- Details
- Geschreven door: Riksten Brouwer, Maria
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3225
de zon verheugd de aarde kleurt,
met warme vreugdestralen,
ontbrandt een vuur in elke laan,
waar kleuren weer ontvlammen gaan,
schoon reeds de bomen kalen.
Na lange rijd van wolken, mist,
waarin ‘k mij soms verloren wist,
glanst nu de hemel open.
Het schijnsel brengt een warme gloed,
wat harten sneller kloppen doet,
op beet're tijden hopen …
Want door die open hemeldeur
ontsnapt nu weldra kleur na kleur,
in felle lichte tinten.
Het schijnt warempel wel een feest.
De stralen lijken nog het meest
op rijk versierde linten!
Het grijze waas met zwart doorzeefd,
wat hier zo lang gelegen heeft,
lost op in vage slierten.
Het somb're dekendek verdwijnt
en daar waar nu het zonlicht schijnt,
rept zich het ongedierte.
En als het herfstig jaargetij
met al het sombere er bij,
al zó'n palet van kleuren weeft,
wat ons dit rijke schouwspel geeft,
wie zal zeggen wat dan Mei
nog voor ons in petto heeft!
Ria Riksten Brouwer
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2649
Volmaakt was alles hier, het leven waard.
man en vrouw de vogels en de dieren.
Iederéén geschapen naar zijn aard.
Alles was volmaakt en goed.
Zij leefden door Gods hand.
Zij woonden in de Hof van Eden.
In het vierstromen land.
De mens hij leefde dicht bij God.
Hij was vrij in woord en daad.
Hij kende alleen het goede.
Men trof in hem geen kwaad.
Door zich van God af te wenden.
Kreeg hij kennis tussen goed en kwaad.
Door hebzucht, macht en egoïsme.
Koos hij de brede weg, waar 't kwade gaat.
Een tunnel, of een smalle weg.
Is moeilijk, kan gevaarlijk zijn.
De brede weg lijkt licht en helder.
Is aan 't einde vaak, te smal, verstopt, te klein.
Jan van der Veen
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2569
mijn heel
dierbare ouders
zijn er
niet meer
maar het
wonderlijke is
U bent
er steeds
weer
telkens ben
ik verdrietig
maar U
droogt iedere
traan
ben ik
bang om
te leven
U zegt
wij zullen
samen gaan
Jezus
zonder U
is mijn
leven heel
koud
dank U
zeer dat
U zoveel
van mij
houdt
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3556
Zal God tot ons spreken,
als hier onze opdracht
eenmaal is geweken.
Zijn ze wel doorgroefd van
al het rust’loos werken,
omdat jij vermoeiden
kon vertroosten, sterken?
Zijn ze als een brugdek,
dat zoveel kon dragen,
als een biddend bolwerk
van verstilde vragen?
Toe, toon eens je handen!
Zal Hij nogmaals spreken,
nadat Hij zorgvuldig
alles heeft bekeken.
Zijn ze ruw en eeltig
van het naarstig zaaien,
dan zal God ons oogstveld
rijk'lijk kunnen maaien!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Vliet, Cor van
- Categorie: Ziekte
- Hits: 2495
denk ik laat het
maar stoppen God
voor altijd
gevangen in
een willoos lijf
dat is mijn lot
de kerker waar
ik in verblijf.
ik beweeg en soms
denk ik kwam
maar een einde
aan alles Heer
vandaag nog
handen stil
even controle los
van de ketens want
dit wil ik niet meer
ik beweeg en soms
denk ik er niet aan
zomaar even
dat ik ervaar
verlost te zijn
uit dit lijf
een weg uit
de kooi van pijn
ik beweeg en soms
ook niet
maar ben bewust
gerust en bewogen
voor altijd
uw kind
ook straks
als het bewegen
weer begint
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3339
als wij zelf de liefde dragen,
met een vriendelijk gebaar
and'ren helpen, troosten, schragen.
Er zal altijd vrede zijn
als wij zelf de palmen spreiden,
naasten met een zachte hand
naar de groene weiden leiden.
