zijn hoofd
hij staakt het
verwarring stichten in
ongrijpbare gedichten
en gelooft
dat zij hem dan
niet meer deren
ach, hoe sneu is ’t dan
te leren dat het dichten
immer weer
toch het denken
achterhaalt en zoals
zovele keren zal hij
triest gedachten lezen
die hij ongemerkt
al had vertaald


Anne M. Hoogveld

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Bezinning

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 3350

Ik leg mijn muren bloot
met vochtig, hete adem
met scherpe messen
kerf ik tot hun ziel
en elk kind
bevrijd ik van de lagen
waar het ooit achter is geplakt
wanneer het tegenviel

Ik ga niet weer behangen
een likje verf volstaat
met weemoed mengend
hecht het aan de muur
mijn kinderen
-ze zijn te groot geworden-
maakten mijn muren dikker
op den duur

Bij mijn gewitte muren
ligt de herinnering
verworden tot wat bladders
van een kakelbont geheel
zelfs lagendik behang
is niet afdoend gebleken
‘t verborg mijn onmacht enkel
voor een deel


Anne M. Hoogveld

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 05 december 2006

Hits: 5693

Help mij toch Heer mijn kruis te dragen,
dat op mijn schouders is gelegd.
Laat mij mijn nood bij U uitklagen,
zacht aan Uw voeten uitgezegd.
Laat mij hen zachtkens stil omarmen,
en kussen vol van tederheid.
Laat mij Heer vluchten in Uw armen,
de enige plaats van veiligheid.


Wil toch Uw handen naar mij strekken,
Heer neem mij kind bij U op schoot.
Om door Uw liefd’ mij op te wekken,
en daarmee komend in mijn nood.
Dan heb ik waarlijk niets te vrezen,
als U mij tot een hulp zult zijn.
Mij kracht schenkt die doorstroomt mijn wezen,
waardoor ‘k kan dragen ’t kruis, de pijn.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 04 december 2006

Hits: 3682

Wie kan zo’n brute moord vergeten,
op een klein kind zo teer bemint.
Die wond raakt nimmer weggesleten,
die zich diep in het hart bevindt.
De pijn daarvan zal nooit verdwijnen,
en op deez’ aarde niet betwist.
Maar pas bij het voor God verschijnen,
wordt deze pijn voorgoed gewist.


Tot dan moet deze pijn gedragen,
maar wetend dat God die eens heelt.
En tot die tijd in stilt verdragen,
als ’t hemelslicht wordt toebedeelt.
Dat licht wist in het hart de wonden,
van onvergetelijke pijn.
Die in het mensenhart gevonden,
dan echt voorgoed vergeten zijn.


N.a.v. de moord op Jesse

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 04 december 2006

Hits: 4988

Heer wees de rouwenden nabij,
gedompeld in verdriet en tranen.
Sta met Uw troostwoord hen terzij,
leidt hen weer op verlichtte paden.
Sla Heer Uw armen om hen heen,
nu hart en geest Heer zijn verslagen.
Heer droog hun tranen stil ’t geween,
en schenk hen kracht in deze dagen.


Wees met hen straks die zware tocht,
als zij hun kind Heer gaan begraven.
En door het zware leed bezocht,
toch weten van Uw liefdegaven.
Wees met hen in de duisternis,
hun hart gevuld met zoveel vragen.
Voelend de pijn van het gemis,
zo schrijnend, diep in deze dagen.


Dit leed gestempeld in hun hart,
zal heel hun leven blijven schrijnen.
Nooit zal op d’ aarde deze smart,
van binnen uit hun hart verdwijnen.
Maar eenmaal als de ure komt,
zij door Gods liefde blij ontboden.
Dan wordt en is hun pijn verstomd,
voorbij zijn dan al d’ aardse noden.


Wie nu hun afgenomen is,
zullen zij in Gods licht begroeten.
Zij zullen uit de duisternis,
hem in het hemelslicht ontmoeten.
Hun vreugde zal onpeilbaar zijn,
als God hen met elkaar verenigt.
Voorbij zal alle moeiten zijn,
’t is God die troost en smarten lenigt.


