- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Bewogenheid
- Hits: 2861
ik riep U van mijn jeugd af aan
maar na mijn bede op Uw Woord
voeld' ik mij vaak zo onverhoord.
'k Had in mijn hart wel plaatsgemaakt
maar U had mij nog niet geraakt
al wist ik reeds van 't houten kruis
ik voelde mij nog lang niet thuis.
Ik dacht zoveel te moeten doen
probeerde 't ook met goed fatsoen
maar 'k voelde mij toch echt niet vrij
want 'k liep steeds aan Uw Woord voorbij.
U zei, geloof maar als een kind
dat steeds opnieuw de weg weer vindt
de weg die 'k baande door het kruis
pas dan voel jij je eeuwig thuis.
Ja Heer, ik wist van Uw bestaan
maar 'k ben U steeds voorbij gegaan
totdat U mij die woorden zei
Toen pas voeld' ik mij Vrij...
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 1710
en vreugd en leed wil delen,
zo'n vriend is een getuigenis,
een weldaad voor velen.
Een vriend, die ieder mens waardeert,
altijd klaar staat voor een ander,
wordt door iedereen gewaardeerd,
is een voorbeeld voor een ander.
Zo'n vriend is een mens,
een mens, die God wil gedenken,
omdat hij leeft naar Zijn wens,
aan anderen aandacht te schenken.
Hij is vriend, een vriend van God,
Die in die mens de rede vond,
niet te handelen naar Zijn gebod,
maar gedenkt, Zijn eeuwig verbond.
12-03-‘87
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Tijd
- Hits: 2783
dat het volmaakt was
op onze aarde, het was
toen één groot paradijs.
Adam wist wat goed was
en omdat hij niet wist wat
slecht was, deed hij dat ook niet.
Toch kwam ook de zonde
in het paradijs binnen gekropen,
opeens was het paradijs verleden tijd.
Adam bekeek de dieren
niet meer als deel van
zijn samenleving, neen,
zij werden een bestanddeel
van zijn levensonderhoud.
De aarde was goed toen
het nog een paradijs was,
de dieren konden leven
naast de mens en tussen het groen.
Nu vormt de grote mond
van de mens de grootste
bedreiging van de flora en de fauna.
Woorden moeten daden worden en
daden moeten goed gepraat worden
door woorden die de daadkracht missen.
Er was een tijd dat de aarde
een paradijs was en deze tijd
ligt ver achter ons, en alleen
God weet hoever die tijd voor ons ligt!
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Kindergedichten
- Hits: 3558
Mijn vader is zeer eigenwijs
hij weet écht alles beter
het maakt niet uit waar het om gaat
hij denkt het weer te weten.
Verbaasd kijk ik naar zijn gedrag
soms wil ik adviseren
dan wordt hij boos en schreeuwt heel hard
je hoeft me niks te leren.
Hij vindt dat hij het zelf wel kan
hoopt op twee rechterhanden
hij geeft nooit toe dat iets niet gaat
en knarst dan met zijn tanden.
Maar in zijn hart, diep binnenin
voelt hij zich vaak verdrietig
hij wil zó graag de beste zijn
juist dat maakt hem zo nietig.
Jezus heeft mijn vader lief
kijkt dwars door het gemopper
de eigenwijsheid wuift Hij weg
het schreeuwen laat Hij stoppen.
Hij breekt door alle dwarsheid heen
ook door het beter weten
Zijn woord heeft nu de overhand
soms hoor ik nog wat kreten.
Maar nu brengt hij het bij de Heer
eigenwijs en toch onzeker
nederig zijn valt hem niet mee
maar het gaat inmiddels beter.
Hij schreeuwt nu al iets minder hard
en luistert zelfs naar mij
geeft toe dat hij niet alles weet
en ik… ik ben zeer blij!
Eindelijk…!
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2547
Ik heb laatst een briefje naar "Spoorloos" geschreven,
omdat ik mijn Vader zo mis.
En Hij is onmisbaar in 't dagelijks leven,
maar ik weet echt niet waar of Hij is.
"Kunt u misschien uw Vader beschrijven?"
vroegen ze bij de t.v.
"En weet u misschien waar of Hij kan verblijven?"
Ik zei: "Ik heb wel een idee."