Er zal altijd blijdschap zijn
als wij vreugdevol getuigen,
met een opgewekt gemoed
ons voor 's Heren grootheid buigen.
Er zal altijd hoop, geloof
op de aarde ingang vinden,
als wij de vermoeide mens
met het vaderhart verbinden.
Vrede, liefde, hoop, geloof
zul je blijvend zelf aandragen.
Dat geeft meer bevrediging
dan 't van anderen te vragen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Riksten Brouwer, Maria
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4138
de struiken, bloemen of het groene gras.
Als wij daar enkel maar van konden dromen
en er geen varen, mos of heide was…
Geen oude eiken en geen slanke berken,
met vogels, huppelend van tak tot tak.
Nooit madeliefjes, bloeiend in de perken,
of kleine eksters, in hun verenpak…
'k Zie paddenstoelen, van die hele grote
en boterbloemen in een groene wei.
Ook vruchtenbomen, met hun jonge loten,
als dat toch niet ontluiken zou in Mei…
En wat ik zie, een kunstige Ontwerper,
die heel die wereld schiep, in al zijn pracht.
En ja, door al dit moois zie je steeds scherper:
niets evenaart Zijn Goddelijke macht!
Maria Riksten-Brouwer
- Details
- Geschreven door: Muermans, Erna
- Categorie: Bezinning
- Hits: 3209
door het mulle zand
zijn wegen baant
de wind zijn sporen
achterlaat
mijn voetdruk
slechts voor even
een afdruk geeft
van mijn aanwezigheid
dan leg ik me neer
in overgave
de warmte van het zand
voelt kouder als ik ben vergaan
voor hen die uit die grootheid
zijn opgestaan
krimpen de dagen
in bruinheid van kleur
de wind vertraagt
de bedding voor even
verlegt de stroom
langs mildheid voor het leven
Erna Muermans
- Details
- Geschreven door: Jansen, Dineke
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3467
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En krijgt van Mij de eeuwige roem.
Vriendje, vrolijk als het fluitekruid
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En Ik zal luisteren als jij fluit.
En jij, verdrietig als de gouden regen
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
Ik droog jouw tranen, dan kun je er weer tegen.
Lieve moeder, kruidig als de marjolein
Vergeet Mij niet. Je
mag dan bloeien in Mijn tuin
En Ik wil voor jou een Vader zijn.
En als het onkruid woekert in jouw leven
Vergeet Mij niet. Je
mag toch bloeien in Mijn tuin
Kom naar Mij, want Ik wil je vergeven.
Dineke Jansen
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 4161
is wat menigeen verlangt.
Dat je door één woordje
ongezien weer kracht ontvangt.
Handen die zich vouwen
en tot bidden zijn bereid
steunen, dragen je in
elke ongelijke strijd.
Elke dag beginnen
met de vaste zekerheid
dat je door veel bidders
over bergen wordt geleid,
weten dat hun handen
als een brugdek zijn gesmeed,
schept een kracht waardoor je
je in God geborgen weet.
Voorbidders te hebben,
ook al is het er maar één,
laten je gevoelen:
ik strijd zeker niet alleen!
Want het wonder dat je
door een handenpaar verkrijgt,
boven de problemen
en je zorgenlast uitstijgt!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3220
Om Uw grootheid en Uw macht
Laat mij Heer, in U blijven geloven
Zoals u dat van mij verwacht
Geef, Heer, dat ik naar Uw wil zal leven
Maak mij vrij van zonde en schuld
En dat ik om mijn naasten mag geven
Omdat U ons ook met liefde vervuld.
Laat mij, o Heer, van U mogen getuigen
Dat ik mij niet zal schamen voor Uw woord
En dat ik in alle eerbied voor U zal buigen
Laat mij, o Heer, U prijzen, onverstoord.
Laat mij, Heer, U danken voor al het goede
Voor gezondheid en vreugde in mijn leven
En wilt U mij voor al het kwade behoeden
Laat mij een licht zijn, tot Uw lof geheven.