Opgedragen aan de ouders van Jesse.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 04 december 2006

Hits: 3917

Schenk hen weer hoop en moed en krachten,
nu 't voor hun oog verduisterd is.
Met in hun hart 't waarom, de vragen,
maar bovenal 't schrijnend gemis.
Heer zij die nu gebonden zitten,
in schaduw van de bitt're dood.
Voor hen Heer stijgen onze beden,
tot U omhoog voor hen in nood.

Schenk hen weer uitzicht deze dagen,
door pijn om wat is weggesnoeid.
Verlies, zo moeilijk Heer te dragen,
wat hart en zinnen heeft geboeid.
Heer, hef toch op hun moede harten,
hun wezen door verslagenheid.
Wees hen nabij Heer in hun smarten,
tot luisteren en tot troost bereid.

In 't leed wat haast geen mens kan dragen,
wat om verlichting vraagt van 't kruis.
Spreek dan dit woord tot hen die klagen,
"Veilig droeg Ik dit kind naar huis".
Ik zal Uw tranen doen bewaren,
tot u eens komt in 't hemelsland.
In Mijn albastenkruik vergaren,
schenkend als parels uit Mijn hand.

Ter nagedachtenis aan Jesse

Justus A. van Tricht
 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Natuur en Schepping

Gepubliceerd: 04 december 2006

Hits: 4155

De bloementuin in poederige tinten
verdwaalt tussen het bronsverkleurend blad
In ochtenddauw is ragfijn draad gesponnen
herinneringen in patroon gevat

Het najaar koelt de bijna zoete vruchten
behoedzaam nog door lauwe grond gestreeld
De gulle takken reiken naar de aarde
waar het verlangen plagend wordt bespeeld

De paddenstoelen rijgen kralenslingers
in vochtig mos dat hun verbond verzwaart
En ongeroerd, door werkeloze handen,
wordt de voorbije tijd voorgoed bewaard

Het zilver schittert onder oude bomen
wanneer de wind de ijle kruinen kust
En in de takken kwetteren de vogels
gelaten wachtend op hun winterrust

De rijke grond, bezwangerd van de zaden,
bewaart beloftes voor het volgend jaar
De tuin, zacht geurend, weeft weemoedig dromen
om de beelden die ik graag bewaar 



Anne M. Hoogveld 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Doop kinderen

Gepubliceerd: 04 december 2006

Hits: 15108

Toen ons geluk
In jou vertegenwoordigd werd
En elke glimlach, elke traan
Verheerlijkt nog als wonder
was het geheel van alledag
Een beetje meer bijzonder
Zo puur, volmaakt en levensecht
Geen stap gemaakt
Geen woord gezegd

Nu jouw bestaan
In woorden opgetekend is
En elke dag, elke minuut
De aanvang van jouw reizen
Word jij gezegend door Zijn hand
Die jou Zijn weg zal wijzen
Zo puur, volmaakt en levensecht
Zijn pad gemaakt
Zijn doel gezegd

Als jouw verhaal
Ooit tot een boek geworden is
En elke bladzij, elke zin
Gekleurd is door het leven
Vergeet dan niet dat ’t eerste blad
Door God ooit werd geschreven
Zo puur, volmaakt en levensecht
Jouw stem gemaakt
Jouw naam gezegd


Anne M. Hoogveld


 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 04 december 2006

Hits: 6304

Advent, tijd van hoop, verlangen,
uitziend naar het komend licht.
Door omsloten en gevangen,
horende het blijde bericht.
Heil en vrede die zal dagen,
in  de tijd die zacht vervloeit.
In het licht dat op zal dagen,
blij omstraalt, erdoor geboeid.