"Mijn Vader is zorgzaam en is altijd bij me.
Hij kent al mijn komen en gaan.
Hij is eeuwig trouw en kent al mijn geheimen
en toch zie ik Hem dan niet staan.
Hij woont in de hemel, maar ik kan u niet zeggen,
waar die hemel dan is.
Helpt u mij, zodat ik uit kan leggen
waarom ik Hem vreselijk mis."
"Spoorloos" hielp mij toen mijn Vader te zoeken.
Dat kostte behoorlijk veel stress.
Eindelijk vonden ze tussen de boeken
een boek leidend naar het succes.
Dat boek heette "Bijbel", vol met verhalen
van wie mijn Vader echt was
Wat was dat mooi, 'k begon steeds meer te stralen,
naarmate ik meer en meer las.
Zo heb ik dus mijn Vader gevonden.
Ik liep Hem gewoon steeds voorbij.
'k Heb nooit goed gekeken, toch droeg Hij mijn zonden.
Hij was er al altijd voor mij.
Bent u misschien ook op zoek naar uw Vader
Lees dan in de Bijbel waar staat
Hoe u bij Hem komt steeds nader en nader
met altijd gewenst resultaat.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2197
te stuiken voor de hemelpoort.
Alsof daar stapels vragen liggen
die nimmer door Hem zijn verhoord.
Put dan maar troost uit 's Heren Woord
waar duid'lijk staat geschreven,
zoek eerst het Koninkrijk van God
en al het and're zal Hij geven.
God hoort hier onze beden wel,
Hij zal geen enk'le vraag doen stuiken,
maar echter op Zijn tijd en wijze
zal Hij ons 't antwoord doen ontluiken.
Al lijkt een schreeuw naar d' Allerhoogste
hier soms een bede - weggelegd -,
vertrouw dan maar op 's Heren Woord,
Hij heeft ons 't antwoord reeds voorzegd.
- Details
- Geschreven door: Vlastuin-van Deelen Jolanda
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2386
ontvankelijk bouwen
aan een toekomst
die toegankelijk
voor het oprapen ligt.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 1933
Als ik mijn handen uitsteek,
neemt Gij ze liefdevol in de Uwe!
Als ik mijn handen ophoud,
vult Gij ze met Uw liefde en gena!
Als ik mijn handen vouw,
luistert Gij geduldig naar mijn gebed!!
Dus,... anders dan danken kán ik U niet!
23-09-‘08
- Details
- Geschreven door: Ramaekers, Maria-overleden 23-02-2019
- Categorie: Troost & Bemoediging
- Hits: 1814
in het Eden
uit het verleden.
Het verleden leert ons
volgens Uw liefdewet te leven
Als iedereen daar naartoe kon streven
vanuit Uw Goddelijke gloed,
dan wordt de hele wereld zoet,
en hebben wij eindelijk
VREDE.
Een wondere wereld van liefde
ligt open voor ieder mensenhart
en ligt voor het grijpen
indien zij willen kijken
en leren begrijpen
doorheen Mijn Woord
hoe zij in de wereld,
het Paradijs van Eden,
heden tot hun rijk kunnen maken,
zoals het hoort
De wondere wereld van Eden
in het heden, hier en nu,
ligt niet verdoken,
maar is reeds ontloken
in menig mensenhart..
Het ligt open,
met als parkwachter Mijn H.Geest,
Mijn Geest van waarheid en liefde,
Mijn Geest van geduld
Mijn Geest die doorheen Mijn tuin van Eden
verlangt
de totale mensheid te leiden naar vrede.
De verzamelplaats ligt in het hart;
de tuin van iedere mens
huidskleur of stand
is onbegrensd
Een tuin met zonovergoten paden
en stapels vruchten
die helaas rotten,
omdat zij niet worden geconsumeerd
daar velen, bewust of onbewust
Mijn Eden ontvluchten
Men is wantrouwig, o zo dom
om de ware spijzen van het leven te negeren
en onbenut te laten;
om zich te kunnen verzadigen
aan verlokkende spijzen,
die zoet smaken in de mond,
maar bitter in het hart,
daardoor ongezond.
Verzadig u aan de rijpe vruchten
van Mijn wijngaard
zij worden gratis gegeven;
brengen inzicht in het leven
en troost in verdriet.
