- Details
- Geschreven door: Verwaal, Jelly (overl. 14-09-2022)
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2890
maar op het graf
verschijnen felle kleuren
van geel tot goud
van rood tot bruin
het is één grote
najaarstuin
met frisse
najaarsgeuren
kortom:
't is herfst.
De zomer sterft
het graf gaat dicht
maar zie
het gouden licht
in nevelige stralen
tussen de bomen dwalen
het is een vreugde
voor het oog
en een teken
van omhoog:
HET LICHT
zal nimmer falen
Jelly Verwaal
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Lijden
- Hits: 4091
roep ik beelden voor mijn geest,
ik denk aan al Zijn smart en lijden
en aan hoe het is geweest;
daar op die heuvel Golgotha
daar waar de aarde kleurde,
door Zijn verzoenend bloed voor ons
ik denk aan hoe 't gebeurde,
bespot door ónze smaad en hoon
heeft Hij Zijn kruis gedragen,
tranen druppelen op de grond;
hoe kon Hij 't ál' verdragen..?
'k Zie nu beelden van Zijn grootheid
van Zijn liefde en Zijn kracht,
dáárdoor kon Hij op die heuvel
voor ons roepen; 'T IS VOLBRACHT...
Uit de bundel, 'Wonderlijk zijn Uw werken'.
- Details
- Geschreven door: Antonia
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3255
van de
bladeren maak
je daarover
niet druk
Jezus houd
je hand
vast het
kan niet
meer stuk
Hij laat
de kale
hersttakken hemels
glinsteren een
lust voor
het oog
als bewijs
van Zijn
grote liefde
aan ons
stuurt Hij
soms ook
nog een
prachtige regenboog
bid om
zegen voor
de boswachters
die Gods
bossen bewaken
vraag Hem
om bescherming
van de
kinderen die
uit Zijn
schepping mooie
herststukjes weer
maken
regen stormen
buiten binnen
gezellig de
kachel en
schemerlampjes aan
lees uit
de kinderbijbel
voordat de
allerkleinsten naar
hun bedje
gaan
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Verlies van een kind
- Hits: 9945
In de moederschoot ontstond jij,
jij werd liefdevol verwacht,
werd gekoesterd diep van binnen,
toegefluisterd, dag en nacht.
Hunkerend en vol verlangen,
werd jouw bedje klaargezet
en jouw kamertje behangen,
alles met plezier en pret.
Nog vreugdevol, intens genietend,
kwam ineens de ommekeer,
weg het schoppen en het leven,
plotseling was jij niet meer.
Levenloos werd jij geboren,
toch heel mooi en erg compleet,
een ontvangst, maar ook een afscheid,
iets dat niemand ooit vergeet.
Heengegaan nog voor jij licht zag,
bij de Heer, nog voor jij kwam,
maar gelukkig dat de Vader,
jou vol liefde tot Zich nam.
Jij was erg geliefd en welkom
en de Vader weet waarom,
jij terugging naar de Hemel
en soms vragen wij er om.
Maar wij moeten jou daar laten
in Gods liefdevolle hand,
totdat wij jou eens terugzien
in het Hemels Vaderland.
- Details
- Geschreven door: Pieterman, Abigaïl
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2622
De gure wind
blaast bladeren
van de bomen.
De gure wind
trekt veel dieren
naar hun warm hol.
De gure wind
zet al mijn haar
recht overeind.
De gure wind
zorgt voor een jas
met dikke sjaal.
De gure wind
zorgt voor een blos
op mijn wangen.
De gure wind
lokt mij binnen
knus, heerlijk warm.
De gure wind
maakt ‘t snel donker
‘t kaarslicht verlicht.
De gure wind
brengt juist de sfeer
van herfst in huis.
De gure wind
slechts onzichtbaar
komt van boven.
De gure wind
laat ons iets zien
van ’s Heeren macht!
Abigaïl Pieterman
- Details
- Geschreven door: Hubke (H.G.J. Ramaekers)
- Categorie: Cinquiano
- Hits: 5166
een wonderschone kleurenpracht
die vraagt onze aandacht;
scheppingsaanbod
van God!
- Details
- Geschreven door: Smits, Danielle
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3942
De speelse wind, draagt de herfstachtige geuren.
Een blad, mooi gekleurd, valt eindeloos naar beneden.
De boom vol blad, behoort spoedig tot het verleden.
De natuur wordt kaal en het wordt natter en kouder.
En iedere dag worden wij een dagje ouder.
Seconden, minuten, uren, dagen gaan voorbij.
Herfst, winter, zomer, lente, God is altijd nabij.
God is de schilder van een prachtig kleurenpalet.
Voor ieder seizoen heeft hij de basis neergezet.
De herst met haar goudgele en mooi bruine tinten.
Het geurende voorjaar en de koude witte winter.
God is de Creator van dit prachtige leven.
Die pracht zien wij vaak niet, door' t haastige leven.
Geniet dus van het moois van al de jaargetijden.
Met God als je basis, zal Hij je verder leiden.