Kaarsen, viermaal stil ontstoken,
voorboden van ’t komend feest.
Als de dag is aangebroken,
waarop ’t Kind ons hart geneest.
Dag waar vrede wordt geboren,
langzaam groeiend wereldwijd.
Vrede die voor ’t oog zal gloren,
door Het Kind ons uitgespreid.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 04 december 2006

Hits: 3399

Hij is het die ik blij verwacht,
en naar wiens komst ik uit blijf kijken.
Tot eenmaal na de laatste nacht,
mij het bazuingeschal laat blijken.
De Vredevorst de Heer is daar,
wat blijde klanken dan vertolken.
En Christus met zijn engelenschaar,
op aarde neerdaalt op de wolken.


Want dan vindt plaats het laatst gericht,
wat is beschreven in de schriften.
Dan zal God voor zijn aangezicht,
de goeden van de kwaden schiften.
Zoals men bokken, schapen scheidt,
zal Hij zijn schapen verder leiden.
Hen wordt het koninkrijk bereid,
Hij zal in eeuwigheid hen weiden.


Dan zal ’t op aarde vrede zijn,
die uit de hemel is gekomen.
Dan zal haar licht en heldere schijn,
aan alle kanten ons omzomen.
Een grote vreugde ongekend,
zal voorgoed in de harten wonen.
Van elk die voor Gods heil bestemt,
Hij naar belofte ook zal tonen.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016

Categorie: Troost & Bemoediging

Gepubliceerd: 03 december 2006

Hits: 3163

Het Licht schijnt op u
het schijnt ook op ons.
Dit Licht is Gods teken
dat Hij altijd aanwezig is.
Ook al voelt u zich
een gevangene
in uw eigen lichaam,
misschien wel in uw eigen leven.


Wij zijn met het
Licht onderweg
naar morgen
ontmoeten mensen
die ook onderweg
zijn naar morgen.


Soms valt het
Licht gebroken
op ons neer
en voelen dan
de pijn van de wereld
ons leven binnendringen
denken dat we
alleen zijn in deze wereld,
terwijl wij ons
enkel alleen
voelen in onze wereld.


Het Licht schijnt
ook op onze naasten
die, net als wij,
pijn en verdriet hebben.
Zij zijn op weg
naar het leven van morgen
en zijn blij met
een metgezel
die ook op weg is
naar de dag van morgen.
Zij zijn op zoek
naar de ware bestemming
in het leven.
Velen zullen het nooit vinden,
anderen vinden het morgen,
maar vandaag,
vandaag schijnt het Licht
in het hart van u, van mij, van ons.

Klaas van Eijbergen

 

Details

Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 03 december 2006

Hits: 5685

(Johannes 14:3)

We zijn in blijde verwachting!
Er staat iets groots voor de deur.
Wat eerdaags echt zal gebeuren
geeft aan ons leven pas kleur!
Want alles zal gaan verand’ren
als die geboortedag komt.
Wat nu nog aandacht blijft vragen,
dan zomaar plots’ling verstomt!


Veel dingen zijn reeds verwijderd,
voor wat ons weldra verrast.
De kamer krijgt een gestalte,
die bij de geboorte past.
Wat nooit meer is te gebruiken,
kan er beslist niet meer staan,
voor ’t blijde feest dat gaat komen
en harten vurig laat slaan.


We zijn in blijde verwachting
en traag gaat ’t wachten maar voort,
totdat ineens op een morgen
een wond’re klank wordt gehoord.
De dag is plots’ling verschenen,
voor ons gevoel iets te laat,
maar wat ons dan wordt gegeven,
al ’t wachten te boven gaat!

Frits Deubel
 

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: Kerst

Gepubliceerd: 03 december 2006

Hits: 4666

Een kind brengt ons de vrede aan,
het Kind door God tot ons gezonden.
Komt laat ons nu naar Bethlehem gaan,
waar ’t ligt in doeken wit gewonden.
Komt en ga met mij naar de stal,
om ’t kind als koning te vereren.
Dat ons van zonden redden zal,
en leiden tot Gods hoogste sferen.