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3804
dat zij mij begroeten,
hoewel ik ze zelf
niet meer kan ontmoeten.
Ze zenden een woord
dat mij kan versterken
om diep in mijn hart
de vrede te werken.
Zij dringen zich op
in wat zij verkonden
met lieflijke stem
en tijdloze monden.
Ze roepen me toe
geen kracht te verliezen
en elke dag weer
het goede te kiezen.
Ik krijg het idee
dat zij willen zeggen:
probeer maar je hand
in handen te leggen,
die Vader je reikt,
verstild en bewogen
en zie dit gewis
als groet uit den hoge!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3068
Want ik zal steeds voor je zorgen
Altijd, nu, vandaag en ook morgen
Ik heb mijn armen om je heen gelegd.
Kijk maar naar de vogels in de lucht
Ze krijgen eten in alle overvloed
God, de Heer is het, die ze voedt
Er is niet één die Hem ontvlucht.
Jij bent veel meer waard dan zij
God weet wat je nodig hebt, elke dag
Zolang je op deze aarde leven mag
God, de Heer, Hij blijft je steeds nabij.
Wij mensen maken ons vaak zorgen
Over onze kinderen en ons bestaan
En kunnen de problemen soms niet aan
Heel veel dingen zijn voor ons verborgen.
Toch zegt God, maak je maar geen zorgen
Want ik ga met je mee door het leven
God wil ons helpen en ons het beste geven
Wees niet bezorgd voor de dag van morgen.
( Uit het Bijbelboek Mattheüs)
Fedde Nicolai
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3578
De eeuwigheid beweegt
en zendt mij stil haar groeten.
Mijn God, wat zou ik graag
mijn lieven weer ontmoeten!
Ze laten mij niet los,
ik voel hun liefdekoorden
en hoor hun wijze raad
als hemelse akkoorden.
De eeuwigheid beweegt.
Ik voel hoe mij omringen
de velen die bij God
het lied van vrijheid zingen.
Ze geven mij een wenk,
ze reiken beide handen
en in mijn hunk'rend hart
gaat hemelvuur ontbranden.
De eeuwigheid beweegt.
Beminden leven mede
en in mijn ziel ontwaakt
een wonderlijke vrede.
Eens zijn wij weer vereend,
die dag blijft nog verborgen.
Wie weet, eerdaags of zelfs
verschijnt dat weerzien morgen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Hiernamaals | Verwachting
- Hits: 3345
Gelijk de druivenstruik
zich dag na dag gaat vormen
en moeiteloos berust
in woeste levensstormen,
de rank zich krachtig voedt
met milde waterstromen,
zo rijpt de ziel gestaag.
Het zoete moet nog komen!
Ik zoek waar ergens iets
van bloei is te bespeuren
en wil met ruwe hand
dit wonder openscheuren.
Wie zal dit groot geheim,
die levensdrang intomen?
Zwijgt ook mijn ziel niet zo?
Het zoete moet nog komen!
Als zonlicht leven wekt,
de blaad'ren zich ontplooien,
dan pas zal elke rank
zich rijk aan vruchten tooien.
Zo zal de ziel ook eens
ontwaken uit haar dromen.
Wees dus maar stil, mijn hart.
Het zoete moet nog komen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2666
Die hemel en aarde gemaakt heeft
En nog onderhoudt alles wat leeft
Die zonden vergeeft, steeds weer.
Ik geloof in Gods almachtigheid
Hij, de schepper van 't heelal
En dat Zijn koninkrijk komen zal
Ik geloof in Gods trouw en waarheid.
Ik geloof in de drie-eenheid van God
Vader, Zoon en heilige Geest
Zoals het altijd is geweest
Ik geloof dat God bewogen is met ons lot.
Ik geloof in Gods onmetelijke goedheid
Dat Hij mijn leven leidt, elke dag
Zolang ik hier op aarde wezen mag
Ik geloof in Gods liefde en barmhartigheid.
Ik geloof in een altijd durend leven
De verrijzenis van het lichaam
Dit alles geloof ik in Jezus naam
Die voor allen Zijn leven heeft gegeven.