Zij schenken het hart,
de Goddelijke kracht
om te kunnen herleven
vanuit een nieuwe start.
16.7.1994
- Details
- Geschreven door: Holleman Kropff, Jolanda
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2896
Ik overdenk de dingen van het leven
en nu ik vaak in het verpleeghuis ben
zie ik daar veel mooie dingen gebeuren,
die ga ik delen en klim weer 'in de pen'.
Ik zie een kamer met beperkte mensen,
de één fungeert als oog, de ander als hand.
Zij houden elkaars welzijn in de gaten,
maar wat zij doen, haalt nooit de krant.
Een man die niet kan praten, snijdt
de appel van zijn buurvrouw in stukken
en ook haar brood snijdt hij klein
zodat zij zich niet zal verslikken.
Een kerel met één been maakt grapjes
brengt humor, met zijn tandeloze lach
een blinde vrouw breit aan een sjaal
terwijl haar buurvrouw voorleest, elke dag.
Ik denk: wie is er nu eigenlijk beperkt?
Hier in 't verpleeghuis hebben ze begrepen
hoe het in het leven prettig werkt:
wat jij niet kunt, kan ik, en doe het even.
Hun bereidwilligheid elkaar te helpen
schijnt als een zonnestraal mijn leven in.
Zo Hand of Voet of Oog zijn voor een ander
geeft volgens Jezus aan je leven zeker zin.
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer mijn stille tranen vloeien,
uw hand zien die mijn leven leidt,
zodat ik dichter naar U toe mag groeien,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer ik zoveel heb te vragen,
uw troost verstaan, maak mij bereid,
mijn oog op U te richten in mijn klagen,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer mijn handen stil zich vouwen,
de rust van uw geborgenheid,
ervaren in het vast op U vertrouwen,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer het donkert in mijn leven,
zien op uw licht dat mij bevrijdt,
en mijn bestaan verrassend wil omgeven,
Heer, laat mij in de ruimte van de tijd,
wanneer de nieuwe dag gaat rijzen,
uw goedheid en uw majesteit,
uw trouw en liefde in mijn loflied prijzen.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Tijd
- Hits: 4206
http://www.audiogedichten.nl/audio/religieuze-audio/19-geloof-hoop-liefde/147-kon-ik-nog-maar-even
Moeder, als u eens wist
wat er is gebeurd
in de tijd
nadat u bent heengegaan,
dat op uw verjaardag
in uw dochter
een dichter is ontstaan
die schreef over uw leven,
moeder,
kon ik nog maar éven
vertellen hoe het is gegaan.
Als u eens wist
dat u in mijn bundel stond,
ik zou zo graag weten
hoe u dat vond
maar ik denk dat u
als zeer bescheiden vrouw
hoofdschuddend zeggen zou:
“Nee kind, te veel eer.
en je weet wie roemt,
die roeme in de Heer”.
Gepubliceerd in "Geloofsvreugde" (2013)
- Details
- Geschreven door: Verwaal, Jelly (overl. 14-09-2022)
- Categorie: Tijd
- Hits: 4007
een vlokje sneeuw
dat door de vingers glijdt
Wat is de tijd
een dag, een jaar, een eeuw,
in 't licht der eeuwigheid
Wat is de tijd
die welbesteed
aan God wordt toegewijd?
tot troost bij leed
tot geven steeds bereid?
't Bezit dat wij vergaarden
in onze tijd op aarde,
verliest zijn zin en waarde
straks in de Eeuwigheid!
- Details
- Geschreven door: Brinkman, Joanne
- Categorie: Afscheid
- Hits: 3720
Het dierbaarste van ons hart verloren.
Verdwaald tussen vreugde en verdriet
Door duistere nachten, ochtendgloren.
Hoe vaak nemen we van iemand afscheid
Als een onverbiddelijk eindstation.
Een overheersende intense droefheid
Maakt van ons hart een bastion.
Wanneer mijn tijd is gekomen
Ik het aardse leven achter mij laat.
Weet ik dat ik word opgenomen
In de hemel, de eeuwige dageraad.
In Christus, mijn Heer zal ik alles dragen.
Groot mijn hoop op de Vader wiens
Kracht en bijstand ik mag vragen.