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2402
van een warme najaarszon
schept verrassend vergezicht,
opent mij een gouden bron
met haar zachte hemelstralen
laat ze schaduwen leven
die langs boomstammen dwalen
zich in bladeren begeven
het einde van een gele laan
is als een boog, als een poort
de toegang tot een nieuw bestaan
een sprookje waar de dood niet hoort
stervende geuren uit de grond
snuif ik diep naar binnen in
en met een glimlach om de mond
proef ik mild een nieuw begin
- Details
- Geschreven door: klumper, inge
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2525
Golgotha !
jij stond er bij
en ik keek er na
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Gebedengedichten
- Hits: 3783
er is zo voor gebeden
is het dan niet gelukt
heb ik niet goed beleden?
Was het dan niet genoeg
heb ik dan niets ontvangen
was er teveel gezwoeg
zou ik teveel verlangen?
Mijn hoofd zit vol gestopt
met angst en ook met vragen
het zit daar opgekropt
ik sleep me door mijn dagen.
O God, die steeds geneest
geef mij toch van Uw vrede
U bent erbij geweest
verhoor dan nu mijn bede.
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2816
dat ik bewust de herfst zag komen
de magische kleurverandering
van de blaadjes aan de bomen?
Is dit nu echt de eerste keer
dat ik de gouden zon zie schijnen
dwars door de stervende natuur
die met de zon niet zal verkwijnen?
Zie ik dan nu pas bladeren sterven
om plaats te maken voor nieuw leven
om als de lente weer zal komen
hun firsse groen weer door te geven?
Het machtige van de natuur
is in de herftst zo prachtig vormgegeven
het heeft iets tragisch en mistroostigs
maar niet voor lang, het duurt maar even.
Het gouden blad dat van de boom afvalt
heeft nog zijn waardigheid behouden
als mijn kleine dochter blij
haar gouden blad bij zich mag houden.
Het is het leven wat zo aan de herfst verbonden is
het gaat soms stervend en zo moeizaam
maar het is zo machtig en zo waardevol
hoe vallend soms, God kent mijn naam.
Ik zal niet sterven in mijn herfst
want Jezus is mij voorgegaan
Hij heeft allang mijn plaats gemaakt
Zijn zon verdampt mijn traan.
(uit mijn bundel: 'Gods reflector')
- Details
- Geschreven door: Tack, Walter
- Categorie: Haiku
- Hits: 4512
Abrikooskleurig
klimt de nazomerse zon
boven Gods bomen.
- Details
- Geschreven door: Verdoes, Annemarie
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3584
kleuren door de tijd gemaakt
helder groen heeft opgegeven
koelte heeft het aangeraakt.
Wind waait door de hoge bomen
blaast de blaadjes op de grond
herfst in vol ornaat gekomen
strooit kastanjes op de grond.
Dagen vol met storm en regen
geven nevel in het hart
'k heb het langzaam koud gekregen
't heeft de rust in mij verward.
Tot opeens die zon ging schijnen
en ik alle kleuren zag
alle kilte ging verdwijnen
ruimte makend voor een lach.
Heer hoe lief'lijk zijn Uw wegen
alles is zo goed doordacht
'k heb door sterven juist gekregen
wat U voor mij had bedacht.
- Details
- Geschreven door: Kortekaas, Adri
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3590
en milder het verlangen
waarmee recht mijn hart zich richt
tot U die leeft.
Die mij zult ondervangen,
die op mij wachten wilt
en aan mijn dagen en mijn gangen
kleur en warmte geeft.
De zomer, nu voldragen,
kust de wangen van de herfst
en streeft ernaar stil te gewagen
van haar leven dat niet sterft.
- Details
- Geschreven door: Mul, Jan
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 4823
de aarde voert een ongelijke strijd,
hier sterft wat leeft in bonte kleuren,
gevangen in het ritme van de tijd,
de zaden vallen in de lanen,
en in een tuin vindt elke vrucht zijn graf,
de schepping toont haar laatste tranen,
waar eens de knop zijn tere bloesem gaf,
dit is de wet van de getijden,
hier sterft wat weer tot sterven op zal staan,
kringloop van vreugde en van lijden,
van bloeien en dan weer ten onder gaan,
dit is een wonderlijk gebeuren,
wij zullen éénmaal sterven in de tijd
en opstaan; God opent de deuren,
in Christus leven wij in eeuwigheid!
- Details
- Geschreven door: Kortekaas, Adri
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 4638
dat jij mij lachend in de ogen keek,
terwijl je klein en kwetsbaar leek,
wist ik dat Eén jou zag, voor jou bezweek
als voor geen ander.
Dat jij leven zou,
kracht vond tot bouwen aan dit aards bestaan,
van kindsbeen af in licht mocht gaan
was alles wat Hij wou, wat moest gedaan
en gauw veranderd.
Wees gezegend jij
nu nog zo weerloos, kwetsbaar, klein;
eens zul je groot, volwassen zijn,
aan mensen zo nabij als God zou zijn
aan ieder ander.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 2627
ga ik door de zware storm,
ik probeer mij te bezinnen,
maar mijn hart bonkt echt enorm.
Snertweer, 't zit behoorlijk tegen,
alles loopt nu uit de hand,
en ik ben vanuit een drupje,
in een regenbui beland.