Amen, amen, amen.
(Naar gez. 331 Liedboek voor de kerken)
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 3725
naar overvolle straten.
December is in aantocht,
de huizen zijn verlaten.
Geen man, geen kind dat ik bezit,
geen buurvrouw die komt vragen:
"ga eens een avond met mij mee",
is die eenzaamheid te dragen.
Mijn neef vroeg afgelopen jaar:
"zal ik uw huis een verfje geven?
Uw eigen huis, een groot bezit,
u heeft geen man of kinderen meer in leven".
Toen ik zei: "het huis is niet van mij",
verbleekte zijn gezicht.
Ik heb hem toen voor 't laatst gezien,
geen brief, geen kaart, geen enkel bericht.
Het dolen in de eenzaamheid,
het kijken naar de overvolle straten.
Is geen wereld van verschil,
geen weg van God en mens verlaten.
Het is een tasten naar de werkelijkheid,
het zoeken naar een leefbaar leven.
Met opstaan en met vallen,
je leven inhoud geven.
Het is de zon die u gadeslaat,
de sterren die over u waken.
De Schepper die alles ziet,
zal alles nieuw voor u maken.
Jan van der Veen
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2795
maar het zaad dat je zaaide,
de patiënt met zijn angst,
die jij liefdevol aaide,
het treurende kind dat
in je huis kon verblijven,
baart de winst die je eens
op jouw naam bij kunt schrijven.
Niet de oogst van vandaag,
maar het zaad dat je strooide,
het gebaar dat je stil
met verdraagzaamheid tooide,
de vernielende pijn,
die door jou kon verdwijnen
vormt de winst die je eens
als bezit ziet verschijnen.
Niet de oogst van vandaag,
maar het zaad in je handen,
dat zorgvuldig geplant
diep in akkers belandde,
waar het kiemkracht verkreeg
ondanks striemende vlagen,
geeft de winst die je ziel
eens als sieraad zal dragen!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Tijd
- Hits: 3535
de zon zal vroeg ondergaan.
De avonden worden lang en somber,
de winter komt eraan.
Alles lijkt zo triest en donker,
ik zie nergens licht.
De zon zij is er zelden,
de mist is grijs en dicht.
In dit jaargetijde,
moet mijn geest en lichaam lijden.
Ik hunker naar de zon en 't licht,
ik kan niet zonder beiden.
Zoals de jaargetijden,
licht en donker geeft.
Zo is ook je levenswandel,
zo lang je hier op aarde leeft.
Bij voorspoed, vreugde en blijdschap,
lijkt de tijd heel snel te gaan.
Bij tegenspoed en smart,
lijkt de tijd wel stil te staan.
Maar Gij, o Heer geeft in Uw schepping,
in donkere tijden duidelijk zicht.
Al is de nacht ook nog zo donker,
er volgt altijd morgenlicht.
Ook al is het leven: herfst,
en is er nergens uitzicht meer.
Ook in donkere dagen,
geeft Gij hoop en uitkomst Heer.
Jan van der Veen
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 4586
wie kent niet hun verhaal?
Het is zelfs wereldwijd te lezen
in welhaast elke vreemde taal.
We kunnen al de bijbelzinnen,
die over deez' tragiek bestaan,
vol ijver met elkaar bepreken
en dan gewoon weer verdergaan.
Maar beter is het te bedenken:
Waar staan wij als de Heiland komt,
is onze lamp gevuld of ledig
en daardoor onze roep verstomd?
Zijn wij Hem allen trouw gebleven,
verwachtend de verheven dag,
waarop wij Hem vol vreugd ontmoeten,
ons oog Hem blij aanschouwen mag?
Laat ons slechts als de wijzen wachten
en werkend in Zijn wijngaard staan,
zodat Hij niet tot ons zal spreken:
Gij dwaas, u kunt niet met Mij gaan!
Als wij Hem metterdaad belijden,
bezielend, troostend als Zijn kind,
dan zal de dag voor ons verschijnen
dat Hij ons zeker wakend vindt!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Veen, Jan van der
- Categorie: Overlijden
- Hits: 5715
ging heen uw leven.