Mijn afscheid zal zijn: 'tot ziens!'
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 3039
Vandaag tenminste, als ik niet
Let op de kwalen die ik altijd heb
Want die zijn al van gisteren.
Vaak vraagt men aan mij
Hoe het met me gaat, en
Zeg ik dat het vandaag
Best goed met mij gaat.
Met hun gaat het niet zo.
O. die jicht en het hoofd
Daarbij ook nog eens die kou.
Nee, met hun gaat het niet.
Hoe doe jij dat toch?
Zo ziek en toch opgewekt.
Ik bid met God elke dag
En Hij geeft mij de kracht.
Kracht om in te zien dat
Gisteren verleden tijd is,
Vandaag realiteit en voor
Morgen is het te vroeg.
Hoofdschuddend lopen ze verder,
Want van bidden word je niet beter.
De jicht blijft en ook de kou wordt
Niet warmer, die man spoort niet.
Ik zeg dan altijd dat God mijn
Hart elke dag schoonmaakt
Door alleen maar te luisteren,
Even denk ik niet aan de kwalen.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 1880
"Och, ik red me wel,
maak je om mij geen zorgen!".
"Is 't verkeerd als ik stel,
dat jij je verdriet hebt verborgen?"
"Nee, 't doet me niets,
laat hen hun gang maar gaan!"
"Is er toch niet iets,
waarmee men jou "in de kou" laat staan?"
"Ik ben het vergeten,
ik wil er niet meer over praten!"
"Toch wil ik je gevoelens weten,
voor je, in stilte, er om gaat haten".
"Laat me alleen,
ik wil 't liever stil verwerken".
"Oké, ik ga heen,
als je me nodig hebt, laat 't me merken".
"Ik trek me van geen mens iets aan,
ik ga mijn eigen gang".
"Toch kun je niet álle problemen aan,
ben je voor eenzaamheid bang".
Met woorden zeggen we zoveel,
zijn we zo stoer, zo sterk.
maar, tussen de woorden hoor je reëel,
wat je oppervlakkig niet merkt.
Met je gehoor hoor je ieder woord,
in een klank die je verwart.
Maar, als je de wérkelijke inhoud hoort,
luister je met de oren van je hart.
Dan hoor je de echte klacht,
zoals je een klacht ook horen moet,
zo je ook zélf van mensen verwacht,
dan keurt ook God jouw liefde goed.
06-04-‘96
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1917
Het is zo gewoon, ons dagelijks brood
Elke dag krijgen we het weer
We weten het niet anders meer
Maar toch is er elders nog veel nood.
Wij leven in grote weelde en overvloed
Daar mogen we echt dankbaar voor zijn
Maar honger elders op aarde doet pijn
Daar, waar veel mensen zijn ondervoed.
Waarom zo’n verschil op deze aarde
Waarom is niet alles gelijk verdeeld?
En is een ander minder toe bedeeld?
Ieder mens is toch van grote waarde?
Eten, mocht het aan iedereen zijn gegeven
Dat dit aan niemand zou mogen ontbreken
Lieve Heer, dit zouden wij U willen smeken
Dat er brood mag zijn voor allen om te leven.
- Details
- Geschreven door: Cieremans, Hans
- Categorie: Bezinning
- Hits: 2703
Nu de beurzen zijn gaan crashen
is het crisis wereldwijd.
En dat werkt als een virus
dat zich razendsnel verspreidt.
Dus de gelden van mijn aandeel
die ik had geïnvesteerd
waren binnen kortste keren
in hun waarde gehalveerd.
Ja, ik heb een heel mooi aandeel
't is een aandeel in geloof,
dat aanvank'lijk op de index
vliegensvlug naar boven schoof.
Maar ineens was daar die crisis
en ik zag de toekomst niet.
Door een crisis in het leven
zakte mijn geloofskrediet.
'k Wou mijn crisis overwinnen,
dat mijn aandeel werd gered.
Daarom ging ik investeren,
investeren in gebed.
En ik zag mijn aandeel stijgen,
het ging in een sneltreinvaart.
Door te bidden in mijn crisis
werd mijn aandeel weer meer waard.
Kom je door een levenscrisis
wel eens in en heel diep dal.
Daalt geloof dan naar een nulpunt.