'k Doe mijn best me te vermannen,
maar het valt me echt niet mee,
't is een strijd zo onbegonnen,
waterdragen naar de zee.
Maar ik moet eerst rustig worden,
want mijn hartslag moet in toom,
't komt wel goed, ik blijf het zeggen,
ik ontvang straks toch mijn loon.
Stormen komen tot bedaren,
regenbuien trekken weg,
rust keert weer, ook in mijn leven,
Jezus heeft het steeds gezegd.
'k Heb Mijn hand op heel de schepping,
Ik bestuur en zie jou gaan,
geef jouw hart een heel nieuw ritme,
als jij roept, kom Ik er aan.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 3958
met je kleine ogen dicht
weet jij nog niets van morgen
maar waar de Schepper van 't heelal
jou in je toekomst leiden zal
daar ben jij altijd geborgen.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Geboortegedichten
- Hits: 4363
om je los te laten
terwijl je nu nog
door ons
vastgehouden wordt.
Met Zijn liefde
uitgestort
in onze harten
durven wij je straks
te laten gaan
als je op eigen benen
leert te staan.
Zo leren wij
ons overgeven
aan de God die jou
en onze harten kent
om aan het einde
van je levensjaren
verwonderd te ervaren
dat je altijd
vastgehouden bent.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2608
o luchten in de avondzon,
wat weet ge van nu en later
van het hart dat is gewond?
Van het wachten op de nieuwe morgen
van de dood die keer op keer begint
waar hoop op leven is verborgen
wat weet ge, wolken, lucht en wind?
Zo ik versta dat verre kusten
bedoeld zijn om eens uit te rusten,
zo gaat mijn weg door wind en weer.
Door wolkenluchten meegenomen
zie ik de tranen van mijn Heer.
Er is een toekomst boven dromen.
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Overlijden
- Hits: 4197
zijn jullie overleden.
Onvoorstelbare leegte
nam plaats in het heden.
Gemis, diep en zwaar,
wie kan dit ooit dragen?
Wij omarmen elkaar
als familie, vol vragen
en houden elkaar vast
in deze wetenschap:
Onze Hemelse Vader
geeft kracht bij elke stap.
Als bloemen langs het pad
zijn er herinneringen.
Dit spoor van liefde
bleef toen jullie gingen.
- Details
- Geschreven door: Harder, Frans den
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2524
In de stille avond van het leven
spreken trouwe woorden over God.
Hem aanvaarden, Hem heel even
zien, is beter dan ons aardse lot.
In mijn eenzaam stille woning
bidt mijn hart een vroom gebed:
U, mijn God, bent nog mijn Koning
want U heeft Uw kroon mij opgezet.
Nu komt bij mij in de donk're nacht,
stilte die ik bijna niet kan dragen
maar ik kreeg een hart dat Hem verwacht.
Laat mij dan in Uw liefde groeien,
zonder ongeloof en zonder vragen
in Uw hemel als een bloem weer bloeien.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 2924
O luchten in de avondzon
wat weet ge van nu en later
van het hart dat is gewond
van het wachten op de morgen
van de dood die keer op keer begint
waar hoop op leven is verborgen
wat weet ge, wolken, lucht en wind
Zo ik versta dat verre kusten
bedoeld zijn om eens uit te rusten
zo gaat mijn weg door wind en weer
door wolkenluchten meegenomen
zie ik de tranen van mijn Heer
er is een toekomst zonder dromen.
- Details
- Geschreven door: Lammers, Ronald
- Categorie: Natuur en Schepping
- Hits: 3042
in de kerk
de bladeren
als woorden
uit een verleden tijd
geen klank
geen leven
geen akkoorden
maar verloren
kleuren
uit de eeuwigheid
wie zal spreken
in dit sterven
wie begint
de lentetijd
wie mag
de nieuwe dag
beërven
in woorden
uit Zijn heerlijkheid.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 4616
in het park onder een boom
en je vond er haast wel honderd,
want ze lagen er gewoon.
Waren zomaar afgevallen,
door het schudden van de wind
en daar lagen ze te wachten,
op elk klein, elk dankbaar kind.
Soms verborgen in omhulsel,
glanzend bruin en prachtig rond,
maar je zag alleen de stekels,
van de doppen op de grond.
Snel had je de dop verwijderd
en wat kwam daar binnenuit?
De kastanje prachtig glimmend,
en jij toonde mij jouw buit.
Dolgelukkig met dat mooie,
dat ineens tevoorschijn kwam,
afgedaan die ruwe bolster,
dat het zicht erop ontnam.
Dat is nodig, ook bij mensen,
zij verbergen soms hun hart,
niemand mag dichtbij hen komen,
en zij lijken best wel hard.
Hebben soms zo’n ruwe bolster,
stekels aan de buitenkant,
grote mond en stoere praatjes,
maar een zachte binnenkant.
Mooi verborgen voor een ander,
toch oprecht een kind van God,
glimmend mooi en best bijzonder,
soms van buiten ruw en bot.
God de Vader wil hen vragen
om hun hart te laten zien,
om te schitteren als een parel,
zo te tonen wie het dient.