Wees dan verblijdt met hart en ziel,
en uit alom uw grote vreugde.
Zie op het Kindje neer en kniel,
Hij is het die uw hart verheugde.
Zingt en bazuint de boodschap uit,
want uw Verlosser is geboren.
Laat met uw vreugdvol stemgeluid,
de wereld van Gods liefde horen.


’t Is God die mens en wereld mint,
Hij immers wilde ons bevrijden.
Doormiddel van dit Mensenkind,
voor ons gekomen om te lijden.
Dit is wat God steeds heeft gewild,
met onze redding in gedachten.
Dat wij uit duisternis getild,
in onze ellend’ dit Kind verwachten.

Justus A. van Tricht

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 03 december 2006

Hits: 3425

Zie de minuten stil verdwijnen,
onhoorbaar op de grote klok.
Waarvan de wijzers op doen lichten,
ons tonend hoe de tijd vertrok.
’t Is twee voor twaalf op de wijzers,
straks klinkt de slag voor ’t nieuwe jaar.
Dat wij verwachtingsvol weer ingaan,
en hoopvol vieren met elkaar.


De glazen staan reeds ingeschonken,
voor als de slag van twaalf klinkt.
Die van de toren zich laat horen,
en over stad en velden klinkt.
Straks zien wij weer de kleurenvonken.
van menig vuurpijl in de lucht.
En horen wij de donderslagen,
met kracht weer door de straten gaan.


Wat zal straks ’t Nieuwe jaar ons brengen,
als ’t Oude weer heeft afgedaan.
Met onze laatste mijmeringen,
voorgoed van ons is heengegaan.
Zullen wij God voor alles danken,
aan zegeningen ons bereid.
En even stil staan bij het leven,
dat toch zo snel voorbij doet gaan.


Weet, zonder God is er geen zegen,
op onze wegen, op ons pad.
Die Hij zo graag aan ons wil schenken,
en in Zijn woorden ligt vervat.
Laat dan uw beden voor Hem klinken,
voor u de drempel overgaat.
Van ’t Oudejaar over naar ’t Nieuwe,
daarin ook om Zijn bijstand vraagt! 

Justus A. van Tricht

 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Overlijden

Gepubliceerd: 03 december 2006

Hits: 4253

 

Details

Geschreven door: Hoogveld, Anne M

Categorie: Verlies van een kind

Gepubliceerd: 03 december 2006

Hits: 7502

Details

Geschreven door: Tricht, Justus A. van

Categorie: boven 1000 gedichten

Gepubliceerd: 03 december 2006

Hits: 4651

Wat God gedaan heeft is een wonder,
een teken van Zijn grote liefd’.
De mensheid kon niet langer zonder,
ondanks dat die Hem heeft gegriefd.
Maar God blijkt God van liefd’ genade,
wiens hart klopt vol barmhartigheid.
Waarmee Hij ons wil overladen,
in trouw en liefd’ ons toebereid.


God liet een maagd een kindje baren,
Maria moest de moeder zijn.
Om zo Zijn liefde te verklaren,
aan alle mensen groot en klein.
Hoe wonderlijk zijn toch Gods wegen,
waardoor Zijn handelen wordt bepaald.
Een mensenkind ons tot een zegen,
waarvan Zijn woord ons heeft verhaald.


Dit Kind, de Zoon uit God geboren,
 en in Maria’s schoot geplant.
Laat ons tot ’t Godsrijk weer behoren,
door ’t wonder van des Heren hand.
Dit Kind kwam ons van zond’ bevrijden,
en droeg voor ons het zondenloon.
Dit Kind dat wilde voor ons lijden,
als ’s hemels afgezant Gods Zoon.


’t Godswonder is niet te bevatten,
door ons beperkt mens’lijk verstand.
God immers houdt Zijn grootste schatten,
tot ’t eind der tijden in Zijn hand.
Dan zal Hij d’ engelenschaar bevelen,
als Jezus komt met groot geschal.
Zijn hemelschat met ons te delen,
als Hij weer wederkomen zal.

Justus A. van Tricht