Zoek dan iets dat helpen zal.
'k Adviseer om te gaan bidden,
en vertel God wat er schort
dan wordt rust en troost geboden,
dat je crisis draaglijk wordt.
- Details
- Geschreven door: consemulder, jose (overl. 14-08-2018)
- Categorie: Bezinning
- Hits: 1908
wrok en haat zijn de voeding
voor een verbitterde ziel
waaraan de negatieve houding
alle levensvreugde onthield
het neemt je geest gevangen
in kwellende eenzaamheid
door liefdeloosheid bevangen
is 't dat je zélf het meeste lijdt
het medicijn voor deze kwaal
werd door Jezus ons gegeven
het belang ervan is cruciaal:
vergeving brengt nieuw leven.
- Details
- Geschreven door: Scheer, Egbert Jan van der
- Categorie: boven 1000 gedichten
- Hits: 1452
Er werd een Woord vernomen,
en zie, de schepping was.
Zo is, in Gods Geest, gekomen,
uit ‘t niets, ‘t aardse ras.
En Gods woord ging verder,
op aarde in Zijn ademtocht.
Stelde de mens tot herder,
die Zijn schepping bewaken mocht.
Nadat de mens hem had verlaten,
ging, zonder Hem, zijn eigen pad,
kwam Zijn woord: "Mens, Ik kan niet haten,
omdat Ik je altijd heb liefgehad".
Aan Zijn volk heeft Hij gegeven,
Zijn eed, Zijn onvergankelijk woord,
en altijd is Hij bij hen gebleven,
want, Zijn liefde duurt eeuwig voort.
En, kwam de mens in nood,
door eigen daad en woord,
dan toonde Hij liefde, zo groot,
en heeft naar hun bede gehoord.
Ondanks al Zijn liefdeblijken,
keerde de mens zich van Hem af.
Hij heeft Zijn hand willen reiken,
en Zelf droeg Hij voor ons de straf.
Zijn eigen Zoon bracht Zijn woord.
Liet door Zijn daden en Zijn leven,
aan ons zien hoe het hoort,
heeft, voor onze zonden, Zijn leven gegeven.
Nog mogen wij leven op Zijn aarde.
Gaat Zijn liefde eeuwig voort.
In de Geest, die Hij ons openbaarde,
in Zijn eeuwig, troostrijk woord.
02-01-‘93
- Details
- Geschreven door: Casier, Greta
- Categorie: Tijd
- Hits: 4012
met herinneringen in ons plakboek gekleefd
- kleine details die we zomaar zijn vergeten
en de mooiste die nog graag worden herleefd.
Breekt er een nieuwe tijd aan in ons leven
of zal alles bij het vertrouwde blijven staan?
Gaan wij nieuwe toekomstplannen smeden
en verkennend op onbekende wegen gaan?
Maar het doel ligt niet altijd in onze handen
hierboven is iemand die weet hoe het moet
Zijn wil regelt en legt ons soms aan banden
en Hij is het die ons het juiste beslissen doet.
Niet iedereen krijgt dezelde duur in het leven
soms is het te kort, voor anderen dan weer lang
voor de Heer is die tijdspanne om het even
wat wij aan liefde geven is echter van belang.
Hij stelde het klokje in ons hart in om te tikken
van begin tot einde is het precies ingesteld
daarom mogen wij ook geen minuut verspillen
onze dagen worden naar onze inzet ooit geteld.
Dat aan iedereen, Heer, tijd wordt gegeven
met inzicht, hoe wij voor U komen te staan
- ook verdwaalden, nog krijgen Uwen zegen
om op die grote dag glorierijk voor U te staan!
.
- Details
- Geschreven door: Poelman-Duisterwinkel, Coby
- Categorie: Dankbaarheid
- Hits: 3818
Vandaag is het de dag dat mijn moeder verjaart.
Helaas is ze niet meer bij ons hier op aard.
“Nu blijf ik bij U voor altijd,
God die mij troost, die bij mij zijt”.
Deze strofen komen in mijn gedachten
op de straatweg Groningen – Drachten.
Ik ben onderweg op de fiets naar Zuidhorn
waar moeder vertoefd heeft in een woonvorm
voor dementerenden wel te verstaan.
Wat tref ik daar vanmorgen aan?