Uw ogen sloten toe,
uw glimlach is gebleven.
U heeft zo vaak op ons gewacht,
zo vaak een goede raad gegeven.
Altijd stond u klaar,
u was een voorbeeld in ons leven.
U zag de dingen scherp,
in uw vele jaren.
U kon moeilijke problemen,
heel eenvoudig ons verklaren.
U zocht uw Heiland,
niet in kathedralen.
Niet in hoge bergen,
of in diepe dalen.
U zag uw Heiland,
als een goede Herder.
U liet u door Hem leiden,
met uw Heiland ging u verder.
In de schaduw van de dood,
zag u de eeuwig groene weide.
Uw Heiland bracht u thuis,
uw Herder die u leidde.
Jan van der Veen
Uit: "Licht en Hoop"
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Eenzaamheid
- Hits: 4492
met duizend stille dromen.
Vaak ging een metgezel plots heen,
door ziekten weggenomen.
Bij velen was er nooit een mens
met wie zij alles deelden,
een vrouw, een man, die liefdevol
hun diepe wonden heelde.
Zijn zij er lang reeds mee verzoend
of lijden zij er onder?
Schenkt God nog eens op hun gebed
dat langverwachte wonder?
Heeft Hij er soms een reden voor
en hoe kun je dit merken?
Is het geen opdracht hun gemis
berustend te verwerken?
Maar is "alleengaand" wel een woord
dat past om hier te zeggen?
Is het niet meer je diepe zorg
in Vaders handen leggen,
vertrouwend dat Hij bij je is,
zal helpen, troosten, strijden?
Dan hoef je nooit alleen te gaan
met Vader aan je zijde!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 3283
Zij weten hoe je spelen moet.
De keeper kan veel sneller,
de midvoor is beslist niet goed.
Zo vellen ze hun oordeel,
de kenners van de buitenlijn.
Hoe kon een elftal spelen,
als zij er niet meer zouden zijn?
Maar om een punt te scoren,
moet je echt rennen met de bal,
begeest'rend samenwerken,
wat tot een treffer leiden zal.
Niet zomaar dingen roepen,
waardoor geen bal ooit vlugger gaat,
maar als een vechter knokken,
een echte sportman metterdaad!
Zo is 't ook met geloven.
Supporters zijn er wel genoeg,
maar in het elftal spelen,
dat is wat ons de Heiland vroeg.
Met heilig enthousiasme
ons richtend op dat ene doel.
Dan geeft de zwaarste wedstrijd
een blij en koninklijk gevoel!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3209
de landman op zijn akker.
Wanneer de winter wijkt, wordt wat
in't duister toefde wakker.
De velden breken wijd uiteen
om rijkdom uit te strooien.
Wat tijden diep verborgen bleef
gaat zich in volheid tooien.
Wacht op het wonder in je ziel
tot krachten opwaarts dringen
en winden langs het golvend graan
fluist'rend hun lied'ren zingen.
Je bent geroepen om in 't licht
als halm te kunnen groeien
en op Gods vruchtbaar akkerwerk
tot eer van Hem te bloeien.
Voor jou is weggelegd wat nooit
het oogstveld zal beleven.
Er wordt je na de vormingstijd
een eeuwig loon gegeven.
Nu nog verborgen in de aard,
maar straks de grond ontstijgend,
zul je een kind des hemels zijn,
de glans van goud verkrijgend!
Frits Deubel
- Details
- Geschreven door: Deubel, Frits (overl. 04-03-2017)
- Categorie: Tijd
- Hits: 4532
beelden die ontwaken
in verblindend licht.
Armen die zich strekken,
ogen die ontdekken
wat God hier verricht.
Vreugden die het leven
met een glans omgeven,
mij bij hen bepaalt.
Woorden die zich rijgen,
tastbaarheid verkrijgen,
kracht die heimwee staalt.
Waar wordt, zo verbonden,
eeuwigheid gevonden?