Zou mevrouw x me nog kennen deze keer?
Zie ik mevrouw y nog eens weer?
Wie zou er dienst hebben van ’t personeel?
Werkten H. en A. op vrijdag veel?
In mijn fietstas zit een gebakken cake
omdat me dat wel aardig leek.
De weg erheen is me zo bekend.
Wat werd moeder hier verwend.
Iedereen was liefdevol voor haar.
In gedachten zie ik haar witte haar.
A. heeft dienst, haar gezicht staat verrast.
Hé, kom jij hier gezellig te gast?
Ja, ’t is 3 februari vandaag
en moeder woonde hier zo graag.
’t Was zo heerlijk om hier te komen
en met haar over vroeger te bomen.
Ik zag op het naambord slechts drie in getal.
Wat een klein groepje, hoe gaat het zoal?
Mevrouw x is overleden,
stilletjes van ons weggegleden.
Mevrouw y kent me niet meer.
Nieuwe gezichten begroeten me weer.
“Heeft u hier gewerkt mevrouw”?
“Nee, moeder woonde in dit gebouw”.
De cake smaakt goed en de koffie geurt.
We bekijken foto’s om de beurt.
Daar zit moeder aan tafel te eten.
De tijd wordt eventjes vergeten.
’t Was goed om hier weer eens te zijn.
Groet de anderen, bedankt, het was fijn.
Ze leve lang, hoera, hoera.
Ze leve in Gods Gloria!
Uit de bundel "Granaatjes met een gouden slot"
- Details
- Geschreven door: Nicolai, Fedde (overl.2-7-2018)
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 2026
Ons leven lijkt wel op een waterstroom
In een rivier, die niet terug kan stromen
Waar we altijd obstakels tegen komen
We laten ons drijven in de levensstroom.
En veel hindernissen moeten we trotseren
Stilstand is er niet, we drijven maar door
Soms moeilijk, maar God gaat ons voor
Dan komt het goed en kan ons niets deren.
Wij leven op deze aarde maar één keer
Ons leven kunnen we niet overdoen
We moeten aan de stroom voldoen
Het water stroomt door en keert niet weer.
En aan het eind van de stroom komen we thuis
Wanneer het met ons aardse leven is gedaan
Mogen we bij God in de hemel binnengaan
Want Hij heeft voor ons een eeuwig tehuis.
- Details
- Geschreven door: Eijbergen, Klaas van | overleden 18-4-2016
- Categorie: Geloof, hoop en liefde
- Hits: 1971
Al vanaf mijn geboorte
En zeker vanaf mijn doop
Heb ik U in mijn hart gesloten.
Heer, ik heb U lief.
Ik leer elke dag van U.
Geloven is blijven leren
En dat doe ik elke dag.
Heer, ik heb U lief.
U heeft mij leren bidden
En ook van mensen houden.
Nu leert U mij lief te hebben.
Heer, ik heb U lief zonder
Dat ik U ooit heb gezien.
Ik geloof in U met een
Open hart en een open Geest.
Heer, ik heb U lief.
Gisteren, vandaag
En zeker ook morgen
Staat mijn hart voor U open.
- Details
- Geschreven door: Holman, Alie
- Categorie: Tijd
- Hits: 3451
Ik heb een drukke planning
veel taken in mijn leven
mijn tijd wordt vaak bepaald
door and’ren om mij heen.
Ik moet nog zoveel doen
op vele dingen letten
heb afspraken in overvloed
het is niet meer als toen.
Toen zaten vele mensen
te wachten op hun Herder
ze volgden Hem te voet
hunkerend naar Zijn woord.
Allen aan de waterkant
ze namen er de tijd voor
aangeraakt, genezen
gingen zij hun weg weer voort.
Ook ik wil tot mij nemen
de woorden van die Herder
mijn tijd laten bepalen
door de Heiland die ik dien.
Ik heb zo’n drukke planning
ik kan het niet behappen
ren van afspraak naar afspraak
mijn agenda laat het zien.
Ik heb geen tijd beschikbaar
om écht de tijd te nemen
om te lezen en te spreken
met de Vader die mij leidt.
Het wordt de hoogste tijd
dat ik eens na ga denken
of deze drukke planning
mij leidt naar d’eeuwigheid.